Over de grens - James Patterson - ebook

Een spannende thriller met Harry Bosch én Mickey Haller in de hoofdrollen Rechercheur Harry Bosch is net weg bij de LAPD als zijn halfbroer, advocaat Mickey Haller, zijn hulp inroept. Een vrouw is op brute wijze vermoord en het bewijs wijst in de richting van een cliënt van Haller. Maar Mickey is er zeker van dat het doorgestoken kaart is. Bosch wil eigenlijk niet werken voor de verdediging maar hij neemt de zaak toch aan. Hij wil zelf ook antwoorden hebben: als het Hallers cliënt niet was, wie dan wel? Geholpen door zijn voormalig collega Lucy Soto begint Harry te graven. Hij komt al snel uit binnen de politiemacht zelf. Maar de moordenaar op wie Harry jaagt, is zelf ook aan het jagen... op hem. De pers over Over de grens 'Spannend, razendsnel en onmogelijk neer te leggen. Over de grens laat weer onweerlegbaar zien dat Connelly de meester van de spanningsopbouw is.' Wall Street Journal 'Snel detectivewerk wordt meesterlijk ver weven met vuurwerk in de rechtszaal.' The Independent

Sinds haar ontstaan in de twaalfde eeuw is de universiteit een internationale aangelegenheid geweest. Op zoek naar kennis en inzicht trokken zowel studenten als geleerden over de grens. In de negentiende en de twintigste eeuw kreeg dit verschijnsel echter bijzonder trekken, omdat er een spanningsveld ontstond tussen het nationalisme en deze internationalistische ondertoon van het universitaire bedrijf. In deze bundel blijkt dat internationalisering vele gezichten heeft: van studenten op zoek naar leermeesters, collega-onderzoekers die elkaar in het laboratorium willen opzoeken, politieke vluchtelingen die hun talenten elders willen ontplooien, invloed van wetenschappelijke theorieën en wetenschappelijk thema's die alleen maar in internationaal verband onderzocht kunnen worden tot een regelrechte brain drain. Inhoud: LEEN DORSMAN, Over de grens: inleiding DIRK VAN DELFT, Koude drukte. Het laboratorium van Heike Kamerlingh Onnes als internationaal centrum voor lage-temperaturenonderzoek

Op 17 augustus 1945, twee dagen na de Japanse capitulatie, verklaarde Indonesië zich onafhankelijk. Nederland erkende dit niet en trachtte met geweld zelf de regie te voeren over het onvermijdelijke proces van dekolonisatie. Dit leidde tot vier jaren van moeizame onderhandelingen en bittere oorlogvoering. In 2005 verklaarde de Nederlandse regering dat Nederland die oorlog niet had moeten voeren. Over het geweld dat de Nederlandse militairen tijdens deze oorlog hadden toegepast, staat echter nog altijd het regeringsstandpunt uit 1969 overeind: er waren wel 'excessen', maar de krijgsmacht had zich in de regel 'correct' gedragen. Naarmate de aanwijzingen van extreem Nederlands geweld zich opstapelden, bleek dit officiële standpunt steeds moeilijker vol te houden. De Nederlandse regering besloot daarom in 2016 tot financiering van een groot onderzoeksprogramma. De belangrijkste conclusies daarvan zijn in dit boek te vinden. De auteurs maken aannemelijk dat de Nederlandse krijgsmacht op