Pleidooi voor integrale ecologie - Carmody Grey - ebook

Wanneer iemand een overtuiging met passie weet te brengen, voelen we ons meteen aangesproken. Carmody Grey doet dit met bravoure in Pleidooi voor integrale ecologie. Dit pamflet leert ons dat het woord ecologie onecht gebruikt wordt als het woord 'integraal' er niet aan voorafgaat. Ethische, filosofische, levensbeschouwelijke en spirituele perspectieven ontmoeten elkaar pas echt in een ecologisch bewustzijn waar de ander en de hele schepping tot hun volle recht komen. CARMODY GREY is bijzonder hoogleraar Integrale Ecologie aan het Laudato Si'-Instituut, binnen de Faculteit Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen van de Radboud Universiteit te Nijmegen. Zij heeft een wereldwijde reputatie opgebouwd op het gebied van filosofische theologie en theologische ethiek, met een focus op wetenschap, natuur en milieu.

Wanneer iemand een overtuiging met passie weet te brengen, voelen we ons meteen aangesproken. Carmody Grey doet dit met bravoure in Pleidooi voor integrale ecologie. Dit pamflet leert ons dat het woord ecologie onecht gebruikt wordt als het woord 'integraal' er niet aan voorafgaat. Ethische, filosofische, levensbeschouwelijke en spirituele perspectieven ontmoeten elkaar pas echt in een ecologisch bewustzijn waar de ander en de hele schepping tot hun volle recht komen. CARMODY GREY is bijzonder hoogleraar Integrale Ecologie aan het Laudato Si'-Instituut, binnen de Faculteit Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen van de Radboud Universiteit te Nijmegen. Zij heeft een wereldwijde reputatie opgebouwd op het gebied van filosofische theologie en theologische ethiek, met een focus op wetenschap, natuur en milieu.

In Vlaanderen en Nederland, maar eigenlijk in heel Europa, groeit de kloof tussen hoog- en laagopgeleiden. Aan de ene kant zijn er de kosmopolieten die nippen aan hun glas chardonnay, terwijl ze de lof van de globalisering zingen, aan de andere kant is er de `getatoeëerde klasse , die naar Nederlandstalige liedjes luistert en zich schaart achter nieuwe vormen van nationalisme. Laaggeschoolden dringen nauwelijks nog door tot het parlement. Hun demografische meerderheid is teruggebracht tot een democratische minderheid. Meer dan wie ook vertolken populistische partijen vandaag de stem van de laaggeschoolden in de samenleving. Populisme is volgens David Van Reybrouck niet noodzakelijk een gevaar voor de democratie. Het verwoordt op onhandige wijze soms een blijvend verlangen naar politieke betrokkenheid van het laagopgeleide volk. We doen er goed aan dat ernstig te nemen. Er is niet minder, maar beter populisme nodig.

Dieren zijn 'levensbewuste wezens' en beschikken over eigenwaarde. Daarom mogen wij, mensen, ze niet zonder meer als middel gebruiken of inzetten voor onze doeleinden. In de vleesindustrie of als proefdier in laboratoria bijvoorbeeld. Dit (kantiaanse) standpunt werkte de Amerikaanse filosoof Tom Regan (1938-2017) uit in Pleidooi voor dierenrechten dat sinds de verschijning in 1983 een klassieker is. Tot op de dag van vandaag is Pleidooi voor dierenrechten bijzonder invloedrijk. Het speelt een hoofdrol in het denken over dieren en allerlei debatten rondom dierenrechten. Dit meesterwerk verschijnt nu voor het eerst in een fraaie vertaling van Joris Capenberghs. Met een nawoord van dierenbeschermer Michel Vandenbosch. 'Het is misschien wel de meest consistente en meest onwrikbare verdediging van dierenrechten. » Tom L. Beauchamp, Georgetown University 'Mocht het van de dieren afhangen, dan stond het meesterwerk van Tom Regan op elke leeslijst. Mocht het van mij afhangen, ook.' Johan

Een wapen tegen de ontlezing Je ziet ze nog liggen in de supermarkt: de Bouquetreeksboekjes, damesromannetjes, pulpboekjes, of hoe je ze wilt noemen. Met mooie jonge mannen en vrouwen op het omslag. En titels als Gekust door de dokter, Haar liefste wens en Nog altijd de zijne. Kees 't Hart leest ze nog steeds en is solidair met de schrijvers; ze zijn collega's. Sommigen schreven meer dan vijfhonderd romans en verkochten er miljoenen. Wat bezielt ze om maar door te schrijven? Hoe houden ze hun schrijfverlangen in stand? 't Hart zou het betreuren als de belangstelling voor deze boeken afnam. Zonder deze 'lectuur' en de leescultuur die erbij hoort zal, vreest hij, ook de literatuur verdwijnen. Want deze boeken hanteren dezelfde principes en uitgangspunten die in literatuur worden toe gepast. Ze dromen over de wereld, proberen illusies in stand te houden, voelen zich verbonden met de wereld. Ze zijn de basis van alle schrijfkunst.

'Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet' staat er in Hebreeën 11 vers 1. Als je gelooft, zijn het woorden die houvast bieden, een fundament geven. Maar wat moet je met die woorden als je niet gelooft? Geloven lijkt dan iets ongrijpbaars. Iets wat ergens in de atmosfeer zweeft en waar je bij kunt of niet. Gelovigen kunnen er ook zo vaag over praten, alsof ze zelf ook geen idee hebben wat het precies inhoudt. En dan zijn er nog de vragen die je bij het leven kunt stellen, of bij dat ingewikkelde boek, de Bijbel? Het leven biedt toch genoeg omstandigheden die je doen twijfelen aan het bestaan van een liefhebbende, persoonlijke God? En de Bijbel… is dat niet een samenraapsel van onwetenschappelijke overleveringen en onsamenhangende tegenstrijdigheden? Hoezo een pleidooi voor geloof; er pleit meer voor ongeloof! Lee Strobel dacht ooit ook zo. In zijn boek Een pleidooi voor geloof zet hij de acht grootste bezwaren tegen het

De Psalmen zijn de levensader van de christen. We kunnen er niet zonder, voor ons gebedsleven, onze lofprijzing, onze geestelijke gezondheid. Maar de Psalmen staan steeds meer onder druk, en lijken hun plaats in de kerkelijke praktijk steeds meer te verliezen. N.T. Wright luidt de alarmbel - maar hij doet dat zo dat je er als lezer warm van wordt. Als je dit boek uit hebt lees of zing je de psalmen niet meer hetzelfde. Tom Wright neemt ons mee op een ontdekkingstocht door het Boek van de Psalmen die ons deze geestelijke schatten terug geeft. Daarbij put hij uit zijn grote geleerdheid en zijn persoonlijke geestelijke ervaring. In geen ander boek van Wright kijken we hem meer in het hart. "Dit boek is van groot nut voor christenen die meer willen doen met een van de grootste gebedshulpmiddelen die de Schrift biedt." (Rowan Williams) "Alles wat mensen meemaken, van de hoogste vreugde tot de diepste nood, komt in de Psalmen voor op een manier dat je jezelf erin kunt invullen. De bekende

In ieder schoolplan of pedagogisch beleidsplan van een brede school staat 'het kind in zijn ontwikkeling centraal'. Veelal in mooie pedagogisch verantwoorde volzinnen, die het op papier goed doen. De overheid heeft 'de school' en kinddiensten omgevormd tot maatschappelijk dienende instrumenten. Nieuwe instituten, projecten, procedures en financieringsstromen zijn ontstaan. Denk hierbij aan de kinderopvang, het voorschoolse onderwijs, VVE, het Centrum voor Jeugd en Gezin of het inspectiekader. Dit huidige aanbod van kindvoorzieningen, procedures en afspraken is te uitgebreid, versnipperd en niet op elkaar afgestemd. Daarbij bemoeit de rijksoverheid (en derden zoals de vakbonden) zich in hoge mate met de inrichting en uitvoering van de ontwikkelomgeving van het kind. De recente discussies over de kleutertoets, pesten op school, taakbelasting, en de uitwerking van de 40-urige werkweek zijn hiervoor illustratief. Deze inrichting en versnippering gaat gepaard met bureaucratische

Timothy Morton is een van de 'hotste' denkers over ecologie en milieu van dit moment. In het wonderlijk onorthodoxe Duistere ecologie combineert hij filosofie, wetenschap, kunst en cultuur met een literaire schrijfstijl. Timothy Morton sluit aan bij de steeds breder gevoerde discussie over het Antropoceen, het tijdperk waarin de mens een geologische factor is geworden en blijvend invloed uitoefent op het klimaat en de gesteldheid van de aarde. Het is volgens hem te simplistisch om te stellen dat het hierbij om eenrichtingsverkeer gaat, waarbij de mens een destructieve invloed uitoefent op alles wat nietmenselijk is. In Duistere ecologie laat hij zien dat mens en niet-mens elkaar wederzijds impliceren. Het niet-menselijke werkt altijd op ons in: wij worden altijd al doorboord, bewerkt, aangetrokken en afgestoten door niet-menselijke actoren. Denk hierbij bijvoorbeeld aan bacteriën en moleculen. Het duistere geheel dat deze interactie vormt laat zich niet makkelijk beschrijven, maar moet