Vertalen wat er niet staat - Robbert-Jan Henkes - ebook

Moeten we bang zijn voor ai? Heb je eigenlijk wel wat aan persklaarmakers? Waarom verbeteren vertalers Dostojevski? Waar zit je op als je 'op de oever' zit? Waarom is Gogol nog veel leuker dan hij toch al is? Wat is Vertaliaans? Wat is Redactioneels? Kun je transparant vertalen? Waarom lezen we zo weinig Vlaams? Wat doe je met stijl, stem, sfeer, toon? Vertaler Robbert-Jan Henkes komt tot de conclusie dat er te weinig wordt vertaald wat er niet staat. Vertalen wat er niet staat bevat geweldige observaties, inzichten en zwaarbevochten wijsheden over de uitvoerende kunst van het vertalen, opgetekend door een van de beste literaire vertalers van Nederland. In de traditie van, en met een knipoog naar, het beroemde standaardwerk Vertalen wat er staat van Arthur Langeveld.

Het verhaal van een jonge vrouw die haar beste vriend verliest en die - worstelend met haar verdriet, rouw en onvermogen - in een opwelling besluit het Pieterpad te lopen.

Het Israëlisch-Palestijnse conflict door de ogen van David Grossman. 'De prijs die betalen' schetst in elf korte essays de (voor)geschiedenis van 7 oktober als een serie van desastreuze beslissinge...

In 'Alles wat er was' van Hanna Bervoets komen acht mensen op een zondag in een schoolgebouw samen voor de opnamen van een wetenschapsprogramma. Maar die worden nooit gemaakt. Want plotseling klinkt er een knal. Op bevel van de autoriteiten gaan ramen, deuren en gordijnen dicht. En ze blijven dicht. Eerst dagen, dan weken. Door de ogen van tv-redactrice Merel zien we hoe de groep zich probeert staande te houden in een nieuwe wereld. Een wereld van duisternis en isolatie. Van slapen op een gymmat en tien korrels rijst per dag. Naarmate de voedselvoorraden verder slinken, lopen de spanningen tussen de schoolbewoners steeds hoger op. Als alles wat er was er niet meer is, wat is dan nog de waarde van liefde, loyaliteit en vriendschap?

Sinds een jaar of zeven heeft Nelleke Noordervliet een huis in Beara, in het zuidwesten van Ierland. Iedere ochtend loopt ze over dik gras en mos naar een eeuwenoud pad, de Beara Way. Sinds de steentijd hebben daar mensen gelopen, in een landschap dat alleen op trage wijze doorgrond kan worden. Te voet, dus.Tijdens haar wandeling komen de oude mythes van de streek tot leven, verhalen waarin onverschrokken koninginnen zich meten met hun echtgenoten. In kaplaarzen en met een natte modderbroek aan maakt Noordervliet een pelgrimage naar het diepe verleden. Ze ziet een landschap dat al eeuwenlang leeft, en dat zwanger is van betekenis. Haar gewrichten mogen dan steeds strammer worden, de mosgroene weiden en de onstuimige watervallen om haar heen doen haar deel uitmaken van een continuüm, een landschap dat sterker is dan de dood. Noordervliet toont zich in Wat er werkelijk is wederom een van de meest lucide geesten van de Nederlandse letteren.