Reisverhaal Een gouden week van gietijzer | Alex van Egmond

In Een gouden week van gietijzer brengt Alex van Egmond de columns samen die hij schreef voor het tweemaandelijkse CRTV magazine. Of het nu gaat over een Chinese wielrenner die ploetert in Noord-Frankrijk, een messenmaker op een gebombardeerd eiland, of een Nederlandse dichter die naar Chinese romantiek verlangt, altijd worden de gebeurtenissen beschreven vanuit het perspectief van een onbevangen onderzoeker. De onbevangen blik van Van Egmond geeft de mogelijkheid om verder te kijken en vooral om verder te vragen. Want waarom is alcohol zo'n sterke vriendenmaker in China en waarom gaat de Chinees zo kwistig om met verpakkingsmateriaal? Hoe komt het dat Taiwan geen provincie van Nederland is en zou de Chinese keuken werkelijk zo onovertroffen zijn als men denkt? Deze wonderlijke vragen en meer worden met een kwinkslag behandeld. Verwondering is dan ook, naast de Chinese cultuur, maatschappij en geschiedenis, de gemene deler van deze bundeling. Want zeg nu zelf, in een opkomende

Als twee ouders uit elkaar gaan, is dat voor alle kinderen, ongeacht hun leeftijd, een heftige gebeurtenis die hun veilige en vertrouwde wereld op zijn kop zet. Het goede nieuws is dat je als ouder heel wat kunt doen om de veerkracht van je kind te helpen herstellen. Het liefst van al krijg je hiervoor een pasklaar antwoord dat leidt naar succes. Maar zo werkt het niet. Elk kind en elk gezin is anders. Maatwerk dus. Dit boek vertrekt vanuit de ervaring van kinderen en geeft ouders een beter inzicht in wat een scheidingsproces met kinderen doet. Het boek zoekt naar een antwoord op wat kinderen bij scheiding écht nodig hebben. Verbinding is hierbij het sleutelwoord. De auteurs laten zich inspireren door hun jarenlange ervaring in het werk met kinderen en ouders en door de inzichten uit recent onderzoek. Hoe vertel je je kinderen dat je gaat scheiden? Hoe kom je tot een goede verblijfsregeling, die aangepast is aan de leeftijd van je kind? Hoe ga je om met de boosheid en het verdriet van

An enchanting and fascinating insight into Japanese landscape, culture, history and future. Originally written in Japanese, this passionate, vividly personal book draws on the author's experiences in Japan over thirty years. Alex Kerr brings to life the ritualized world of Kabuki, retraces his initiation into Tokyo's boardrooms during the heady Bubble Years, and tells the story of the hidden valley that became his home. But the book is not just a love letter. Haunted throughout by nostalgia for the Japan of old, Kerr's book is part paean to that great country and culture, part epitaph in the face of contemporary Japan's environmental and cultural destruction. Winner of Japan's Shincho Gakugei Literature Prize, and now fully revised in a new edition. Alex Kerr is an American writer, antiques collector and Japanologist. Lost Japan is his most famous work. He was the first foreigner to be awarded the Shincho Gakugei Literature Prize for the best work of non-fiction published in Japan.

Hoe is het om je sinds 1996 regelmatig terug te trekken in de 'werkplaats' in je achtertuin om voor je plezier een verhaaltje te gaan schrijven? Jos Lindeman deed het en dat heeft uiteindelijk en onbedoeld deze bundel met bijna vierhonderd 'zeer korte verhalen' opgeleverd. De verhaaltjes gaan over van alles en nog wat. Ze raken grote en kleine thema's en er is een zekere inhoudelijke ordening te bespeuren: de schooljaren, de vakanties, het gezin, de religie, het werkzame leven, de familie, de buurt/de straat. Menig onderwerp biedt de lezer een moment van herkenning en dat overkomt niet alleen de generatiegenoten van de schrijver. Zijn bijzondere herinneringen, mijmeringen, gedachten, commentaren, overwegingen en observaties laten de lezer even stilstaan bij het alledaagse leven en de eindigheid ervan. Hij schrijft soms ontroerend, maar nooit sentimenteel, soms confronterend, maar nooit kwetsend. Elk zeer korte verhaal is uniek en niet zelden zorgt de slotzin voor een glimlach. Het zeer

Een grappig verhaal over twee honden met ieder een baasje en samen twee huizen.

Op 25 augustus staan aan het sterfbed van de tweeënzestigjarige Liz haar zoon en zijn vriendin, haar ex-geliefde, een oude vriend en een oude vriendin. En Marthe. Het is de warmste zomer sinds het begin van de metingen. Liz heeft voor euthanasie gekozen. Maar na haar dood staat Liz op, en begint aan de ochtend van wat haar laatste dag wordt. Vervolgens komt haar voorlaatste dag. Dan de dag ervoor. Dan de dag daarvoor. Een week lang komen vrienden en oude bekenden langs. Met mededogen, liefde en lichtheid schetst Jeroen Theunissen in Een week het portret van een vrouw die de pech heeft te jong te sterven. Dit is geen roman over de dood, maar over het leven, over de levenslust, over de onmogelijkheid van de dood zolang je ademt. Over de dingen die er in het leven echt toe doen, bijvoorbeeld liefde, of bloemen van de buurman, of dat je wint bij Rummikub.

Fien komt op bezoek bij Fox en schrikt van de andere lucht, de onverwachte geluiden en de vreemde dieren. Maar ze hebben een heerlijke tijd samen. Fox gaat bij Fien op bezoek, in de stad. Hij is verward. Er zijn andere honden en auto's die stinken. Maar Fox is bij Fien en dat maakt alles goed. Zullen ze het voortaan altijd zo doen? Een week bij Fox, een week bij Fien? Een grappig verhaal over twee honden met ieder een baasje en samen twee huizen.