Stiekem jarig

Dat dit jaar behalve een paar kleine hoogtepunten ook flink wat dieptepunten kende bleek maar weer toen Sylvia Witteman tot haar schrik ontdekte dat haar geliefde, beschimmelde bungalowpark (geheel terecht Vacantievreugd geheten) tot de grond toe was afgebroken - op de plaats van de poepbruine treurhut waar ooit een aangekoekte frietpan lustig bruiste, draafden nu levenslustige jongelui rond in truitjes met het opschrift 'qrew'. Met weemoed denkt Witteman terug aan haar eigen jeugd. Aan ravioli uit blik, papgaar gekookt en bestrooid met poederkaas uit een strooibus. 'Vroeger had je potloodventers...' zei Sylvia's moeder laatst. Het kan verbeelding zijn, of was zij op haar beurt, ook een tikje weemoedig? Dit klinkt allemaal nogal Dickensachtig, maar als je in de jaren tachtig een Levi's 517 kocht ging hij wel mooi een heel decennium mee. En als je in de snackbar een 'Jos Brinkie' bestelde, wist iedereen wat het was. Reden genoeg dus om naar Rome te vluchten om daar stiekem jarig te

Adrian Mole is terug, en hij is nog altijd even chagrijnig! En niet alleen omdat hij aan het begin van het verhaal een vliegtuigje aan zijn neus heeft vastgelijmd… Adrian krijgt te maken met een zwangere moeder, de eindeloze wispelturigheid van zijn grote liefde Pandora, de dreiging van een echte oorlog en een overdosis op hol geslagen hormonen. In 2020 voorzag Sylvia Witteman de klassieker Het geheime dagboek van Adrian Mole, 13 ¾ jaar van een nieuwe vertaling. Nu heeft ze ook het tweede boek in de bekende serie van Sue Townsend vertaald. 'Vertaaldebutant Sylvia Witteman maakt de beslommeringen van de Britse tiener ook weer leuk voor de pubers van nu.' - de Volkskrant '[Witteman is] een briljante keuze voor dit boek, want zij slaagt erin om de ironische en buitengewoon grappige tekst fraai in het Nederlands om te zetten.' - Leidsch Dagblad 'Als tiener in 1982 was ik al fan. Bijna veertig jaar later is het boek net zo grappig als dat ik me herinnerde, misschien wel nog grappiger, omdat

Dichten is net als koken: 'je pleurt maar wat in de pan / als je koken kan,' aldus Riekus Waskowksy. Dat is zeer waar. Sylvia Witteman groeide op als gefrustreerde lekkerbek in het culinaire vacuüm van een gezin waar voornamelijk aardappelen, groente en vlees op tafel kwamen. Desondanks, of juist daardoor, ontwikkelde ze een grote liefde voor koken en eten, die nog verder werd aangewakkerd tijdens haar arme studententijd en haar verblijf in diverse buitenlanden.Als autodidact leerde ze met vallen, opstaan en veel improviseren de fijne kneepjes van echt lekker koken, zonder flauwekul. Dat leidde via een kookrubriek in de Volkskrant tot diverse populaire kookboeken, zoals Koken met Sylvia Witteman en Armeluiseten. In dit nieuwe kookboek legt Witteman op de haar bekende humoristische 'no nonsense'-manier aan elke beginner uit waar het nu eigenlijk om gaat in de keuken, en vooral: hoe het moet. Begrijpelijk voor iedereen, van de prille student-op-kamers tot de pas gescheiden pensionado die…

Dichten is net als koken: 'je pleurt maar wat in de pan / als je koken kan,' aldus Riekus Waskowksy. Dat is zeer waar. Sylvia Witteman groeide op als gefrustreerde lekkerbek in het culinaire vacuüm van een gezin waar voornamelijk aardappelen, groente en vlees op tafel kwamen. Desondanks, of juist daardoor, ontwikkelde ze een grote liefde voor koken en eten, die nog verder werd aangewakkerd tijdens haar arme studententijd en haar verblijf in diverse buitenlanden. Als autodidact leerde ze met vallen, opstaan en veel improviseren de fijne kneepjes van echt lekker koken, zonder flauwekul. Dat leidde via een kookrubriek in de Volkskrant tot diverse populaire kookboeken, zoals Koken met Sylvia Witteman en Armeluiseten. In dit nieuwe kookboek legt Witteman op de haar bekende humoristische 'no nonsense'-manier aan elke beginner uit waar het nu eigenlijk om gaat in de keuken, en vooral: hoe het moet. Begrijpelijk voor iedereen, van de prille student-op-kamers tot de pas gescheiden pensionado

Een lange, hete winter brengt na een jaar afwezigheid weer een onweerstaanbare verzameling van Sylvia Wittemans scherpzinnige columns uit de Volkskrant. Vol humor neemt Witteman de lezer mee langs de absurditeiten en wonderlijke momenten van het dagelijkse leven. Of ze nu stilstaat bij het verband tussen schamele bosjes bloemen en het Britse koningshuis, wat ijsberen zouden vinden van papieren rietjes, of waarom achtjarigen de sterkste onderhandelaars zijn: elke column is een onverwacht feest der herkenning. Met haar gebruikelijke flair en relativeringsvermogen weet Witteman van elke alledaagse gebeurtenis een klein avontuur te maken. Deze bundel is onmisbaar voor iedereen die het leven door een komische bril wil bekijken en behoefte heeft aan een flinke dosis relativeringsvermogen.

Een lange, hete winter brengt na een jaar afwezigheid weer een onweerstaanbare verzameling van Sylvia Wittemans scherpzinnige columns uit de Volkskrant. Vol humor neemt Witteman de lezer mee langs de absurditeiten en wonderlijke momenten van het dagelijkse leven. Of ze nu stilstaat bij het verband tussen schamele bosjes bloemen en het Britse koningshuis, wat ijsberen zouden vinden van papieren rietjes, of waarom achtjarigen de sterkste onderhandelaars zijn: elke column is een onverwacht feest der herkenning. Met haar gebruikelijke flair en relativeringsvermogen weet Witteman van elke alledaagse gebeurtenis een klein avontuur te maken. Deze bundel is onmisbaar voor iedereen die het leven door een komische bril wil bekijken en behoefte heeft aan een flinke dosis relativeringsvermogen.

Een nieuwe bundel van Sylvia Witteman!

'Een van mijn lievelingsschrijvers.' Sylvia Witteman 'Onbetwist de koning van komische verhalen.' The Guardian Het staat buiten kijf dat David Sedaris een van de grappigste mensen op de planeet is. Maar nog meer dan zijn humor is het zijn manier van observeren die hem wereldwijd geliefd en veelgelezen maken. Door zijn ogen wordt een bezoek aan een schietcursus, het ziekbed van zijn vader, een Servische markt of een zomer op het Franse platteland een mustread. Zo ook zijn herkenbare verslagen over het leven tijdens en na de lockdowns ('O nee, ik haat mensen nu meer dan tijdens de lockdown. Ik was voetgangers die appen tijdens het lopen vergeten!'). Happy-go-lucky is een tijdloze bundel door een van de weinige humoristen wiens werk in elk taal overeind blijft, getuigen de meer dan tien miljoen boeken in meer dan vijfentwintig talen. Als we dan toch in interessante tijden moeten leven, is er niemand die ze beter kan beschrijven dan de onvergelijkbare David Sedaris. Van de boeken van David

'Voordat de zon definitief ondergaat wil ik nog één bundel uitbrengen. De titel ligt voor de hand: De Oude Hoogland', aldus de meest gelezen columnist van Nederland. Voor De Oude Hoogland zijn ruim honderd recente Telegraaf-columns geselecteerd, een aantal stukken voor Golfers Magazine en enkele wat langere vertellingen, die Rob Hoogland speciaal voor dit boek schreef: 'Noem het sterke verhalen.' MET EEN VOORWOORD VAN RONALD PLASTERK 'Rob Hoogland behoort tot de absolute top.' PIETER WATERDRINKER 'Een columnist voor wie ik mijn hoed afneem.' Theodor Holman 'Rob is mijn favoriete ouwe reus.' SYLVIA WITTEMAN 'Rob Hoogland is hét natuurlijk antidepressivum.' NAUSICAA MARBE 'Rob Hoogland is een nuchtere rechtvoor-zijn-raap-man met boerenverstand. Hij is een van mijn favoriete scribenten.' GUUS HIDDINK 'Ik mag dan wel de tetterende dwerg zijn op de schouders van reus Hoogland, maar zonder mij was die ouwe nooit salonfähig geworden in de Linkse Kerk.' ARTHUR VAN AMERONGEN