Twee eeuwen gevangen - Herman Franke - ebook

Dit boek bevat de heruitgave van het alom geprezen proefschrift van Herman Franke (1948-2010), Twee eeuwen gevangen (1990). Franke begon zijn carrière als journalist, werd een gevierd criminoloog en brak in 1998 door als romanschrijver. In zijn proefschrift over de ontwikkelingen in het Nederlandse gevangeniswezen vanaf het eind van de 18e eeuw tot het eind van de 20ste eeuw komen al deze kwaliteiten samen. De praktijk van het straffen, de veranderingen die daar gedurende twee eeuwen in optraden en de daarover gevoerde politieke discussies worden met zoveel gevoel voor detail gepresenteerd dat het boek leest als een roman, terwijl Franke daarin tevens wetenschappelijke verklaringen geeft voor de beschreven veranderingen. Het boek wordt dertig jaar na verschijnen nog steeds als standaardwerk geraadpleegd. Deze heruitgave, die in nauwe samenwerking tussen Jolande uit Beijerse (Erasmus Universiteit Rotterdam) en Miranda Boone (Universiteit Leiden) tot stand is gekomen en van een inleiding

Berichten over belangenverstrengeling van bestuurders van ondernemingen halen met regelmaat het nieuws. In zijn Rotterdamse oratie laat J.M. de Jongh zien hoe belangenverstrengeling van alle tijden is. Beginnend bij Adam Smith onderzoekt hij hoe in ruim twee eeuwen is gepoogd om de risico's van tegenstrijdig belang te beteugelen. Daarbij beperkt hij zich niet tot een juridische analyse: aan de hand van levensgeschiedenissen van de Rotterdamse havenbaronnen Lodewijk Pincoffs en Anton Kröller illustreert hij tot welke problemen tegenstrijdige belangen konden leiden. Aangekomen bij het heden gaat hij in op de rol van de Ondernemingskamer bij tegenstrijdig belang. Ook doet hij voorstellen op het gebied van bestuurdersaansprakelijkheid. In twee eeuwen tegenstrijdig belang is het leerstuk in drie opzichten verfijnd: de begripsvorming en analyse van de problematiek is verdiept, gedragsregels voor bestuurders en commissarissen zijn ontwikkeld en het sanctiearsenaal is fijnmaziger geworden.

Als er één land de afgelopen twee eeuwen diepe sporen in Europa heeft getrokken dan is het Duitsland wel. Het land heeft in die jaren chaos, vernietiging en onderdrukking over Europa uitgestort, maar ook stabiliteit, vrede en welvaart gebracht. Het is niet moeilijk in te zien dat Europese mogendheden, met Frankrijk voorop, zich niet zeker waren wat die grootmacht in het geopolitieke hart van het continent nu weer in de zin had. Achterdocht was troef, die ook na de Tweede Wereldoorlog niet verdween. Zo werden Adenauers 'Westbindung' en de hereniging in 1990 met argusogen bekeken. Die onzekerheid is ook aan Duitsland zelf niet voorbijgegaan. De twee wereldoorlogen, met hun desastreuze gevolgen voor Europa en de wereld, hebben ertoe geleid dat de Duitsers lang met hun verleden worstelden. Die worsteling manifesteerde zich niet alleen in de vraag naar de eigen identiteit (“was ist deutsch?”), maar ook in de zoektocht naar zijn plaats in Europa.