Mechelen 1940-1945 - Geert Clerbout, An Rydant - ebook

Vlak voor de Tweede Wereldoorlog werden in Nederland een aantal kruisers, torpedobootjagers, onderzeeboten en kanonneerboten op stapel gezet om de te kleine oorlogsvloot uit te breiden. Er waren zelfs plannen voor de bouw van drie slagkruisers. Sinds de algemene mobilisatie, in augustus 1939, waren er zoveel dienstplichtige zeemiliciens opgeroepen dat zij een zeesoldaten bataljon konden vormen en waren de mariniers aangetreden in hun blauwzwarte jassen. De marinemannen in hun blauwe uniformen waren goed getraind en goed gemotiveerd. Tegenover al dat blauw, tegenover al de bouwplannen en blauwdrukken stond te weinig grijs varend materieel. Toen Duitsland op 10 mei 1940 Nederland binnenviel, één van de grootste koloniale mogendheden ter wereld, moest de Koninklijke Marine in Nederland het stellen met een verouderde kruiser, zes onderzeeboten, negen torpedoboten, een torpedobootjager, veertien kanonneerboten, zeven mijnenleggers, acht mijnenvegers, een antiek pantserschip als drijvende

Het Scholtenhuis, het statige herenhuis aan de Grote Markt in Groningen, was tijdens de bezetting van Nederland het hoofdkantoor van de Duitse Sicherheitsdienst in Noord-Nederland. Het staat symbool voor vijf jaren van onderdrukking en terreur. Het was de plek waar vele mensen zijn verhoord, vernederd en gemarteld; voor een groot aantal van hen het vertrekpunt naar de dood. Tot nu toe ontbrak een complete wetenschappelijke studie over het huis, zijn bewoners en bezoekers, de gepleegde daden en de organisatiestructuur en de hiërarchie binnen de Sicherheitsdienst. In deze driedelige serie over Het Scholtenhuis wordt uiteengezet hoe de terreur zo uit de hand kon lopen. Historica Monique Brinks, directeur van de Stichting Oorlogs- en Verzetscentrum Groningen plaatst de daden van de SD in de context van het Duitse politieke systeem en de waan van de dag. Haar objectiviteit maakt de ontluistering over het schrikbewind op het Scholtenhuis tot een beklemmend relaas. Naast een gedegen

Loe de Jong schreef het veel geprezen seriewerk Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog. Dit veertiendelige overzichtswerk verscheen in 30 boekbanden (inclusief bijlagen, commentaren en register)in de periode 1969 t/m 1994. Vanwege deze lange tijdspanne van een kwarteeuw. konden lezers geen helder en integraal beeld verkrijgen van het meest omvangrijke thema uit Loe de Jongs levenswerk: zijn analyse van de Jodenvervolging in Nederland. Daarom bundelt Uitgeverij Verbum in samenwerking met het NIOD, Instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies, alle passages over de Jodenvervolging uit Het Koninkrijk in twee overzichtelijke banden De geschiedschrijving over de internationale Holocaust is na de publicatie van het laatste deel van Het Koninkrijk is niet stil blijven staan. In de eerste delen van Het Koninkrijk werd de term Holocaust nog niet eens gebruikt. Inmiddels zijn er vele nieuwe onderzoeksresultaten geboekt en zijn tal van andere accenten gelegd, maar het

Bij gevangenissen in de oorlog denkt men al snel aan onrecht en mishandeling. De werkelijkheid was veel gecompliceerder. Tijdens de bezetting waren er twee soorten gevangenen: de 'gewone' delinquenten en de politieke gedetineerden. Die laatste groep werd in de regel opvallend goed behandeld, omdat het gevangenispersoneel niet zelden met het verzet sympathiseerde. Deze en andere constateringen komen aan de orde in een fascinerende studie over de gevangenissen in oorlogstijd: een onderwerp dat tot nu toe merkwaardig weinig aandacht kreeg. Ralf Futselaar maakt duidelijk dat de oorlogsjaren cruciaal waren voor de ontwikkeling van het Nederlandse gevangeniswezen. Ralf Futselaar is historicus en is als onderzoeker verbonden aan het NIOD Instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. Hij publiceerde eerder over criminaliteit, racisme, kindersterfte, economische crises en gewelddadige vrouwen.

Met het indrukwekkende De pijn die blijft. Ooggetuigenverslagen van het bombardement van Nijmegen, 22 februari 1944, richtte Bart Janssen in 2005 een monument op voor honderden oorlogsslachtoffers. Maar zijn werk was niet af. Het grote aantal gevallenen uit de periode dat Nijmegen frontstad was, van september 1944 tot maart 1945, de slachtoffers van kleinere bombardementen, van de jodenvervolging, van de Arbeitseinsatz, van ongelukken met Duitse en geallieerde legervoertuigen, maar ook kinderen die met gevonden munitie speelden. Zij allen verdienen een plaats in het collectieve geheugen van de stad. Dus trok Bart Janssen dertien jaar lang opnieuw door het land om de herinneringen en verhalen van nabestaanden op te tekenen en foto's van Nijmeegse oorlogsslachtoffers te verzamelen. Het resultaat is nog omvangrijker dan De pijn die blijft en minstens zo imponerend.

Wil je meer weten over dit boek? Neem dan snel een kijkje op www.boekenwereld.com. Gratis verzending boven €19,95 en vandaag besteld, is volgende werkdag in huis.

Indrukwekkende uitgave bij het 150-jarig bestaan van het Nederlandse Rode Kruis Op 15 juli 2017 is het 75 jaar geleden dat het eerste transport van ruim duizend Joden vanuit Westerbork naar Auschwitz vertrok. Er zouden meer dan honderd transporten volgen. De gegevens over de transporten bevinden zich in het oorlogsarchief van het Nederlandse Rode Kruis, dat dit jaar deze documenten digitaal openbaar toegankelijk zal maken. In De deportaties uit Nederland 1940-1945 wordt aan de hand van foto's van documenten getoond welke verhalen zich in dat archief bevinden. Zo wordt verteld over de razzia's in februari 1941, de ontruiming van het Apeldoornse Bos, het kindertransport uit Vught, een overlevende van Sobibor, de laatste maanden van het leven van Anne Frank. Het boek geeft een indringend beeld van de transporten uit Nederland naar de kampen, waar ruim 100.000 Joden, Sinti en Roma werden vermoord.