Leven en laten leven - Bert De Munck - ebook

De enige manier om ons recht op abortus en zelfbeschikking te beschermen, is er over te praten. Van den Nieuwenhuizen, bekend van @zeikschrift, nodigt in dit essay uit tot een genuanceerd gesprek.

Een feest voor alle Hendrik Groen-fans, geschreven met zijn kenmerkende humor en scherpe observatievermogen

In 'Leven en laten leven' schrijft rechtshistoricus Madeleijn van den Nieuwenhuizen over abortusrecht. Onlangs werd het recht op legale abortus ingeperkt in de Verenigde Staten en Polen, en ook in veel andere westerse landen wordt de anti-abortuslobby steeds luider. Hoe zeker kunnen we zijn van ons abortusrecht in Nederland? Na bijna veertig jaar legalisering zit abortus nog altijd in de taboesfeer. Tijd voor een gelaagder gesprek over een van onze meest persoonlijke keuzes. Over zelfbeschikking, termijngrenzen, het recht op leven en het belang van toegankelijke abortuszorg. Van den Nieuwenhuizen riep via haar Instagramaccount @Zeikschrift mensen op hun argumenten voor en tegen, ervaringen, twijfels en gedachten over abortus te delen. Ingeleid door een bevlogen en persoonlijk essay, staat een ruime selectie van die reacties in Leven en laten leven, als een genuanceerd gesprek in boekvorm. Want willen we onze wetten en rechten beschermen, dan moeten we ze verdedigen.

Arthur Ophof had zich het leven toch anders voorgesteld. In plaats van spectaculaire reizen te maken naar verre landen, staat hij vier keer in de week in de file van Purmerend naar Breukelen én in de file van Breukelen naar Purmerend. Groots en meeslepend kun je zijn uitgebluste, kinderloze huwelijk en zijn autovrije hofje voor de deur niet noemen. De vrijdagmiddagen met zijn drie vrienden zijn nog het enige hoogtepunt van de week. En hij wordt vijftig, dus de tijd begint te dringen. Maar als zijn werkgever hem 'helaas' moet ontslaan en hij er een riante ontslagvergoeding uit weet te slepen, openen zich onverwachts mooie perspectieven op een geheel nieuw leven... De pers over Leven en laten leven 'De ironische toon en de even scherpe als geestige observaties van menselijk gedrag zijn weer volop aanwezig.' Algemeen Dagblad 'De nieuwe Hendrik Groen boeit, mede door de observaties van modern leven en de intermezzo's van de vrouw van de hoofdpersoon.' Elsevier 'In Ophofs relativerende

De coronapandemie heeft een ongemakkelijke waarheid blootgelegd: er zijn grenzen aan het menselijke vermogen om de natuur te beheersen. Ons streven naar steeds langer en beter leven, botst op de harde werkelijkheid. Het coronavirus landde in een wereld die al erg gefocust was op virussen, gezondheid en lang leven. Bert De Munck schetst de geschiedenis van de technocratische middelen waarmee we het virus hebben proberen te bestrijden, en legt de onderliggende mentaliteiten bloot. Hij zoomt in op recente wetenschappelijke evoluties en legt de link naar het westerse vooruitgangsdenken waaruit die voortkomen. Leven en laten leven nodigt uit tot diepe bezinning en schijnt een nieuw licht op de debatten van de voorbije jaren, van mondmaskers en vaccins tot de grote politiek-filosofische ideeën over solidariteit.

De wereld en de natuur waarin wij leven verkeren in slechte staat. Toch is dit geen reden voor radeloosheid of pessimisme. Een mens kan altijd omkeer doen en zich vernieuwen. De Joodse traditie waarschuwt tegen een utilistische levenshouding, wil ons bewust maken van onze verantwoordelijkheid en afhankelijkheid, en opent onze ogen voor de schoonheid van de natuur. Dr. Marcus van Loopik (1950) is publicist op het gebied van jodendom en grafisch kunstenaar. De ecologische inzichten van de rabbijnse traditie zijn onlosmakelijk verbonden met de wijze waarop hij als lid van de Joodse gemeenschap in het leven staat.