Regulering van reclame voor receptgeneesmiddelen - Mirjam de Bruin - ebook

Strafrechtelijke handhaving van financiële toezichtwetgeving betreffende trustkantoren Op 1 maart 2004 is de Wet toezicht trustkantoren (Wtt) in werking getreden. Doelstelling van deze wet is het bevorderen van de integriteit van het financiële stelsel door middel van regulering van de (Nederlandse) trustsector. Een belangrijk deel van de bestaande gedragsregels in de trustbranche heeft hiermee een wettelijke basis verkregen. Beoogd is een bijdrage te leveren aan het tegengaan van misbruik van trustkantoren. Naast de bestuursrechtelijke handhaving van de Wtt door De Nederlandse Bank, kan deze wet ook strafrechtelijk worden gehandhaafd op basis van de Wet op de Economische Delicten (WED). Regulering van de Nederlandse trustsector behandelt de wijze waarop het misbruik van trustkantoren zich in de praktijk afspeelt en de mate waarin de Nederlandse wetgever de internationale standaarden van regulering en toezicht betreffende trustkantoren heeft geïmplementeerd. Tevens wordt de manier

De verkiezingsstrijd digitaliseert. Politieke partijen maken dankbaar gebruik van de technologische mogelijkheden die de eenentwintigste eeuw te bieden heeft. Microtargeting, in het bijzonder via de sociale media, stelt hen in staat om op basis van data-analyse individuele burgers op maat gemaakte campagne-berichten te sturen: ouderen over de AOW, studenten over de basisbeurs. Zelfs de toonzetting kan worden afgestemd op de karaktertrekken van de ontvanger opdat de boodschap zo goed mogelijk overkomt. Sinds het Cambridge Analytica-schandaal (2016) bestaan zorgen met betrekking tot transparantie, publieke deliberatie en kiezersautonomie. Hierdoor is ook in Nederland de vraag gerezen of het fenomeen aan banden zou moeten worden gelegd, en zo ja, welke ruimte daarvoor bestaat. Dat reguleringsvraagstuk staat in dit onderzoek centraal. Het beoogt enerzijds bij te dragen aan de kennis over microtargeting en in het bijzonder zijn juridische context, en anderzijds handvatten te bieden voor het

De provincies zijn sinds de inwerkingtreding van de Omgevingswet verplicht om één omgevingsverordening vast te stellen met regels over de fysieke leefomgeving. Daarmee heeft de provincie een instrument in handen om het provinciale omgevingsbeleid juridisch bindend te laten doorwerken. Dit ondersteunt de provincies bij hun wettelijke taak om als 'gebiedsregisseur' verschillende maatschappelijke vraagstukken te coördineren. Maar tegen welke vragen lopen de provincies aan bij het opstellen van de omgevingsverordening en welke onderwerpen zijn eigenlijk geschikt om op provinciaal niveau te reguleren? Dit boek gaat enerzijds over de algemene en procedurele aspecten van de omgevingsverordening, waaronder participatie en de milieueffectrapportage. Anderzijds bespreekt een aantal auteurs de uitwerking van enkele actuele beleidsinhoudelijke thema's in omgevingsverordeningen, zoals water en bodem sturend, netcongestie, bescherming van natuur buiten Natura 2000-gebieden, voorzorg en gezondheid in

In dit boek worden de grondslagen en uitgangspunten van corporate governance en financieel toezicht geanalyseerd, vergeleken en toegelicht. Inmiddels is een duidelijke overlap tussen beide systemen ontstaan en dit levert juridische en praktische knelpunten op. Zowel corporate governance codes als het financieel toezichtrecht zijn na de financiële crisis van 2008-2012 ingrijpend veranderd. De voornaamste aanleidingen voor deze verschuivingen zijn: de Europeanisering van het financieel toezichtrecht; het verlies van vertrouwen in het zelfregulerend vermogen van de sector en de toegenomen rol van financiële toezichthouders in de regulering van interne governance aspecten van banken. Corporate governance codes zijn instrumenten van zelfregulering, zoals ook het bancaire tuchtrecht en de bankierseed. Deze bevatten normen die naar hun aard, inhoud en handhaafbaarheid grotendeels ongeschikt zijn om opgenomen te worden in wetgeving. Desondanks is sprake van een toegenomen gebruik van