Verzamelde gedichten - D. Hillenius - ebook

Hanny Michaelis (1922-2007) schrijft over tijdloze onderwerpen in een rechtstreekse taal. Over liefde en geliefden, over gewond zijn en daarmee proberen te leven, over het verleden en over alledaagse, nabije dingen. Haar gedichten hebben vanaf de verschijning van haar eerste bundel, Klein voorspel (1949), door hun directheid en toegankelijkheid velen weten te raken. Haar bundels vonden steeds nieuwe lezers en werden vele malen herdrukt. Deze uitgave van de Verzamelde gedichten bevat, naast alle bundels, een ruime keuze uit de gedichten die werden aangetroffen in Michaelis' nalatenschap. 'Haar verzen zijn eerlijk en openhartig en getuigen van een diepe betrokkenheid,' aldus de jury van de Anna Bijns Prijs in 1995.

Peter Verstegen (1938) is vooral bekend als vertaler van poëzie, maar heeft ook een klein, compact corpus eigen gedichten op zijn naam staan die in deze uitgave zijn verzameld. In zijn gedicht 'Amerika', geschreven op zijn veertigste,schreef hij: '.. ik wil mij uitspreken tegen de man die ik zijn zal,/ Misschien, die (tweemaal zo oud) een oordeel velt over mij,/ Als ik de leeftijd haal van de paus die vandaag overleed./ De jongen, zegt men, is de vader van de man,/ Maar het omgekeerde geldt volgens mij net zo zeer./ Daarom ben ik de vader van die puistige jongen,/Twintig jaar terug in Parijs, met z'n malle pretenties./ Ik herinner me scherp een dagdroom die ik toen had:/ Kon ik doorleven met een deel van mijn geest in slaap,/ Twintig jaar lang, om dan voor mijzelf te ontwaken./ Ik was zo nieuwsgierig naar wie ik geworden zou zijn./ Ik zou al met al, denk ik, niet ontgoocheld geweest zijn./ Als de man van tachtig straks maar hetzelfde kan zeggen.' Deze verzamelbundel vormt in zekere zin

H. (Hendrik) Marsman (1899-1940) was dichter, essayist en prozaïst. Hij overleed op veertigjarige leeftijd op 21 juni 1940 toen het schip de Berenice, waarop hij de oorlog in West-Europa trachtte te ontvluchten, in het Kanaal door een Duitse onderzeeër werd getorpedeerd. 'Verzamelde gedichten' is een in 1938 door Marsman zelf samengestelde compilatie van werk uit zijn eerder verschenen dichtbundels. Hierbij deelde hij zijn werk in in drie perioden die een goed beeld geven van de ontwikkeling van zijn poëzie. Na zijn dood is de bundel uitgebreid met zijn dichterlijke testament en magnum opus: het episch gedicht 'Tempel en kruis' uit 1939.