Moeders lichaam

Een onthutsend verhaal over liefde, dood, trouw en bedrog

Piet van der Molen is een kinderloze vrijgezel die nooit heeft gewerkt en altijd thuis is blijven wonen, in het Zuid-Limburgse dorp Oirsbeek. Broers of zussen heeft hij niet. Na de dood van zijn vader verlangt moeder dat Piet diens plaats inneemt. Als moeder in de snikhete zomer van 2013 overlijdt, besluit Piet haar in huis te houden. Hij blijft gesprekken met haar voeren, zijn verdriet is groot. Tweeënhalf jaar later staan er twee agenten bij hem op de stoep. Een paar uur later kijkt de straat toe hoe mensen in witte pakken een gammele kist naar buiten takelen. Gegrepen door dit voorval reist Joris van Casteren naar Oirsbeek af. Tussen Piet en hem ontstaat een wonderlijke vriendschap. Moeders lichaam, geschreven in Van Casterens door verwondering en droge humor gekenmerkte stijl, is een onthutsend verhaal over liefde, dood, trouw en bedrog. Tevens is het de kroniek van een kwijnend dorpsleven in een krimpregio, waar gemeenschapszin en sociale controle niet langer vanzelfsprekend zijn.

Elisjeva heeft al tien jaar een intieme verhouding met Paul. Haar echtgenoot Sjaoel kan dit geheim, dat voor hem verborgen had moeten blijven, niet meer voor zich houden. Maar wat kwelt hem zo? Het verraad, zijn woede, het bedrog in de liefde of zijn fantasieën erover? In een nachtelijke autorit door de woestijn met zijn schoonzus Esti op zoek naar zijn vrouw gooit hij zijn verhaal eruit. Hij heeft hen niet begluurt, hij weet het gewoon. Hij kent alle details van Elisjevas rendez vous met haar minnaar. In het tweede deel van Haar lichaam weet het vertelt een dochter haar levensverhaal aan haar moeder, die op haar sterfbed ligt. Het is de laatste kans van de dochter om de navelstreng opnieuw te verbinden. Zal haar moeder uiteindelijk haar afkeer van mannen en haar liefde voor haar vriendin begrijpen? Ook in dit tweede deel gaat het om het verhaal achter het verhaal. Het leven in de verbeelding is niet minder, misschien zelfs meer intens dan het echte leven: de werkelijkheid is het

Op elk willekeurig moment zijn wereldwijd meer dan 280 miljoen mensen op drift. En iedereen - elk lichaam - biedt een kans op winst. Wanhopige mensen genereren miljarden euro's, of het nu in de sekshandel is of als drugsmuilezel, in de orgaanhandel of als dwangarbeider. Ieder lichaam heeft een waarde in de eindeloos lange keten van menselijke uitbuiting, die begint bij de smokkelaars en via de onderwereld eindigt in de hoogste echelons van respectabele instituties, van banken en exclusieve modehuizen tot overheden en zelfs de katholieke kerk. 'Migranten zijn winstgevender dan drugs,' zoals een maffiabaas verklaarde, maar geen enkele wereldwijde miljardenonderneming wordt zo slecht begrepen als de mensenhandel. We leven kortstondig mee als we wanhopige mensen zien in wrakke bootjes of ploeterend door de jungle, maar daarachter zit een wereld waarin iedereen geld waard is. Elk lichaam telt voor diegenen die wanhoop exploiteren. In dit onthutsende en baanbrekende onderzoek ontrafelt Latza

In België is ze niet meer weg te denken uit de wereld van de poëzie, onder andere dankzij haar succesvolle bundel 'Gods bedrog' en poëzieavonden in het land onder de naam 'Fatena's Poetry Salon'. Met 'Neem dit lichaam' zal Fatena Al-Ghorra ook de Nederlandse poëzieliefhebber voor zich winnen. Voer de Palestijns-Belgische Fatena Al-Ghorra in haar bundel 'Gods bedrog' uit 2014 een oorlog met de wereld van de goden en mannen in de buitenwereld, in Neem dit lichaam is sprake van een innerlijke reis, waarbij ze in gevcht is met zichzelf. Fatena Al-Ghorra is geboren in de Gazastrook. Ze wordt algemeen beschouwd als één van de meest beloftevolle Palestijnse dichters. Sinds ze in 2009 op de vlucht sloeg voor Hamas, woont en werkt ze in Antwerpen. De vertellende en handelende 'ik' van Al-Ghorra neemt echter geen afstand van de ervaring van diepe pijn en de vervreemding van het Palestijnse individu. In Gaza werkte ze als radiomaker voor het nieuwsagentschap Wafa. Ze publiceerde vier dichtbundels

Dit autobiografische verhaal gaat over een naïef jong meisje dat opgroeit tot een wereldvreemde jonge vrouw. In brieven aan haar vader, die het gezin verlaten heeft toen ze zes jaar was en ze met haar familie in Zuid-Afrika woonde, beschrijft zij hoe zijn afwezigheid en de gevolgen daarvan haar gevormd hebben. Het verhaal laat de impact zien van een ingrijpende sekservaring op jonge leeftijd, hoe zo'n gebeurtenis doorwerkt in de ontwikkeling van een jong meisje, en hoe dit haar opbreekt in relaties die zij later heeft. Parallel aan die ontwikkeling loopt een andere verstorende invloed van een moeder die, overweldigd door de taak vier jonge kinderen alleen te moeten opvoeden, leeft in haar eigen illusionaire wereld en de scepter zwaait over een verwrongen gezinscultuur waar de Moeder-Niet-Lastig-Maken-code overheerst. In deze schizofrene wereld waar afkeuring subtiel de boventoon voert om de illusie van een harmonieus gezin in stand te houden, is geen ruimte voor openheid en onderling

Moeders knie is het eerste volwassenenverhaal van de bekende kinderboekenschrijver Jacques Vriens! Een onrustbarend en ontroerend verhaal over een aftakelende moeder van 87, die maar niet wil toegeven aan haar achteruitgang. Die tegenover haar kinderen nog dezelfde fiere vrouw wil zijn die met haar ogen respect weet af te dwingen. Tot de kinderen moeten gaan moederen over hun eigen moeder. Dat levert óók grappige situaties op. 'Moeder was zevenentachtig en ze was ons nog steeds de baas. Toen ze tachtig werd, hadden we voorzichtig voorgesteld een plaatsje in een aanleunwoning te zoeken. "Niks daarvan", zei ze. "Ik woon hier al meer dan dertig jaar. Ze dragen me in mijn houten jas de trap af. Anders niet."' Prachtig en herkenbaar! In dezelfde band de vertaling van het verhaal in het dialect van zijn moeder: het Venlo's. Gewoon als cadeautje...

Esther Goedegebuure spreekt openhartig over wat het moederschap voor haarzelf en andere vrouwen betekent. Want ondanks dat we zoveel meer zijn dan alleen moeder, is het vaak wel wat we het allerliefst goed willen doen. Met indrukwekkende vrouwen die naam hebben gemaakt in de politiek, de media of in de kunst en cultuur, praat ze over de manier waarop het moederschap hun identiteit bepaalt.Vol verhalen en inzichten van: Dieuwertje Blok, Chantal Janzen, Sylvana Simons, Susan Smit, Anna Enquist, Romana Vrede, Aaf Brandt Corstius e.v.a.

Een moeder doodt haar tweeling. De hoofdpersoon van dit relaas staat op het punt te bevallen, wanneer ze zich realiseert dat ze die vrouw kent. Deze ontdekking obsedeert haar. Ze vraagt meteen verlof, niet om haar kind te baren en te verzorgen, maar om te schrijven. Ze is schrijfster en wil vooral de waarheid achter deze misdaad ontdekken. Maar moeders horen geen boeken te schrijven, geen kunst te scheppen. Moeders scheppen wezens van vlees en bloed. Moeten hun kinderen dan niet voorgaan? Is moederschap een gevangenis? Hoe kan een vrouw überhaupt haar kinderen doden? Aan de hand van auteurs als Sylvia Plath of Doris Lessing verkent Katixa Agirre de relatie tussen moederschap en schrijverschap. 'Moeders zullen nooit' is een verontrustende en originele roman, die deels is opgebouwd als een journalistiek verhaal en deels als een juridische thriller. Ook een boek dat taboes doorbreekt. KATIXA AGIRRE (Vitoria-Gasteiz, Baskenland, 1981) is auteur, journalist en hoofddocent audiovisuele