Over koningen, kruisvaarders en jihadi´s - Gust De Preter - ebook

Een unieke blik op de kruistochten naar het Midden-Oosten. Het Midden-Oosten is vandaag een kruitvat, een strijdtoneel van grootmachten, een slagveld van religieus radicalisme. Tijdens de kruistochten in de twaalfde eeuw was het vaak niet anders. Om tot oplossingen te komen, kampte men met vergelijkbare socio-politieke vragen, zoals: Realpolitik versus eigen principes, hoever kan men daarin gaan? Akkoorden afsluiten met 'de vijand' en met 'de religieus andere', is dat wel ethisch verantwoord? Ondergraaft men zo niet de eigen manier van leven? Zijn religieuze tolerantie en vreedzaam multicultureel samenleven wel haalbaar of moet hier niet eerder geopteerd worden voor pragmatisme in de omgang met 'de andere'? In Over koningen, kruisvaarders en jihadi's maakt de lezer kennis met de twaalfde-eeuwse aartsbisschop Willem van Tyrus, rijkskanselier van het Koninkrijk Jeruzalem en deskundige correspondent ter plaatse. Aan de hand van Willems getuigenis over de middeleeuwse Levant schetst Gust

In 'De Kruisvaarders' beschrijft Dan Jones de geschiedenis van de middeleeuwse kruistochten. Tussen de elfde en de dertiende eeuw vochten christelijke en islamitische legers om zeggenschap over het Heilige Land. Jones vertelt het verhaal van de eerste kruistocht in 1095 onder aanvoering van de Brabander Godfried van Bouillon en graaf Robrecht van Béthune, de Leeuw van Vlaanderen, tot en met het verlies van het laatste christelijke bolwerk in de Levant. In elk van de 25 hoofdstukken van 'De Kruisvaarders' stelt Dan Jones een bekende of onbekende persoon centraal - ridder, Viking, vrouw of moslim.

Angelino brengt snel iedereen op de hoogte dat er drie koningen onderweg zijn naar het dorp. Iedereen wil graag opvallen bij het drietal. Maar de koningen komen helemaal niet voor de dorpelingen...

Kerstmis is voor velen het belangrijkste feest van het jaar. Aan de basis van de kersttraditie liggen twee korte verhalen: de geboorteverhalen uit de evangelies van Mattheus en Lucas. Maar wie de twee verhalen naast elkaar legt, merkt dat er iets aan de hand is. Mattheus heeft het over Herodes, over een ster en wijzen, elementen die bij Lucas ontbreken. Lucas spreekt over een volkstelling, over herders en zingende engelen, elementen die ontbreken bij Mattheus. Hoe kunnen twee schrijvers over hetzelfde gebeuren zo verschillend berichten? Wat Mattheus en Lucas vertellen, lijkt verdacht veel op de wonderverhalen die elders in de oude literatuur voorkomen. Waarschuwende dromen, hemelse boodschappers en tekenen aan de hemel zijn zowat vaste motieven in deze teksten. Van het Gilgamesj-epos tot oudtestamentische verhalen en van Suetonius tot de vroegste heiligenlevens. Hoe charmant ook, zijn de geboorteverhalen waar of zijn het verzinsels? Maakten deze verhalen oorspronkelijk deel uit van de