De vervlogen helft - Brit Bennett - ebook

Indrukwekkende roman over ras, het lot en de bijzondere band tussen tweelingzussen

De tweelingzussen Desiree en Stella Vignes zijn elkaars spiegelbeeld. Op zestienjarige leeftijd lopen ze samen weg van de kleine, zuidelijke zwarte gemeenschap waarin ze zijn opgegroeid, maar al snel scheiden hun wegen. Eenmaal volwassen lijkt hun spiegelbeeld te zijn vervlogen. Niet alleen de invulling van hun dagelijks leven verschilt, alles is anders: hun families, hun gemeenschap, hun identiteit. Jaren later leeft een van de zussen met haar zwarte dochter in hetzelfde zuidelijke stadje dat ze ooit probeerde te ontvluchten. De ander gaat door het leven als witte vrouw en vertelt haar witte echtgenoot niets over haar verleden. Maar gescheiden door vele kilometers en evenzoveel leugens blijft het lot van de tweeling vervlochten. Wat zal er met de volgende generatie gebeuren, wanneer de paden van hun eigen dochters zich kruisen?

De tweelingzussen Desiree en Stella Vignes zijn elkaars spiegelbeeld. Op zestienjarige leeftijd lopen ze samen weg van de kleine, zuidelijke zwarte gemeenschap waarin ze zijn opgegroeid, maar al snel scheiden hun wegen. Jaren later leeft een van de zussen in hetzelfde stadje dat ze ooit probeerde te ontvluchten. De ander gaat door het leven als witte vrouw en vertelt haar witte echtgenoot niets over haar verleden. Maar gescheiden door vele kilometers en evenzoveel leugens blijft het lot van de tweeling vervlochten. Wat gebeurt er als de paden van hun eigen dochters zich kruisen?

Een weemoedige terugblik op hoe het vroeger was.

In dit boek neemt Wim Daniëls ons mee naar de tijd van zijn jeugd: de jaren vijftig en zestig. Een tijd waarin het leven wat trager ging. In het dorp waar hij opgroeide woonden nog boeren die soms met hun vee de weg blokkeerden en in alle rust het verkeer lieten wachten. In de zomer stonden de mensen 's avonds buiten op de stoep. Er waren kruideniers waar je op rekening kon kopen. Nog lang niet iedereen had een tv, maar als kind mocht je op woensdag- en zaterdagmiddag gaan kijken bij die ene familie in de straat die al wel een toestel had. Thuis waren er de hoorspelen op de radio. Melk was nog de witte motor en kolen waren nog de zwarte brandstof. En op zaterdag zat Wim in de teil, in het troebele water, want hij was de jongste thuis. In 'De vervlogen tijd' schetst Wim wat er was en nu niet meer is, soms met weemoed, soms met een zucht van verlichting.