Stemmen uit het paradijs - Laura Weeda - ebook

Fay en Shariff willen met hun kinderen in het buitenland wonen, het liefst op een plek waar alles anders is. Vanwege Shariffs Indonesische achtergrond en goede voorzieningen voor de kinderen kiezen ze voor Bali. Al snel ontdekken ze dat ze daar niet met één, maar met vele andere culturen te maken hebben. Europeanen, Australiërs, Russen, Chinezen, Javanen en de oorspronkelijke Balinezen vermengen zich op het kleine eiland, ieder met zijn eigen dromen en verwachtingen, voor even of voor altijd. Dat zorgt voor onbegrip, misverstanden en nauwelijks verenigbare wereldbeelden, die de hoofdpersonen aanvankelijk vol verwondering aanschouwen - tot ze er langzaam in verstrikt raken. Stemmen uit het paradijs beschrijft een betoverende wereld bevolkt door gelukzoekers, geesten, neokolonialen en avonturiers.

Verrukkelijke mix van spanning en humor

Parijs, 1936. De Engelse Annabelle ontmoet twee jonge Baskische kunstenaars, Emile en Henri. Als zij gaan vechten in de Spaanse Burgeroorlog reist Annabelle met hen mee. Dan slaat het noodlot toe...

In haar indrukwekkende 4-meilezing uit 2021 schrijft Roxane van Iperen over onze collectieve herdenking en het gevaar om in een oppervlakkig verhaal te blijven steken. Als je echt stil wil staan bij oorlogsleed, zonder valse nostalgie, moet je het complete verhaal willen kennen. Van Iperen laat zien dat oorlog niet onbeschrijflijk of onvoorstelbaar is. Zo ook in haar reconstructie van de nachtelijke ontruiming van de joods-psychiatrische inrichting Het Apeldoornsche Bosch in 1943. Decennialang werd er over die gruwelijke gebeurtenis gezwegen. In hoeverre reconstructies, verhalen of herdenkingen iets van dat zwijgen opheffen, is niet te zeggen. Het gaat om het streven. Eerst naar weten en dan, wellicht, naar geloven dat alles wat de stemmen ons vertellen echt heeft plaatsgevonden, en dat het onvoorstelbaar noch onbeschrijflijk is.

In haar indrukwekkende 4-meilezing uit 2021 schrijft Roxane van Iperen over onze collectieve herdenking en het gevaar om in een oppervlakkig verhaal te blijven steken. Als je echt stil wil staan bij oorlogsleed, zonder valse nostalgie, moet je het complete verhaal willen kennen. Van Iperen laat zien dat oorlog niet onbeschrijflijk of onvoorstelbaar is. Zo ook in haar reconstructie van de nachtelijke ontruiming van de joods-psychiatrische inrichting Het Apeldoornsche Bosch in 1943. Decennialang werd er over die gruwelijke gebeurtenis gezwegen. In hoeverre reconstructies, verhalen of herdenkingen iets van dat zwijgen opheffen, is niet te zeggen. Het gaat om het streven. Eerst naar weten en dan, wellicht, naar geloven dat alles wat de stemmen ons vertellen echt heeft plaatsgevonden, en dat het onvoorstelbaar noch onbeschrijflijk is.

In haar indrukwekkende 4-meilezing uit 2021 schrijft Roxane van Iperen over onze collectieve herdenking en het gevaar om in een oppervlakkig verhaal te blijven steken. Als je echt stil wil staan bij oorlogsleed, zonder valse nostalgie, moet je het complete verhaal willen kennen. Van Iperen laat zien dat oorlog niet onbeschrijflijk of onvoorstelbaar is. Zo ook in haar reconstructie van de nachtelijke ontruiming van de joods-psychiatrische inrichting Het Apeldoornsche Bosch in 1943. Decennialang werd er over die gruwelijke gebeurtenis gezwegen. In hoeverre reconstructies, verhalen of herdenkingen iets van dat zwijgen opheffen, is niet te zeggen. Het gaat om het streven. Eerst naar weten en dan, wellicht, naar geloven dat alles wat de stemmen ons vertellen echt heeft plaatsgevonden, en dat het onvoorstelbaar noch onbeschrijflijk is.