Over de media heb ik niets te zeggen - Sven Gatz - ebook

Vijf jaar geleden verliet Brynn Saint Ambrose School na de schokkende moord op haar favoriete leraar. Het lichaam van meneer Larkin werd door drie studenten gevonden in het bos achter hun school. De zaak werd nooit opgelost. Nu Brynn met haar droomstage bij een misdaadshow begint, is ze vastbesloten om de waarheid te achterhalen. Zonder de getuigenis van een van de drie leerlingen, Tripp Talbot, waren de andere twee misschien veroordeeld voor de moord. Tripp is nooit vergeten wat hij die dag voor hen heeft gedaan. Net zomin is hij vergeten dat alles wat hij de politie vertelde gelogen was. Terwijl Brynn onderzoekt wat er die dag in het bos is gebeurd, ontdekt ze geheimen die alles zouden kunnen veranderen. Vijf jaar geleden kwam iemand weg met moord. En die moordenaar loopt nog steeds vrij rond...

In 'Nooit heb ik niets met U' voert Henk Veltkamp persoonlijke gesprekken met vijfentwintig verschillende mensen over wie God voor hen is. Wie is God? Dat levert heel diverse antwoorden op. De een krijgt een warm gevoel en raakt niet meer uitgepraat. De ander haalt de schouders op. Henk Veltkamp voert gesprekken met 25 vrouwen en mannen die - zo verschillend als ze zijn - allemaal 'iets met God' hebben, om hen te vragen naar de aard en beleving van dat 'iets'. Elk gesprek start met de vraag welke plek God in hun leven inneemt. Wat hebben zij als kind van God meegekregen? En hoe is het verder gegaan? Wat betekent God nu voor hen? Gesprekken met Stevo Akkerman, Nora Asrami, Tamarah Benima, Stef Bos, Tijs van den Brink, Heino Falcke, Jacobine Geel, Henk Helmantel, Frits de Lange, Almatine Leene, Huub Oosterhuis, Sabine Plasschaert, Paul van Vliet e.a.

Het leven van Ischa Meijer ging niet onopgemerkt voorbij. In zijn werk, waarin hij streed tegen hypocrisie en onwaarachtigheid, rekende hij genadeloos af met het verstikkende joodse milieu waaruit hij voortkwam. De eerlijkheid waarmee hij zijn omgeving beschreef werd door velen als schokkend ervaren, maar zorgde ervoor dat de naoorlogse generatie een stem kreeg. Tegenover de geheimtaal die er thuis gesproken werd, zette hij zijn eigen vocabulaire waarmee hij 'de hele wereld te lijf ging om te demaskeren'. Zijn uitgangspunt: iedereen heeft iets te verbergen. Ronit Palache toont aan de hand van Meijers werk hoe hij zich in diverse gedaanten uitsprak over de oorlog en de joodse identiteit: als nietsontziend interviewer die anderen liet zeggen wat hij zelf niet kon verwoorden, als dichter, schrijver, verslaggever en als columnist, via zijn alter ego De Dikke Man. Een groot deel van deze teksten werd niet eerder in boekvorm gepubliceerd.