Nu moet het lukken! - Henk Hermans - ebook

Wil je meer weten over dit boek? Neem dan snel een kijkje op www.boekenwereld.com. Gratis verzending boven €19,95 en vandaag besteld, is volgende werkdag in huis.

Kinderen leren van het leven zelf. Ook over de dood leren ze in hun eigen leefwereld. Als een kind of jongere autisme heeft of een daaraan verwante stoornis, dan gaat het leren van het leven zelf veel trager. Hun begrip van sociale interactie is beperkt en daardoor is het voor hen nog moeilijker om de dood te begrijpen. Dit boek is bedoeld om ouders, verzorgers, leerkrachten en andere betrokkenen bij kinderen en jongeren met en zonder autismespectrumstoornissen te helpen en te begeleiden bij een overlijden. Het kind heeft wellicht moeite om de dood te begrijpen maar wij hebben moeite om een kind met autisme te begrijpen. Daarom hebben we vaak veel vragen over autisme en de dood. Voelen kinderen met autisme wel verdriet?, vragen sommigen zich af. Nemen ze alles letterlijk? Hebben ze door wat er aan de hand is? Het boek begint met uitleg over autismespectrumstoornissen. Vervolgens wordt ingegaan op wat dood en rouw bij kinderen met autisme betekent. Hoe informeer je hen en hoe betrek je

Wat gaat er in een moeder om wanneer ze van haar zesendertigjarige zoon verneemt dat hij ongeneeslijk ziek is en een euthanasieaanvraag op papier heeft gezet? De innerlijke dialoog die de auteur met haar zoon Pieter voert, geeft niet enkel antwoord op die vraag maar maakt de lezer ook deelgenoot van het laatste bedrijf in het levensverhaal van Pieter. Veel meer dan een wetenschappelijk traktaat kan dit hoogstpersoonlijke en gevoelige verhaal ons laten stilstaan bij complexe thema's als euthanasie en rouw. Dit boek overstijgt echter het individuele leed, het raakt ons in de wezenlijkheid, in onze eigen kwetsbaarheid en sterfelijkheid. Er lijkt een universele herkenbaarheid en troost uit te gaan van het durven uitspreken van verdriet. Ik word er stil van. Dirk De Wachter Ontreddering en onmacht verruilen voor sereniteit en steun. Negen en een halve week kreeg Mieke om de moederzorg naar haar zoon te voleindigen. Drie jaar later bundelt zij haar kronieken en fileert zij haar afscheid en