Over de grenzen van de rede - André Klukhuhn - ebook

De religie binnen de grenzen van de rede Immanuel Kant De religie binnen de grenzen van de rede is Kants reflectie op het radicale kwaad in de menselijke natuur. Hij onderzoekt daarbij of het goede over dit kwaad kan zegevieren, en welke rol de religie daarbij kan spelen. Ook vandaag de dag is dit boek nog verrassend actueel. Wat kan ik kennen? Wat moet ik doen? Wat mag ik hopen? Deze drie vragen vormen het centrale punt in de filosofie van Kant. De vraag naar de grondslag en de betekenis van het geloof (wat mag ik hopen?) vinden we reeds in de drie grote Kritieken van Kant, maar de meest uitvoerige behandeling ervan treffen we aan in de in 1793 verschenen tekst De religie binnen de grenzen van de rede. Het is nog altijd een sleutelwerk in het oeuvre van Kant.

Een sympathiek gezin uit Londen vestigt zich in 1906 in Barellito, een dorpje aan de Italiaanse kust. De vader droomt ervan om de plaatselijke visserij te moderniseren door er een stoomboot te introduceren. Zijn zoon William ontdekt een zonovergoten paradijs en geniet van de vrijheid, samen met zijn nieuwe vrienden Paolo, Nino en Lisa. Lisa is een knap meisje dat beschikt over eigenaardige krachten. Maar langzaamaan verandert de vijandigheid van de dorpsbewoners in haat en breekt er geweld uit in het paradijs.

Wil de veiligheid in de stad (en daarbuiten) worden gegarandeerd, dan moeten niet alleen regels worden opgesteld, maar moeten die ook worden gehandhaafd. De mogelijkheden tot handhaving zijn echter begrensd. Die begrenzing hangt enerzijds samen met het beschikbare instrumentarium binnen het rechtsgebied - het strafrecht, het bestuursrecht en/of het openbare orderecht. Anderzijds met het feit dat overheidsoptreden geen inbreuk mag maken op grond- en mensenrechten en de beginselen van behoorlijk bestuur. In deze bundel komt de problematiek van de grenzen van de handhaving op allerlei terreinen aan bod, zoals de bestrijding van milieucriminaliteit, drugsoverlast, illegaal verblijf en ander vormen van criminaliteit, alsmede de handhaving van de openbare orde. Ook is er aandacht voor de vraag of repressieve vormen van handhaving niet plaats zouden moeten maken voor meer consensuele vormen van afdoening, zoals mediation. Over de grenzen van handhaving is van belang voor een ieder die

Binnen de wetenschap vormen disciplines de veilige omheining voor onderzoek en onderwijs. Hun grenzen worden voortdurend bewaakt en bevestigd. Tegelijkertijd vertonen wetenschappers de onbedwingbare neiging hun disciplinegrenzen te overschrijden. In Over de grenzen van disciplines wordt dit geïllustreerd met drie fundamentele problemen van de sociale wetenschappen. Allereerst verkeren de sociale wetenschappen vanaf hun ontstaan in de negentiende eeuw in het spanningsveld tussen natuurwetenschappen en geesteswetenschappen, tussen experiment en begrip. Daarnaast stelt de vraag naar het maatschappelijk nut zich voortdurend: hoe kunnen sociale wetenschappen tegelijkertijd wetenschappelijk én sociaal zijn? Ten slotte is de overbrugging van de kloof tussen micro en macro, tussen psychische en sociale processen, een permanente opgave. Historisch bezien vormen de sociale wetenschappen een beweeglijk, boeiend geheel van disciplines. Wat kan in de huidige tijd hun rol en plaats zijn binnen