Zand in mijn ogen - Jacqueline van Zwieteren - ebook

Hoe werd er in de middeleeuwen aangekeken tegen het moederschap? Wat werd er van vrouwen die moeder werden verwacht? En in hoeverre bepaalt dat onze eenentwintigste-eeuwse kijk op het moederschap? Die vragen onderzoekt de Spaanse hoogleraar geschiedenis María Jesús Fuente in haar boek 'Licht van mijn ogen'. Ze concentreert zich op West-Europa en de landen rond de Middellandse Zee. Ze doet onderzoek naar zwangerschappen, bevallingen en het leven van moeders met kinderen. Daarbij maakt ze onderscheid tussen maatschappelijke positie en religie; het jodendom, het christendom en de islam. 'Licht van mijn ogen' is het indrukwekkende resultaat van een carrièrelang onderzoek naar vrouwen en moeders in de middeleeuwen.

"Met tranen in myn ooggen vat ik de pen op," zo schrijft Maria Malijs in 1828 vanuit een kolonie van Weldadigheid in Drenthe aan de regenten en regentessen van het Heilige Geest Weeshuis. Ze heeft heimwee naar Leiden en voelt zich diep ongelukkig. Maria's brief is een van de 466 brieven in het archief van het Leidse weeshuis, geschreven door (voormalige) bewoners, familieleden en andere betrokkenen. De brieven dateren voornamelijk uit de tweede helft van de achttiende en de eerste helft van de negentiende eeuw. Zowel door de manier van schrijven als door de inhoud geven de brieven ons een goed beeld van het leven in en rondom het weeshuis. Daarnaast weerspiegelen ze de maatschappelijke en politieke veranderingen van die tijd. In dit boek zijn 58 brieven van Leidse wezen opgenomen. Om recht te doen aan de taal waarin ze zijn geschreven, is ervoor gekozen om zowel een transcriptie als een hertaling te geven. De hertaling geeft de brief weer in hedendaags Nederlands, waarbij geprobeerd is

Winnaar van de Hebban Literatuurprijs 2023Ooit besloot Widá bij moeilijke momenten in het leven voortaan haar gevoel uit te schakelen. Dat bracht haar ver toen ze als vijfienjarige Kabul moest ontvluchten en in Nederland terechtkwam, waar ze zich binnen de kortste keren de taal eigen maakte en de middelbare school afrondde, waarna ze geneeskunde studeerde en een carrière als psychiater opbouwde. Maar dan krijgt ze nieuws over een meisje dat vroeger in Kabul als een zusje voor haar was en valt de basis onder haar zo zorgvuldig opgebouwde leven weg. 'Er was één verhaal van vroeger dat ze halverwege had losgelaten. En dat losse eindje had haar uiteindelijk ingehaald. Een onafgemaakt verhaal kun je niet begraven, dat had ze als psychiater moeten weten.' Widá ziet maar één uitweg: een oude belofte nakomen en zo het verleden rechtzetten. Zal het haar lukken dat ene verhaal af te maken en voorgoed te ruste te leggen?

Winnaar Hebban Debuutprijs 2023Ooit besloot Widá bij moeilijke momenten in het leven voortaan haar gevoel uit te schakelen. Dat bracht haar ver toen ze als vijfienjarige Kabul moest ontvluchten en in Nederland terechtkwam, waar ze zich binnen de kortste keren de taal eigen maakte en de middelbare school afrondde, waarna ze geneeskunde studeerde en een carrière als psychiater opbouwde. Maar dan krijgt ze nieuws over een meisje dat vroeger in Kabul als een zusje voor haar was en valt de basis onder haar zo zorgvuldig opgebouwde leven weg. 'Er was één verhaal van vroeger dat ze halverwege had losgelaten. En dat losse eindje had haar uiteindelijk ingehaald. Een onafgemaakt verhaal kun je niet begraven, dat had ze als psychiater moeten weten.' Widá ziet maar één uitweg: een oude belofte nakomen en zo het verleden rechtzetten. Zal het haar lukken dat ene verhaal af te maken en voorgoed te ruste te leggen?