Reisverhaal Berichten uit de vallei | Stefan Brijs

Een Christus zonder gezicht in Alhama de Granada, een postbode in een bezemkast, negen Zurbaráns in de sacristie van een parochiekerk, de laatste uren van Federico García Lorca, 'tortillitas de camarones' in Cádiz, de zomer van de bijeneters en de terugkeer van de bottenbreker. Met het nieuwsgierige oog dat zijn hele oeuvre kenmerkt, kijkt Stefan Brijs voor het eerst naar de rijkdommen van zijn nieuwe thuishaven Andalusië. Brijs verhuisde in het voorjaar van 2014 naar Los Romanes, een dorpje in de bergen ten oosten van Málaga. Een jaar lang hield hij een logboek bij, een bonte verzameling van aantekeningen en impressies, belevenissen en verhalen over de natuur, de cultuur, de geschiedenis en de mensen in het zuiden van Spanje. Vanuit zijn dorp reist hij buiten de begaande paden vier seizoenen lang van oost naar west, van noord naar zuid en vindt vergeten beroemdheden, verborgen meesterwerken en zeldzame natuurgebieden. Voorts beschrijft hij in zijn eigen onnavolgbare stijl het leven v…

Misdaadverslaggever John van den Heuvel (49) schrijft al meer dan twee decennia over de onderwereld. In spraakmakende reportages doet hij verslag van de achtergronden van moordzaken, witwasoperaties, afpersingen, oplichting, drugshandel en andere ernstige misdrijven. Ook onthult hij hoe het er bij politie en justitie én in de onderwereld aan toegaat. Berichten uit de bajes bevat geactualiseerde columns en reportages over misdaad in Nederland: - De zaak Joran van der Sloot en de aanslag op Stanley Hillis - De vrijlating van Willem Holleeder en de veroordeling van Greg R. - De strijd tussen de Hells Angels en de Satudarah - Kroongetuige Peter La Serpe en het Passageproces - De drugsstrijd op Curaçao en het raffinement van Desi Bouterse - De netelige positie van Tanja Nijmeijer en de val van Jan Dirk Paarlberg - De raketaanval op justitie en de overval op Brinks waardetransport - Cybercrimineel Robert-Jan van der Zwaan, drugsbaron Mink Kok en Keith Bakker John van den Heuvel begon zijn

Het boek is ontstaan door automatisch schrift waarbij mijn hand min of meer als vanzelf schrijft. Ik schrijf datgene op wat er in mijn gedachten verteld wordt. Dit zijn berichten van goddelijke aard met als doel om over de aarde, de hemel en het hiernamaals te vertellen. Het boek begint met de vorming van de ziel en eindigt met wat voor metamorfoses het lichaam ondergaat als we sterven en teruggaan naar de bron van al het leven. Daar tussendoor komen tal van onderwerpen aan bod zoals persoonlijke kinderbrieven voor achterblijvende ouders. Ook zijn er berichten over God en zijn onmetelijke kracht en liefde. Er wordt uitgebreid ingegaan op hoe ons lichaam en onze ziel op uitzonderlijke manier met elkaar verbonden zijn tijdens het leven op aarde. Lichaam en ziel horen bij elkaar en werken een leven lang intensief samen. Tenslotte is ieder mens naar de aarde gekomen met een bepaald doel. Het boek betreft berichten van goddelijke aard waarin tot in detail wordt verteld over wat je nog zou

Guy Delisle, die internationaal naam maakte met zijn reisverslagen over onder andere Noord-Korea en Jeruzalem, schetst in Berichten uit Birma een indringend en tegelijk humoristisch beeld van het leven in een land dat toen hij daar woonde geregeerd werd door een van de meest repressieve junta's ter wereld, en waar de politieke situatie sindsdien alleen maar nijpender is geworden. In 2005 verbleef Delisle ruim een jaar lang in Birma, samen met zijn vrouw Nadège, die door Artsen Zonder Grenzen was uitgezonden, en hun baby Louis. In een bedrieglijk lichtvoetige stijl en met oog voor detail doet Delisle verslag van zijn dagelijkse beslommeringen, het frustrerende werk van de ontwikkelingswerkers en het paranoïde leven van de Birmezen die hij soms ongewild in de problemen bracht.

Schrijver en journalist Henk van Straten legt een brief op tafel en verlaat het huis waar hij twaalf jaar lang met vrouw en kinderen woonde. Wat hem wacht, met open muil, is het tussenhuisje. Er volgt een periode van eenzaamheid, hartklachten, slaappillen, Duvels, vrouwen, alleenstaand vaderschap en verwarring. De schrijver zal een nieuw verhaal voor zichzelf moeten verzinnen. Zij die een boek vol rock-'n-roll clichés verwachten komen bedrogen uit: Berichten uit het tussenhuisje is geschreven met de tederheid, subtiliteit, humor en liefde die we kennen van Van Stratens persoonlijke stukjes en Wij zeggen hier niet halfbroer, het bejubelde boek over zijn jeugd.

ʻTot over een halfuur,ʼ is de geruststellende boodschap van Jan van Mersbergen als hij zijn workshopdeelnemers aan het schrijven zet. Hij, schrijver van een veelzijdig oeuvre, geeft online les vanuit zijn provisorisch gebouwde studio; het washok op zolder. In het halfuur dat zijn cursisten schrijven, geeft Van Mersbergen een kijkje in de gedachten van de schrijver. Het basisidee: schrijven en lezen zijn werkwoorden - een actieve bezigheid. Op ieder stuk proza kun je grip krijgen aan de hand van vaste waarden. Plaats en tijd, handeling of juist gedachten, een verteller die vooral toont of juist kletst. En altijd sijpelt er een beetje van de werkelijkheid door in de romanwereld. Het washok zelf bijvoorbeeld, herkennen we dat niet uit zijn laatste roman We moeten praten? Berichten uit het washok is geen les- of theorieboek over het schrijven van proza. Veel meer is het een nieuwsgierige overdenking met praktische handvatten over schrijven, aan de hand van opvallende zinnen uit de

Op 19 juni 1867 wordt in Querétaro Keizer Maximiliaan van Mexico geëxecuteerd. Niet alleen zijn broer, Keizer Franz Jozef I van Oostenrijk, heel Europa, de hele wereld was geschokt. Zijn vrouw, Keizerin Charlotte, de dochter van Koning Leopold I van België, in Mexico 'Carlota' genoemd, was toen zij maanden later het nieuws hoorde verpletterd. Zij was in Europa om steun te zoeken voor haar man en 'haar' Mexicanen toen Maximiliaan door het vuurpeloton, in opdracht van de latere president Benito Juarez, werd omgebracht. Zij werd krankzinnig en stief, pas 60 jaar later, dan al heel lang opgesloten, in kasteel Bouchout in België. In Berichten uit het keizerrijk laat Fernando del Paso beurtelings de waanzinnige Charlotte en ander betrokkenen, van zeer divers pluimage, het drie jaar durende echec van Mexico, het voorspel en de gevolgen ervan beschrijven. De geschiedenis van de tweede helft van de 19e eeuw van zowel Europa als Mexico blijkt verbijsterend kleurrijk.

Prikkelende analyse van André Klukhuhn - auteur van de bestseller De geschiedenis van het denken - over de vraag wat wij kunnen leren van notoire ondergangsdenkers uit het fin de siècle. De grote uitdagingen op politiek, economisch en vooral ecologisch gebied hebben geleid tot een teneur van apocalyptisch denken: het einde van de wereld en de mensheid zou nabij zijn. André Klukhuhn laat zien dat dit ondergangsdenken geen nieuw verschijnsel is: door de geschiedenis heen is vaak verkondigd dat het met de wereld gedaan zou zijn. Hij onderwerpt het cultuurpessimisme aan nader onderzoek: wat kunnen wij leren van het apocalyptische denken in het verleden? Speciale aandacht heeft hij voor vier denkers die geboren zijn in het fin de siècle en die in het interbellum bekendheid verwierven met hun cultuurpessimistische theorieën: Oswald Spengler, José Ortega y Gasset, Johan Huizinga en Sinclair Lewis. Klukhuhn pleit voor een radicale verandering in ons denken en handelen om ons te verweren tegen