Rotterdam in slavernij - Alex van Stipriaan - ebook

Eén op de acht Rotterdammers heeft tot slaaf gemaakte Afrikaanse voorouders in de familie. Hoe de Atlantische slavernij aanwezig was in Rotterdam en hoe Rotterdam aanwezig was in het Atlantisch gebied, met name in Suriname en op Curaçao, wordt duidelijk in dit boek. Rotterdam in slavernij vertelt het verhaal van tot slaaf gemaakte Afrikanen die de gedwongen oversteek naar de Amerika's maakten, en laat zien wie in Rotterdam betrokken waren bij de slavernij. Dat blijken veel meer mensen geweest te zijn dan alleen de rijke kooplieden en regenten. En ook toen al was slavernij niet voor alle Rotterdammers iets vanzelfsprekends. Kritische stemmen hebben altijd geklonken, uit Rotterdam en uiteraard uit de kolonies, van bijna onzichtbaar (cultureel) verzet tot grootschalige vormen van opstand. Dit boek onthult een onbekend stuk Rotterdamse geschiedenis. Het lokale perspectief laat zien hoe wijdvertakt de slavernijrelaties waren. Tegelijk toont het in detail hoeveel Nederland daarbij betrokken

In Nederland en Suriname waren er in de achttiende eeuw verscheidene golven van homo-vervolging. Vooral de eerste golf, begin jaren 30, ging gepaard met brute straffen, die in wezen barbaarse mensenoffers waren. In Nederland was men bang voor de zogenaamde 'paalworm', die als een straf van God werd gezien. In Suriname vreesde men economische tegenspoed en over¬rompeling door ondergedoken slaafgemaakten. Niet toevallig ging de homovervolging daar gelijk op met een zware intensivering van de jacht op deze marrons. In koloniaal Suriname maakten zedeloosheid en winstbejag de dienst uit. De homovervolging daar is in de geschiedschrijving amper belicht. Men pakte er tussen 1731 en 1778 eenentwintig man¬nen op, van wie zeven de doodstraf kregen meestal door langzame wurging en tegelijk blakeren. Vier werden verbannen en de rest kwam vrij of onderging een mildere straf. Het christelijk motief voor de vervolging nam men over uit de Republiek. Uit het onderzoek naar het lot van deze man¬nen

Eeuwenlang was Nederland betrokken bij slavenhandel en slavernij, een geschiedenis van uitbuiting en onverholen racisme. Dat verleden speelde zich niet alleen ver weg af, in Afrika en de Cariben, ook dichtbij zijn er sporen van terug te vinden. Zo ook in Leiden zoals deze gids in een vierluik laat zien. 'Zwart en wit' biedt vignetten van zwarte mensen, al dan niet slaaf, die ooit in Leiden woonden, en van witte Leidenaren die iets met hen te maken hadden. In het volgende hoofdstuk passeren prominente stadsgenoten die betrokken waren bij de Atlantische slavenhandel en slavernij de revue. Onder de noemer 'Universiteit en intellectuelen' wordt besproken hoe de universiteit en haar studenten, docenten en andere intellectuelen in Leiden zich al dan niet - vooral dat laatste - uitspraken over de slavernij. Tenslotte biedt 'Collecties en schilders' een rondgang langs Leidse musea en bibliotheken waar nu nog sporen van het slavenverleden zijn te vinden. Gert Oostindie is directeur van het

Halverwege de achttiende eeuw kwamen de stamvaders van de Surinaamse familie de Bye in Suriname aan: Jan Willem en Pieter Hendrik de Bye. De auteur, die behalve het historische naslagwerk Historische schetsen uit het Surinaamse Jodendom ook de historische romans Ter dood veroordeeld en Geloof, hoop en liefde op zijn naam heeft staan, reconstrueerde uit de ter beschikking staande gegevens het leven van Pieter Hendrik de Bye, Raad van Politie en Civiele Justitie in Suriname, na het graf van deze notabele in de Nieuwe Oranjetuin teruggevonden te hebben. Deze roman speelt zich af in Suriname tijdens de slavernij, een tijd die niet alleen voor de negerslaven ruw en wreed, maar ook voor vele blanken nauwelijks uit te houden was, een feit dat velen over het hoofd zagen. John H. de Bye werd in 1942 in Paramaribo geboren. Na de middelbare school in Suriname studeerde hij medicijnen aan de Universiteit van Utrecht. Hij deed zijn artsexamen in Rotterdam waar hij zich ook in de algemene chirurgie

Janny de Heer debuteerde in 1999 met Landskinderen van Curaçao. In Suriname verrichtte zij uitgebreid historisch onderzoek voor het schrijven van Gentleman in slavernij, een roman over een Duitse immigrant in het 19de eeuwse Suriname. Een jongeman uit een welgestelde Duitse familie, Johann Dieterich Horst, zoekt in 1827 zijn geluk in Suriname. In de loop der jaren klimt hij op van 'blankofficier', directeur tot administrateur op diverse plantages. Als hij zeker weet dat hij in Suriname wil blijven, koopt hij zelf plantages. In een maatschappij waar slavernij een gegeven is zou hij de slaven het liefst willen behandelen zoals hij vroeger thuis op het landgoed van zijn vader geleerd heeft met het personeel om te gaan. Hij is begaan met de slaven, en vanaf het begin voelt hij zich vooral betrokken bij het lot van Candasie en haar kinderen, al is hij niet altijd in staat de slavin te beschermen. Horst leeft in twee werelden. De sympathie en vriendschap die hij voor Candasie voelt, mondt op