De jongen die wilde deugen (Paperback)'Ik was een eenling te midden van andere eenlingen. Urenlang liep ik over een ijzige winderige vlakte, zwom in het koude water van fjorden, stond oog in oog met een beer. Ik heb het allemaal overleefd. Waarom ben ik dan zo bang voor de warmte van de liefde?' Antwan woont al jaren in Noorwegen. Hij keert terug naar de plek waar hij is opgegroeid om afscheid te nemen van zijn vader. Herinneringen aan zijn jeugd die hij is ontvlucht, komen weer naar boven. Lukt het hem om ze onder ogen te zien en de gevolgen te aanvaarden? Ubi caritas et amor waar vriendschap is en liefde Jos Govaarts (1951) publiceerde eerder “Krassels” (2019) en “De man met de rieten reiskoffer” (2020). Over de debuutroman “Krassels”: Beter laat dan nooit, dit debuut, want wat een intrigerende eersteling. Guy Doms (Hebban) Meteen al in de eerste zinnen van het boek is het raak … Jan Stoel (Hebban)17,99
Vrouwen die mannen gelovenOp het moment dat een vrouw alles lijkt te hebben dat haar gelukkig maakt, vraagt ze zich af of dat ook echt alles is...9,99
Mannen die vrouwen hatenMannen die vrouwen haten is het eerste boek in de succesvolle Millennium-trilogie, waarvan wereldwijd meer dan 50 miljoen exemplaren zijn verkocht.9,99
Mannen die zwijgen (Paperback)Toen Tomas Vanheste ontdekte dat hij geen kinderen kon verwekken, vond hij het erg ingewikkeld om daarover te praten. Waarom viel dat hem zo zwaar? Welke beelden leven er eigenlijk in de maatschappij rond vruchtbaarheid, mannelijkheid en vaderschap? In Mannen die zwijgen onderzoekt Vanheste het stigma rondom vruchtbaarheidsproblematiek bij mannen en verdiept hij zich in mogelijke oorzaken en behandelingen. Is een gezonder leven echt de oplossing voor slecht zaad en spelen hormoonverstorende stoffen nou wel of niet een rol bij verminderde spermakwaliteit? In gesprek met wetenschappers, artsen en schrijvers verkent Vanheste mannelijke onvruchtbaarheid op openhartige en scherpzinnige wijze.22,99
Vrouwen die gaan, mannen die koken (Paperback)"Ik ben altijd een migrant geweest. In de zeventiger jaren vluchtte mijn familie vanuit Argentinië naar Venezuela, in de jaren negentig ging ik studeren in Zwitserland, nu woon ik in Nederland. Zoals elke migrant heb ik eindeloos verhalen over verplaatsing gehoord. Sommige zijn hier beland. Verhalen gekleurd met haat en liefde, met blijdschap en somberheid. Verhalen die ambivalent van aard zijn. Verhalen over verandering van onszelf, van de plek waar we zijn aangekomen, van de plek die we hebben verlaten. Wat u gaat lezen is misschien tegenstrijdig en ambigu. Ik geloof dat de wereld wel wat ambiguïteit kan gebruiken. Kom mee, laten we gaan.”16,95