Ooit hadden we een vaderland - Jan Edward Craanen - ebook

Monroe, North Carolina, 1961. Robert F. Williams leidt geweldloze acties tegen de rassenscheiding in zijn stad. Als kort na elkaar zwarte vrouwen worden mishandeld door witte mannen en zwarte mannen worden vermoord door de Ku Klux Klan en de daders vrijuit gaan, roept Williams de zwarte bevolking op zich te bewapenen. Dat maakt hem tot doelwit: de kkk wil hem lynchen en de fbi verklaart hem tot staatsvijand nummer 1. Halsoverkop vlucht hij, samen met zijn vrouw en twee zoontjes. Eerst naar Cuba als gast van Fidel Castro, daarna naar China. Pas als Richard Nixon de banden met Mao Zedong aanhaalt kan het gezin huiswaarts keren. Otten vertelt dit waargebeurde verhaal vanuit de jongste zoon en de vrouw van Williams, een wervelende roman over strijd tegen onrecht en opkomen voor het recht te mogen zijn wie je bent, ongeacht de consequenties. Geschreven vanuit zielsverwantschap is We hadden liefde, we hadden wapens een nieuw hoogtepunt in een eigenzinnig oeuvre.

Tien jaar geleden werd de uitvoering van de WMO, de Jeugd- en de Participatiewet overgeheveld naar de gemeenten. 'De grootste verbouwing van de verzorgingsstaat sinds het ontstaan ervan'. Vier ambities lagen ten grondslag aan deze grootscheepse verhuizing: integraal werken, nabijer zijn, meer ruimte voor zowel professionals als voor burgers. Wat is er van deze ambities terecht gekomen? Hebben burgers die dat nodig hebben een betere ondersteuning gekregen? En zijn er ook nieuwe, onvoorziene ontwikkelingen in gang gezet? In interviews met negentien key players in het sociaal domein schetsen Piet-Hein Peeters en Marcel Ham een inspirerend beeld van een belangrijk maatschappelijk veld in beweging. De conclusies zijn niet onverdeeld positief - er is nog steeds teveel afstand tussen overheid en kwetsbare burger, wijkteams lopen vast in de lokale bureaucratie en de landelijke overheid is een hindermacht - maar er zijn intrigerende nieuwe ontwikkelingen: de noodzaak om als gemeenten dwingend

In zijn nieuwe boek Zo hadden we het niet bedoeld legt onderzoeksjournalist Jesse Frederik hét verhaal achter de kinderopvangtoeslagenaffaire bloot.

Tienduizenden families werden vermalen door de overheid. Relaties liepen op de klippen, banen raakten verloren, levens werden verwoest. In wat bekend kwam te staan als de toeslagenaffaire werden jaren aan kinderopvangtoeslagen teruggevorderd. Met desastreuze gevolgen. In een thriller van een reconstructie laat onderzoeksjournalist Jesse Frederik zien hoe de toeslagenaffaire tot stand kwam en tot de val van het kabinet kon leiden. De ontluisterende conclusie: vrijwel iedereen - ministers, Kamerleden, ambtenaren, journalisten - deed wat je van ze zou verwachten, en juist daardoor liep alles mis. Reacties: 'Konden we Jesse Frederik maar klonen. Zoals Jesse hier het groepsdenken rondom politieke schandalen ontrafelt, is onnavolgbaar knap.' - Joris Luyendijk 'Dit boek laat zien wat er gebeurt als beelden en sentimenten het winnen van feiten en waarden, het collectieve geheugen sleets is en uitvoerbaarheid niet telt in de politiek. Dan verliest de burger die op de overheid is aangewezen.' -