Ankers

Niet iedereen is expert in het zeilen met een boot als "Moana en Maui". Dit is precies de reden waarom we een anker nodig hebben als we diep in de zee varen. Een anker is een apparaat dat helpt om een vaartuig aan de bodem van het water vast te maken.

Dit apparaat helpt voorkomen dat het vaartuig afdrijft door de stroming of de wind in open zee. In de geschiedenis, ergens in het bronzen tijdperk, werden zware stenen gebruikt om te verankeren. Tegenwoordig wordt het idee echter gediend door zware metalen ankers of zeeankers. Het product heeft een specifieke vorm die bekend staat als "staartstijl". Het is een soort T-vormig metalen apparaat dat wordt vastgebonden met duurzame kettingen en touwen. Deze stijl is beroemd sinds het begin van de jaren 2000. Ze zijn voor algemeen gebruik met een lichte inefficiëntie. Bovendien zijn ze een beetje moeilijk te slepen als ze niet worden gekoppeld aan ondersteunende apparaten zoals lieren. Vandaag bekijken we een aantal gangbare types die op de markt verkrijgbaar zijn.

Verschillende gangbare typen scheepsankers

Ankers zijn verkrijgbaar in veel verschillende stijlen en materialen. De prestaties en effectiviteit van elk type variëren op basis van verschillende factoren. Meestal geeft de zeiler echter de voorkeur aan ten minste één van de ploeg- en staartankers. Dit zijn meer gewaardeerde opties voor eigenaren van kleine boten op binnenwateren of beschermde binnenwateren. Als basisregel geldt dat de typen worden gekozen op basis van de omstandigheden op de zeebodem. Hier omvat de lijst van overwegingen modder, rotsen, klei, gras, zand, klippen en koraal. Hieronder volgen enkele van de meest voorkomende types die een eigenaar van een kleine boot nodig kan hebben.

Anker voor vissersboten

Een visser is degene die de meeste tijd in het water doorbrengt. Deze mannen houden goed stand op wier en rotsen, maar de kleine golven kunnen slepen op elke andere bodem. Een visser gaat meestal voor anker waar de vissen zijn (op rotsen en riffen). Het is echter niet het einde van de wereld als hun anker sleept. In dat geval gaan ze opnieuw voor anker of terug naar huis. De grootte en het type zijn aantoonbaar cruciale onderdelen van de beschermende uitrusting die je op de boot moet hebben. Er zijn veel verschillende soorten visankers die van elkaar verschillen. Enkele om op te noemen zijn een fluke, ondiep water en verschillende bootankers voor rotsachtige bodems.

Klauwanker

Dit zijn enkele van de populairste ankers bij pleziervaarders in de VS. Aanvankelijk ontwikkeld in de jaren 70, verloopt het originele patent in het begin van de jaren 2000. Latere jaren brengen veel imitaties van de originele stijl voort. Deze ankers presteren goed in de meeste watertypes. Ondertussen werken ze goed in de bodem met zand, rotsen, gras, modder en koraal. Soms hebben ze echter moeite met het penetreren van hardere oppervlakken (laten we zeggen klei). Door hun ontwerp met drie klauwen zijn ze gemakkelijk te gebruiken. Verrassend genoeg blijft hij zelfs zitten als hij breekt. De keerzijde is echter dat hij een lagere houdkracht per pond heeft. Daarom, als het helpt om zich in de meeste bodems te vestigen, kan het ontwerp uit één stuk en de lage houdkracht om heroverweging vragen.

De paddenstoelstijl voor een opblaasbare boot

Ze behoren tot de bekendste en meest bewonderde ankers. Ze zijn ideaal voor permanente meerboeien. Als het slib van de zeebodem zich erover opbouwt, hebben ze een grotere houdkracht. Deze kracht kan soms wel 10 keer groter zijn dan het eigenlijke gewicht. Daarom zijn ze een uitstekende keuze als meerboei. Ze zijn echter niet effectief in de meeste tijdelijke verankeringssituaties. Een voordeel van deze gadgets is dat ze ideaal zijn voor de lange termijn. Velen zijn echter van mening dat ze niet geschikt zijn voor niet-permanent aanmeren. Ze werken echter het beste in bodems zoals modder en zand.

De ploeg-, delta- en vleugelstijl

Zowel CQR als delta/vleugel zijn ploegstijl. Een klein verschil is echter dat de CQR een scharnierend ontwerp heeft, terwijl de Delta een ontwerp uit één stuk heeft. Dit zijn enkele van de oudste ontwerpen die dateren uit de jaren 30. Ondanks het feit dat het een oudere versie is, heeft het een relatief lagere houdkracht en stribbelt het consequent tegen in onafhankelijke tests. Daarentegen is een delta misschien wel een populaire optie op hedendaagse boten. Ondertussen is het een basisstijl van de meeste bootfabrikanten. Deze stijl heeft een redelijke houdkracht. Beide stijlen presteren echter goed op de meeste bodems, maar hebben moeite met rotsen. Het scharnierende ontwerp maakt het opbergen vaak wat lastig.