Lonken naar het einde - Wim Romeijn - ebook

Op weg naar het einde (1983) markeert in verschillende opzichten een doorbraak in het leven en werk van Gerard Reve. Hij schreef zich hiermee uit de creatieve impasse waarin hij indertijd verkeerde, en de betrekkelijk toevallig gevonden vorm van de 'reisbrief' bleek bij uitstek geschikt om zijn beschouwingen over seks, drank en dood in te gieten. Niet alleen Reve's baanbrekende openhartigheid, maar ook zijn verbluffende stijl maakt deze verzameling van zes brieven tot een van de meesterwerken uit de Nederlandstalige literatuur. Talrijk zijn de uitweidingen over de verhouding tussen kunst, leven en religie, talrijk zijn de spitsvondigheden, de geestigheden, de ironie - alles ademt het volstrekt unieke schrijverschap van Gerard Reve. 'Ik moet schrijven, omdat het de enige aktiviteit is die ik vind dat zin heeft, niet omdat ik er iets of iemand mee dien, maar omdat het mijn werk is en mijn bestemming, mijn gedachten op schrift te stellen. Schrijven is voor mij van zulk belang, dat seks,

De gedichten in Rennen naar het einde van honger bewegen zich tussen allerlei uitersten, zoals donker en licht, hoop en wanhoop, hebben en gemis, hulpeloosheid en vechtlust. De rode draad is 'verlangen': naar veiligheid, een thuis, herkenning, een toekomst. Jansma stelt het ontbreken van zekerheden aan de orde via een breed en geëngageerd palet van hoofdpersonen en figuranten, waaronder een giraffe, Medusa, migranten, een handvol IS-strijders en een Amerikaanse president. Esther Jansma (1958) wordt beschouwd als een van de belangrijkste dichters van dit moment. Voor haar omvangrijke oeuvre ontving ze de VSB Poëzieprijs, de Halewijnprijs, de Hughes C. Pernathprijs, de A. Roland Holst-penning, de Jan Campertprijs en de C.C.S. Croneprijs. In het dagelijks leven is ze als houtarcheoloog verbonden aan de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. 'De poëzie van Esther Jansma is beschouwend en analytisch, maar ook lichtvoetig en ontroerend. Haar stijl is levendig, heel direct, waardoor ze in

Heb geen spijt van de dingen die je niet hebt gedaan. Zorg dat je tevreden bent met het leven dat je leidt. Wees goed voor jezelf en voor anderen. Dat zijn drie levenslessen die Irvin Yalom leerde in zijn lange loopbaan als psychiater en als schrijver. In zijn memoires kijkt hij terug op zijn eigen bewogen leven. Als jongen in een joods-Russisch gezin dat kort na de Eerste Wereldoorlog naar Amerika is geëmigreerd, is het lezen van boeken voor de jonge Irvin de enige manier om te ontsnappen aan het 'geestelijke getto' waarin hij opgroeit. In de literatuur vindt hij een schuilplaats, een alternatieve werkelijkheid, een bron van inspiratie en wijsheid. Het schrijven van romans zou voor hem het hoogste blijven wat je als mens kunt bereiken - al koos hij uiteindelijk voor een loopbaan als psychiater. Zijn leven lang bleef Yalom gefascineerd door de verhalen die zijn patiënten hem toevertrouwden. Het zijn deze verhalen die hem als wetenschapper inspireerden, en die de basis zouden vormden