We regelen het zelf wel - Bram Endedijk - ebook

Brabant is de drugsschuur van Europa; jaarlijks wordt er voor 1 miljard euro aan wiet geproduceerd en de boven- en onderwereld gaan er hand in hand. Hoe kan dat en waarom gebeurt dat in Brabant?

De onderwereld heeft Brabant in zijn greep         Brabant is de drugsschuur van Europa; jaarlijks wordt er voor 1 miljard euro aan wiet geproduceerd. De criminaliteit in het zuiden is een bedrijfstak, die al jaren kan voortbestaan doordat boven- en onderwereld zich hand in hand weinig lijken aan te trekken van het gezag. Hoe kan dat en waarom gebeurt dat in Brabant?   In verschillende dorpjes in het zuiden, zoals het kleine Hulten, lijkt alle criminaliteit samen te komen: * liquidaties * politie-invallen * drugsproductie * georganiseerde motorclubs die doen en laten wat ze willen * wapenhandel   Steeds vaker zijn in kleine gemeenschappen recreatieparken, jachthavens, verlaten industrieterreinen en woonwagenparken plekken van zorg. De trend is al jaren zichtbaar.   Journalist Bram Endedijk laat zien wat de oorzaken zijn van deze trend en concludeert dat de onderwereld zich diep heeft ingevreten in de Brabantse samenleving. De typische cultuur van Brabant 'ons kent ons en we regelen het

Bram kan reuzegoed slimme en creatieve plannen bedenken. Hij is hier vaak zo druk mee, dat hij vergeet wat hij eigenlijk moet doen. Als Bram zich moet klaarmaken voor school, is dat natuurlijk niet handig. Om hem te helpen, maakt mama samen met Bram een duidelijk plaatje voor elke taak die hij 's ochtends moet doen. Zo weet Bram precies wat hij moet doen, hoe, waar, wanneer en met wie. 'Deze plaatjes maken een snelweg in je hoofd,' legt papa uit. Nu kan Bram alle taken zelf én is hij op tijd klaar. - Een boekje om zelf of samen te lezen. - Ontwikkeld door experts op het gebied van autisme. - Helpend voor iedereen die dit 'streepje' - snel afgeleid zijn - herkent. - Informatief en met praktische tips. - Geschikt voor kinderen van 6-12 jaar. Wil jij ook aan de slag met de takenkaartjes? Download deze gratis via de webshop van Geef me de 5: https://www.geefmede5.nl/webshop/hulpmiddelen-en-tips.

Paul Blanca maakt in de jaren tachtig furore met rauwe, gestileerde zelfportretten. Uit de beelden spreekt angst, agressie en pijn, maar ook tederheid en verdriet. Foto's waarop hij een spijker door zijn hand heeft geslagen, een pijl door zijn wang gestoken of een levende rat in zijn mond neemt. Maar ook een beeld waarop een naakte Blanca zijn eveneens naakte moeder in zijn armen houdt, kort voor haar dood. Zijn werk wordt aangekocht door internationale musea en in New York volgen solotentoonstellingen. Ondanks de roem en het succes blijft de zelfkant trekken. Drugs, drank en soms te veel daarvan. Het weerhoudt hem er niet van een indrukwekkend oeuvre op te bouwen.De balans raakt zoek als collega-kunstenaar Rob Scholte hem in 1994 beschuldigt van de bomaanslag op zijn auto. Scholte verliest zijn benen, zijn vrouw, Micky Hoogendijk, verliest haar ongeboren kind. Blanca verliest zijn carrière. Later blijkt hij onschuldig te zijn, maar vanaf dat moment wil niemand nog iets met Paul Blanca…

Paul Blanca maakt in de jaren tachtig furore met rauwe, gestileerde zelfportretten. Uit de beelden spreekt angst, agressie en pijn, maar ook tederheid en verdriet. Foto's waarop hij een spijker door zijn hand heeft geslagen, een pijl door zijn wang gestoken of een levende rat in zijn mond neemt. Maar ook een beeld waarop een naakte Blanca zijn eveneens naakte moeder in zijn armen houdt, kort voor haar dood. Zijn werk wordt aangekocht door internationale musea en in New York volgen solotentoonstellingen. Ondanks de roem en het succes blijft de zelfkant trekken. Drugs, drank en soms te veel daarvan. Het weerhoudt hem er niet van een indrukwekkend oeuvre op te bouwen.De balans raakt zoek als collega-kunstenaar Rob Scholte hem in 1994 beschuldigt van de bomaanslag op zijn auto. Scholte verliest zijn benen, zijn vrouw, Micky Hoogendijk, verliest haar ongeboren kind. Blanca verliest zijn carrière. Later blijkt hij onschuldig te zijn, maar vanaf dat moment wil niemand nog iets met Paul Blanca…

Chaperonnes, kandidaten en gearrangeerde huwelijken zijn niet alleen dagelijkse kost voor de heldinnen in de romans van Jane Austen. Ze zijn dat ook voor ons hoofdpersonage Huda in haar zoektocht naar de ware liefde. Huda Fahmy, bekend van de briljante comic Yes, I'm Hot in This, vertelt in Dat kunnen we regelen hoe ze haar man ontmoette, met hem trouwde en zo haar kattenhotelcarrière on hold zette. Ze neemt de lezer mee langs ongeschikte huwelijkskandidaten, roddelende tantes en maatschappelijke verwachtingen en vertelt met veel humor over haar liefdesparcours. Want als moslimvrouw een geschikte man vinden is niet altijd een walk in the park. Dat kunnen we regelen biedt een ontwapenende, persoonlijke en hilarische kijk op het wankele evenwicht tussen je eigen keuzes maken en tradities respecteren. Huda Fahmy is een Amerikaanse comicartist. In haar comics illustreert ze uit het leven gegrepen ervaringen als praktiserende moslima met een fikse dosis humor. Haar doel is om te tonen dat

Paul Blanca maakt in de jaren tachtig furore met rauwe, gestileerde zelfportretten. Uit de beelden spreekt angst, agressie en pijn, maar ook tederheid en verdriet. Foto's waarop hij een spijker door zijn hand heeft geslagen, een pijl door zijn wang gestoken of een levende rat in zijn mond neemt. Maar ook een beeld waarop een naakte Blanca zijn eveneens naakte moeder in zijn armen houdt, kort voor haar dood. Zijn werk wordt aangekocht door internationale musea en in New York volgen solotentoonstellingen. Ondanks de roem en het succes blijft de zelfkant trekken. Drugs, drank en soms te veel daarvan. Het weerhoudt hem er niet van een indrukwekkend oeuvre op te bouwen. De balans raakt zoek als collega-kunstenaar Rob Scholte hem in 1994 beschuldigt van de bomaanslag op zijn auto. Scholte verliest zijn benen, zijn vrouw, Micky Hoogendijk, verliest haar ongeboren kind. Blanca verliest zijn carrière. Later blijkt hij onschuldig te zijn, maar vanaf dat moment wil niemand nog iets met Paul