In tijden van besmetting

Op een zeer diepgaande wijze beschrijft de auteur de psychische en emotionele patronen en de basisovertuigingen die maken dat iemand kan getroffen worden door het aids-virus. Er wordt een duidelijke weg getoond tot bevrijding hieruit en tot zelfgenezing. Wie Christiane Beerlandt's bestseller De Sleutel tot Zelf-Bevrijding reeds kent, een basis-naslagwerk voor tal van mensen, zowel leken als artsen en professionele hulpverleners, waarin de auteur de psycho-emotionele oorzaken-en-oplossingen van een 900-tal ziekten en symptomen beschrijft, zal niet aarzelen om ook dit werk over aids te raadplegen. De teksten vol Levenskracht bieden een hartverwarmende aanmoediging en een hoopvol perspectief aan iedereen die (rechtstreeks of onrechtstreeks) door het virus getroffen is. Het boek is ook een must voor alle artsen, hulpverleners, verwanten en vrienden die een fundamentele ondersteuning wensen te geven aan aidspatiënten of seropositieven, en voor iedereen die een diepgaander inzicht wil

Wat kunnen we doen in deze tijden van post-truth politics waarin overal nepnieuws opduikt? De machtsgreep van Trump kwam niet uit de lucht vallen. Decennia van leugens in de politiek - denk aan de 'rechtvaardiging' van de oorlog in Irak - hebben het idee ondermijnd dat er universele waarden bestaan waarvoor we ons schrap zouden moeten zetten. In dit essay stelt Susan Neiman, voortbouwend op de ideeën van Foucault en Kant, dat waarheid en rechtvaardigheid geen 'kwestie van perspectief' zijn, zoals vaak wordt beweerd, maar universele waarden om voor te strijden. Gelijke rechten voor iedereen - ongeacht ras, geslacht of seksuele geaardheid - waren nog niet zo lang geleden verre van vanzelfsprekend. Die waarden worden momenteel ernstig bedreigd. Het is gevaarlijk om de zaken op hun beloop te laten en onszelf te definiëren als slachtoffer van een onafwendbare gang van zaken.

Midden jaren zeventig ontdekt Guido van der Groen een uiterst dodelijk virus: ebola. Veertig jaar later zaait het virus opnieuw paniek in West-Afrika. Hoe kan het dat het virus vandaag ogenschijnlijk niet tegen te houden is? Had de epidemie voorkomen kunnen worden, en moeten we vrezen voor een pandemie zonder weerga? Om deze vragen te beantwoorden keert Guido van der Groen, internationaal gereputeerd virusjager, terug naar het prille begin. Hij was getuige van de eerste outbreak in Yambuku en volgde het dodelijke virus veertig jaar op de voet. Een aartsmoeilijke en gevaarlijke opdracht, die bemoeilijkt werd door de Koude Oorlog, bloedschandalen en erbarmelijke onderzoeksomstandigheden. Het resultaat is een ongemeen spannend boek dat kritische kanttekeningen plaatst bij de huidige pandemiepsychose en over heden aanmaant te investeren in duurzame oplossingen.

Niet alleen de aftocht van het christendom, maar ook de opkomst van de publieke religie heeft het rouwen veranderd. Zo ontstonden nieuwe mythes rondom het rouwen. Wat betekent dit voor de psychiatrie die onderscheid maakt tussen rouw en depressie? Naar die vraag gaat de auteur op zoek. Freud, Vestdijk en Camus wijzen hem hierbij de weg met hun gedachten over het christendom, rouw, depressie en opstandigheid. Maar ook de ervaringen die hij zelf opdeed, onder meer in zijn psychose na zijn vroege afscheid van het geloof en daarna in zijn eigen depressies. Maar ook in de rouw na de dood van zijn geliefde die hem opnieuw deed verlangen naar een vorm van transcendentie. Het corona-virus bracht andermaal gevoelens van rouw teweeg, maar ook een hernieuwde verbondenheid met alles. Zou het mogelijk zijn om rouw en melancholie in een ander format te gaan zien? Meer ecologisch, als deel van een golfslag in een veel groter geheel. Zo werd het christendom als rouwproces de bottomline voor een essay

Veel mensen hebben het bange vermoeden dat de ondergrond van democratische politiek aan het verzakken is. Radicale polarisatie dreigt te leiden tot stagnatie, tot onvermogen om gezamenlijk gedragen besluiten te nemen. Hoe komt het dat het speelveld van de politiek zelf wankel wordt? Waarom is er zo vaak sprake van een negatief beeld van de politiek? In dit essay betoogt Herman van Gunsteren dat de belofte van wat politiek ook kan zijn te vaak buiten beeld blijft. De belofte van politiek die burgers zelf koesteren en gezamenlijk hopen waar te maken. Van Gunsteren laat onder meer zien wat deze belofte inhoudt, hoe ze bestendigd kan worden en hoe ze als inspiratie kan dienen bij het in stand houden van een werkbaar speelveld voor democratische politiek. Samenwerken tussen mensen die van elkaar verschillen is niet gedoemd te mislukken. De belofte van politiek is een hoopvol boek in een tijd waarin er politiek gezien veel op het spel staat. Herman van Gunsteren (1940) is emeritus-hoogleraar

Misdaad en mededogen van officier van justitie Disa Jironet is een zeer urgent en persoonlijk boek over mededogen in het Nederlandse strafrecht. Al vanaf het begin van haar carrière gaat het Disa Jironet, officier van justitie in Amsterdam, om de menselijke verhalen in de complexe juridische werkelijkheid waarin zij werkt. Voor dit boek sprak ze met daders en slachtoffers, rechters, advocaten en andere officieren van justitie, maar bovenal vertelt ze in Misdaad en mededogen over haar eigen ervaringen. Ze laat zien hoe zij als officier namens de samenleving in elke strafzaak op zoek gaat naar de kern en hoe ze daarbij open blijft staan voor zowel het leed van het slachtoffer als dat van de dader en de maatschappij. Jironet verweeft haar verhaal met inzichten uit de filosofie, neurowetenschappen en sociale psychologie. Zo schetst ze een kritisch maar hoopvol beeld van het strafrecht als een middel om maatschappelijke conflicten te beslechten. Misdaad en mededogen is een prachtig

Het nieuwe, langverwachte en uiterst actuele boek van Sinan Çankaya Van de auteur van Mijn ontelbare identiteiten (25.000 verkocht) Zijn familie is telkens een maandinkomen verwijderd van de armoede. De jonge Sinan hunkert naar een ander leven, naar vrijheid. Hoe hoger hij klimt op de sociale ladder, hoe groter de afstand tot waar hij vandaan komt: jeugdvrienden en familie vervagen. Toch ontsnapt hij niet aan zijn verleden.In de literaire en universitaire wereld blijft hij een buitenstaander. Wanneer hij verbanden onderzoekt tussen antisemitisme, islamofobie en de Tweede Wereldoorlog, breekt er iets. Wanneer hij over de genocide op de Palestijnen schrijft, wordt het stil. Mag hij dit verhaal vertellen? Alles waarin hij had geloofd-klim, leer de taal, werk hard-bleek bedrog. Was dit de bestemming? Is dit vrijheid? Galmende geschiedenissen is een urgent en persoonlijk essay over wie mag spreken en wie het zwijgen wordt opgelegd, over welke doden we herinneren, en welke verhalen we dieper

Veel burgers zijn boos, en nog meer mensen verliezen hun vertrouwen in de politiek. Dat is niet zonder reden, want de overheid lijkt soms niet meer in staat om belangrijke maatschappelijke uitdagingen aan te pakken. Het hele systeem loopt op zijn tandvlees. Tegelijk is het debat over politiek en bestuur van een bedenkelijk niveau. De analyse raakt niet voorbij het cliché van de zakkenvullende, ruziënde en amateuristische politici. Dit boek wil voorbij het politieke spel kijken: waarom faalt de overheid, en waarom is de burger boos? Het is duidelijk dat er veel zand in de democratische machine zit, waardoor er een kloof gaapt tussen de theoretische werking van ons politieke systeem en de praktijk. Maar er heersen ook veel misverstanden over wat 'goed bestuur' moet zijn, en wat de taak is van 'de overheid'. Hoe besturen we het land in tijden van wantrouwen? Quick wins zullen niet helpen. Een algemene reset dringt zich op, zo stelt professor bestuurskunde Bram Verschuere. Hij reikt

In Nederland en Suriname waren er in de achttiende eeuw verscheidene golven van homo-vervolging. Vooral de eerste golf, begin jaren 30, ging gepaard met brute straffen, die in wezen barbaarse mensenoffers waren. In Nederland was men bang voor de zogenaamde 'paalworm', die als een straf van God werd gezien. In Suriname vreesde men economische tegenspoed en over¬rompeling door ondergedoken slaafgemaakten. Niet toevallig ging de homovervolging daar gelijk op met een zware intensivering van de jacht op deze marrons. In koloniaal Suriname maakten zedeloosheid en winstbejag de dienst uit. De homovervolging daar is in de geschiedschrijving amper belicht. Men pakte er tussen 1731 en 1778 eenentwintig man¬nen op, van wie zeven de doodstraf kregen meestal door langzame wurging en tegelijk blakeren. Vier werden verbannen en de rest kwam vrij of onderging een mildere straf. Het christelijk motief voor de vervolging nam men over uit de Republiek. Uit het onderzoek naar het lot van deze man¬nen

Hoe overleef je klimaatangst? Klimaatangst is geen abstract probleem meer - het leeft bij steeds meer mensen. In zijn praktijk ziet klinisch en ecologisch psycholoog Thomas Doherty hoe diep de klimaatcrisis in ons collectieve bewustzijn doordringt en welke emotionele impact dit heeft. In Hoe overleef je klimaatangst? biedt Doherty het eerste praktische boek over de psychologische gevolgen van klimaatverandering. Hij helpt lezers om angst, machteloosheid en verdriet om te zetten in persoonlijke groei en actie, in plaats van vast te blijven zitten in doemdenken. Dit boek introduceert baanbrekende inzichten en nieuwe begrippen, zoals 'klimaatgijzelaars', en geeft concrete handvatten om veerkrachtig en hoopvol te blijven in een veranderende wereld. Een actueel en urgent boek dat perfect aansluit bij de groeiende vraag naar mentale weerbaarheid en duurzaamheid. Dr. Thomas Doherty is een wereldwijd erkend klinisch en omgevingspsycholoog. Hij is regelmatig gastspreker op conferenties en