Op de bres voor Nieuw Guinea - Rens L. Vogelaar - ebook

In dit boek wordt vanuit verschillende invalshoeken een beeld geschetst van de in 2014 overleden Sergej Prokofieff, als mens en als geesteswetenschapper. Daarbij komen niet alleen herinneringen aan zijn persoon en zijn voordrachten aan bod, maar wordt ook zijn innerlijke ontwikkelingsweg beschreven, zoals hij die zelf zag. Ook wordt getracht een antwoord te geven op de vraag waarin de voornaamste betekenis van Prokofieffs leven en werk lag. Met diverse afbeeldingen van Sergej Prokofieff als kind, jongeman en volwassene. Inhoud: Voorwoord Deel I: Ton Jansen, Op de bres voor de waarheid Hoofdstuk 1: Mijn ontmoetingen met Sergej Prokofieff Hoofdstuk 2: Levensloop Hoofdstuk 3: Christuszoeker en Michaëldienaar Deel II: Peter Selg, Het levenswerk van Sergej O. Prokofieff (herdenkingsrede) Bijlagen: Autobiografische schets van Sergej Prokofieff; brieven van Sergej Prokofieff van 2012 en 2013 aan de leden van de AAV; interview van Sergej Prokofieff met WAZ; voorwoord van Marie Steiner bij de

* De invloed van architect Rainer Bullhorst op de vorming van het moderne Haagse stadsbeeld * Een thematische benadering van het werk van Bullhorst, met aandacht voor herwaardering van de bestaande stad, architectuurkritiek, welstandstoezicht, monumentenbeleid en natuurinclusief bouwen * Met bijdragen van onder anderen Adri Duivesteijn, Jan Brouwer, Liesbeth van der Pol, Marnix Norder en Eric Vreedenburgh Vanaf het aantreden van het eerste progressieve college in 1986 ging Den Haag flink op de schop. Na jaren van besluiteloosheid door politieke verdeeldheid werd met nieuw elan aan de stad gewerkt. De uitgeholde binnenstad werd ingrijpend gemoderniseerd en de tot dan toe wat fletse stadsvernieuwing kreeg kwaliteitsimpulsen. Op de bres voor architectonische kwaliteit belicht hoe architect Rainer Bullhorst (1946-2021) heeft bijgedragen aan de vorming van het huidige stadsbeeld. Zijn Haagse stadsklok werd hét symbool voor de facelift van de stad. Als recensent was hij aanjager van het

De duiven van Fernand presteren bijzonder goed sinds hij hen nieuw krachtvoer te eten geeft. De dopinginspectie onderzoekt inmiddels een zaak van gedrogeerd duivenvoer. Ze komen uit bij een handelaar die Bomaworst in het duivenvoer vermengt. Markske, die Fernand helpt op het duivenhok, blijkt allergisch te zijn voor het krachtvoer. Niet alleen bezorgt het hem huiduitslag, hij verandert er ook opnieuw door in SUPERMARKSKE. Met alle gevolgen van dien.

Ook 60 jaar na het verschijnen van de natuurklassieker Silent Spring kan het gedachtegoed van Rachel Carson nog steeds inspireren. Rachel Carson, op de bres voor de aarde toont haar liefde voor de natuur en de moed waarmee ze de strijd aanging voor het behoud van een gezonde leefomgeving. Wat was haar invloed op de milieubeweging? En hoe kan haar betrokkenheid bij een bedreigde aarde ons vandaag nog inspireren? Dit actuele boek biedt een terugblik die verrassend genoeg ook hoopvol stemt. Met haar boek Silent Spring maakte Rachel Carson grote indruk. Het boek luidde de noodklok over de stand van ons leefmilieu. Silent Spring werd gepubliceerd in het najaar van 1962 en markeerde het begin van de milieubeweging. Nu, zestig jaar later, is het natuur- en milieubewustzijn, mede dankzij haar, groter dan ooit. Als waterecoloog en oceanoloog was Rachel Carson (1907-1964) reeds een deskundig en invloedrijk schrijver. Zij schreef drie bestsellers over de zee, haar passie. Over Silent Spring zei

In april 1828 vertrokken Z.M. korvet Triton en Z.M. koloniale schoener Iris van Ambon naar Nieuw-Guinea om een westelijk gedeelte van dat eiland bij proclamatie voor Nederland in bezit te nemen en er een militaire nederzetting te vestigen. De marineofficieren verrichtten er hydrografische opnamen voor zeekaarten teneinde de Nieuw-Guineese wateren voor scheepvaart te ontsluiten. Meevarende leden van de 'Natuurkundige commissie voor Nederlands-Indië' onderzochten de planten - en dierenwereld van het onder Europeanen nagenoeg onbekende eiland. De reis, in opdracht van de gouverneur van de Molukken, was ingegeven door de angst dat Engelsen zich vanuit Australië op het door nog geen enkele koloniale macht geclaimde Nieuw-Guinea zouden vestigen. Van Engelse activiteit was geen spoor te bekennen en Fort Du Bus, zoals de nederzetting werd genoemd, kende een kort bestaan. Het voor Europeanen fnuikende klimaat, aanvallen door Molukse en Papoease zeerovers en een vrijwel doorlopend gebrek aan