Zorgen voor het gezin - Kristina Sandberg - ebook

Stockholm, 1940. Tomas is gestopt met drinken na een intensieve behandeling maar Maj weet dat de dreiging van een terugval altijd aanwezig is. Daarnaast overschaduwt de oorlog het dagelijks leven. Tomas wordt opgeroepen voor militaire dienst en Maj blijft alleen achter met haar kind. Ze blijkt opnieuw zwanger te zijn en tot overmaat van ramp overlijdt haar moeder, zonder haar kleinkind Anita ooit gezien te hebben. Om niet in te storten besluit Maj niet meer toe te geven aan haar gevoelens. Ze huilt niet op de begrafenis en zal koste wat het kost sterk zijn. Dit tweede deel van de Maj-trilogie is een grootse vertelling over de sociaal hogerop geraakte Maj. Een bijna hypnotiserende vertelling over de veranderende rol van de vrouw in de twintigste eeuw.

Stockholm 1940. Tomas is gestopt met drinken na een intensieve behandeling maar Maj weet dat de dreiging van terugval altijd aanwezig is. Daarnaast overschaduwt de oorlog het dagelijks leven. Als Tomas opgeroepen wordt voor militaire dienst blijft Maj alleen achter met haar kind, blijkt zwanger te zijn en krijgt te maken met een groot verdriet. Een prachtig deel in de Maj-trilogie over sociale klassen, relaties, moederschap en de veranderende rol van de vrouw in de twintigste eeuw.'Zonder plot schrijven, en toch meeslepend. Dagelijkse beslommeringen in detail evoceren, boeiend en levendig.' NRC Handelsblad'Sandbergs sprankelende stijl houdt je aan het boek gekluisterd.' De Morgen

Dit boek gaat over de vraag hoe we de verantwoordelijkheid over de opvoeding in onze samenleving delen. En dus over interventies in de gezinsopvoeding. De gezinspedagogiek is vaak een wetenschap geweest die ouders wantrouwde en met opgeheven vingertje zei wat deugde en niet deugde. Ook initiatieven die zeggen te “empoweren” of “krachtgericht” te werken, zijn soms in hetzelfde betweterige bedje ziek. Gezinsondersteuning kan gezien worden als een gedeelde opvoedingsverantwoordelijkheid, maar soms is het ook een zaak van verdeelde opvoedingsverantwoordelijkheid. Dan is de opvoedingsondersteuning een manier om ouders te sturen. Over deze kwesties in theorie, in beleid en in praktijk gaat dit boek. En telkens houdt het ons voor ogen dat het gezin als dusdanig al lang dood is. In de plaats komt een veelheid aan samenlevingsvormen die we al dan niet gezinnen noemen. Daarbij moeten we ook de pleegzorg en adoptiegezinnen niet vergeten. De rode draad is dat de Gezinspedagogiek 2.0 een

Dit boek gaat over de vraag hoe we de verantwoordelijkheid over de opvoeding in onze samenleving delen. En dus over interventies in de gezinsopvoeding. De gezinspedagogiek is vaak een wetenschap geweest die ouders wantrouwde en met opgeheven vingertje zei wat deugde en niet deugde. Ook initiatieven die zeggen te 'empoweren' of 'krachtgericht' te werken, zijn soms in hetzelfde betweterige bedje ziek. Gezinsondersteuning kan gezien worden als een gedeelde opvoedingsverantwoordelijkheid, maar soms is het ook een zaak van verdeelde opvoedingsverantwoordelijkheid. Dan is de opvoedingsondersteuning een manier om ouders te sturen. Over deze kwesties in theorie, in beleid en in praktijk gaat dit boek. En telkens houdt het ons voor ogen dat het gezin als dusdanig al lang dood is. In de plaats komt een veelheid aan samenlevingsvormen die we al dan niet gezinnen noemen. Daarbij mogen we ook de pleegzorg en adoptiegezinnen niet vergeten. De rode draad is dat de Gezinspedagogiek 2.0 een