Wat ik nog wilde zeggen - Frances Lefebure - ebook

Frances Lefebure is 33, getrouwd met Boris en plusmoeder van twee tienerjongens wanneer ze zwanger wordt en een miskraam krijgt. Eerst is er angst en verdriet, maar wanneer de volgende zwangerschap wél goed loopt, en naarmate de maanden vorderen, krijgt Frances een groot vertrouwen in zichzelf en haar lichaam. Tot op een dag haar weeën beginnen en niks nog loopt zoals gepland. In 'Wat ik nog wilde zeggen' schrijft Frances brieven aan sleutelfiguren die op haar pad kwamen of al liepen tijdens haar reis naar het moederschap. Van haar man, haar overleden moeder, haar gynaecoloog, tot haar vriendinnen en Lyndsey Pfaff. 'Wat ik nog wilde zeggen' is een intieme, persoonlijke en tegelijk ontwapenende kijk in het hoofd van een prille moeder. Nu eens mijmerend, dan weer verontwaardigd, maar altijd: vol liefde voor haar kind. Een boek voor alle moeders, niet-moeders, (plus)ouders, (wens) ouders, (plus)kinderen, en voor iedereen die van dichtbij of veraf nieuw leven ter wereld zag komen.

Een ontroerend, poëtisch verhaal over de complexe emoties die we voelen als we iemand verliezen die ons dierbaar is.   Afscheid nemen kan moeilijk zijn. Want wat zeg je tegen iemand die snel sterven zal? De jonge vos in Wat ik je nog wilde zeggen... zoekt naar de juiste woorden, maar kan ze niet vinden. Oma is zo anders nu ze ziek is. Alles is anders.   Vos trekt naar het bos en de leuke herinneringen aan zijn oma komen terug. Ze geven hem de woorden waarnaar hij zo erg op zoek was.

Wanneer Jasper Rijpma in 2020 de diagnose uitgezaaid melanoom krijgt, weet hij één ding zeker: hij wil iets achterlaten voor zijn vierjarige dochter. In zestien brieven vervlecht Rijpma zijn veelbewogen persoonlijke geschiedenis met lessen van denkers en dichters als Roemi, Aristoteles, Martha Nussbaum, André Hazes en Annie M.G. Schmidt. Hij reflecteert op universele thema's als vriendschap, vrijheid en liefde, maar ook maatschappelijke onderwerpen als wonen en opvoeden krijgen aandacht - waarbij hij telkens weer wijst op het belang van goed onderwijs voor ieder kind, als fundament van een gezonde samenleving. Rijpma voert de lezer van het Griekenland van 300 voor Christus, via de omzwervingen van Giuseppe Garibaldi en het Andalusië uit zijn eigen jeugd, naar de meest recente verkiezingsuitslagen en vér daarvoorbij - helemaal tot aan zijn opvattingen over het goddelijke. Wat ik je nog zeggen wil is bedoeld als reddingsboei, niet alleen voor zijn dochter, maar voor álle mensen.

Sinds de eerste ontmoeting in 2018 schrijft Anne van Winkelhof brieven aan haar psychiater, bij wie ze in therapie is. De brieven geven een uitzonderlijk kijkje in een therapieproces, nemen je mee de spreekkamer in en tonen het verloop van een therapeutische, maar vooral menselijke relatie. Alles wat ik wilde zeggen maar niet zei gaat over een zoektocht naar contact, intimiteit, naar gezien en erkend voelen, en is een onderzoek naar een taal die past. Een taal die voorbij gaat aan psychiatrisch vakjargon. Een taal waarmee Anne zich verbonden voelt, omdat zij zich daarmee duidelijk kan maken aan de ander en zij de ander - eindelijk - haar woorden toevertrouwt. Waarom blijft dit zo moeilijk? Contact, relaties, intermenselijk bewegen, het is me een raadsel. Met jou is het natuurlijk ook steeds weer een avontuur. Omdat ik weet hoe onze relatie in elkaar zit en wat ik van jou wel en niet kan verwachten, durf ik iets meer bij je uit te ademen (ja, zo voelt het - contact met anderen is zo

Wat als je alles op het spel zet voor een nieuwe start? Laat je meevoeren in dit hartverwarmende liefdesverhaal.