Ik ben er - Clélie Avit - ebook

'Ik wil wel helpen maar ik weet niet hoe' 'Mijn buurman is overleden, wat zal ik tegen de buurvrouw zeggen?' 'De vader van m'n vriendin is dood, wat kan ik doen?' We willen helpen en vaak weten we niet hoe. Dan blijven we maar stil, want dat voelt veiliger. Jammer, want rouw is een prachtige kans op verbinding. Dit boek is voor jou als je er wilt zijn voor je omgeving als iemand rouw ervaart. Rouw wanneer een geliefde komt te overlijden en bij andere soorten verlies. Al met een klein gebaar kun jij laten weten: ik ben er. Rouw ervaart iedereen op een eigen unieke manier. Annemiek Dogan heeft de afgelopen jaren ruim 20.000 mensen begeleid. Aan hen heeft ze gevraagd welke hulp van vrienden, buren, familie of collega's hun het meest heeft geholpen. De 111 beste praktische tips ontdek je in dit boek.

“Een weergave van een periode uit mijn leven, maakt kennis met zijn grenzen” Albert Koedam is ultraloper, organisator, ondernemer, op latere leeftijd gestart met hardlopen en een bijzondere veelvraat in zijn soort. Met mijn credo over de juiste hoeveelheid vocht, voeding en rust kun je onbeperkt doorgaan. Een persoonlijk verslag van mijn fysieke en mentale reis in het voortbewegen. Het menselijk lichaam is een prachtige energiearme machine die zijn gelijke niet kent. Als loper was ik mentaal niet te vermurwen totdat mijn lichaam mij verplicht inhaalde en ik tegen een muur aan liep. Dit onbekende signaal werd door mij niet geaccepteerd en gaf ongeloof. Ik ben over deze muur gestapt en liep door…

» Over de wilde en grootse dromen van een ongedurig kindje in de buik » Een grappig en fantasierijk telboek op rijm » Een koesterboek om te geven aan iedere zwangere mama, kersverse vader of voorlezende jonge ouder Tel mee en ervaar de grenzeloze fantasie van een baby die niet kan wachten om aan het leven te beginnen! Een klein mensje is aan het dromen. Kan je lopen als je één bent, en dan elke dag een ijsje gaan kopen? Krijg je een oliepanterpaard als je drie bent, zwem je naar New York als je vijf bent, en schrijf je je eerste boek op je zesde verjaardag? Oh, wat gaat het vlug! En als je zeven bent, kan je dan nog terug?

Mei 1940. Amsterdam. De oorlog door de ogen van een onschuldig kind tien jaar oud. Een joods meisje dat in vijf jaar tijd alles verliest dat haar lief is. Een bijzonder verhaal en ook weer niet, omdat er heel veel van deze kinderen waren. Kinderen die door toeval en spelingen van het lot de oorlog overleefden om met lege handen hun leven weer op te pakken. Na jarenlang zwijgen besloot Hélène Egger (1929) haar verhaal te vertellen, eerst aan haar familie, later ook aan kinderen op scholen via haar gastsprekerschap voor Westerbork. Waarom? Om de geschiedenis door te kunnen geven aan de volgende generaties die ervan kunnen leren en om niet dood te hoeven gaan met een hoofd vol oorlog.

Hape Kerkeling staat in 2009 internationaal in de schijnwerpers als zijn alter ego, de Duitse journalist Horst Schlämmer, een politieke partij opricht. Minder bekend is dat deze komiek ook een spirituele kant heeft. Een aantal jaren geleden dwingt zijn gezondheid hem een pauze in te lassen. Hij loopt dan de beroemde tocht naar Santiago de Compostela. Alhoewel hij zich ernstig afvraagt waar hij eigenlijk aan begonnen is, loopt hij in zes weken 800 km, vergezeld van zijn zware rugzak. Kerkeling kent eenzaamheid en stilte op zijn weg, uitputting en grote twijfel, maar ondervindt ook gastvrijheid en vriendschap. Gaandeweg legt hij zijn celebrity-status en het bijbehorende taalgebruik af, om ten slotte gewoon tot zichzelf te komen en met medepelgrims na te denken over de aloude vraag: 'Wie ben ik?' Het wordt de reis van zijn leven.

In dit boek wordt uitgelegd wanneer er sprake is van een psychotrauma, welke gevolgen dat kan hebben en welke stressreacties meestal optreden. Er wordt aandacht besteed aan het verwerkingsproces en hoe men om kan gaan met schokkende voorvallen waarbij het belang van sociale steun en erkenning wordt benadrukt. Vanzelfsprekendheden en illusies als onkwetsbaarheid, rechtvaardigheid en voorspelbaarheid komen aan de orde. Ook wordt ingegaan op de vraag wanneer de verwerking verstoord is of vastloopt en er sprake is van een posttraumatische stressstoornis. Ten slotte wordt duidelijk gemaakt wanneer deskundige hulp nodig is en wordt aandacht geschonken aan gebeurtenisgerichte psychotherapie voor verwerkingsstoornissen. Ik ben er kapot van is bedoeld als hulpmiddel voor mensen die een schokkende gebeurtenis te verwerken hebben en is ook geschikt voor hulpverleners en psychotherapeuten.

'Ik zal je vertellen hoe het is om dood te gaan. Ik heb het meegemaakt en ik wil dat je weet hoe het is. Want ik had nooit kunnen denken dat ik er zó naast zat. Nu ik in de hemel ben, weet ik wel beter. Ik leef! En hoe! Dood? Nee, ik ben er gewoon nog!' Tygo is 11 jaar wanneer door een ongeluk zijn reis op aarde eindigt. Nicolette, zijn oude kleuterjuf, zit op een dag te mediteren als tot haar verbazing Tygo verschijnt. 'Ik moet je iets vertellen!' zegt hij. Dat 'iets' groeide uit tot dit boeiende boek dat jou als lezer met een warme gloed achterlaat. 'Ik heb dit boek met heel veel plezier en herkenning gelezen. Ik weet zeker dat Nicolette met dit boek heel veel mensen zal kunnen helpen om de angst voor het sterven en de dood weg te nemen.' Marie-Claire van der Bruggen, bestseller auteur van o.a. Het sprookje van de dood 'Een waargebeurd, feel-good verhaal, heerlijk verteld, dat je doet inzien wie je echt bent, en je inspireert uit te voeren wat je op aarde komt doen.' Edith Hagenaar,

Als Judith Stoker na ruim zeven stabiele jaren in een depressie terechtkomt, weet ze niet wat haar overkomt. De bodem onder haar bestaan lijkt in één keer te zijn weggevaagd. Via de huisarts komt ze bij de GGZ terecht waar ze een nieuwe diagnose krijgt: een bipolaire stoornis. Samen met haar psychiater en een sociaal psychiatrisch verpleegkundige zoekt ze naar de juiste medicatie. Elke dag schrijft ze over hoe ze zich voelt en wat er gebeurt. Ondanks dat ze door een loodzware tijd gaat, zijn er ook overal kleine lichtpuntjes waar ze zich aan vast weet te houden. Ik ben er nog (niet) is een eerlijk, openhartig en kwetsbaar boek over leven met een psychiatrische stoornis, geschreven door iemand die als therapeut ook veel kennis van zaken heeft. Het gaat over wanhoop en hoop, duisternis en licht, over dagen dat ze niet meer verder wil leven, maar ook dagen dat het leven de moeite waard is. Daarmee is het ook een boek vol lucht en humor. Judith steekt in dit boek andere mensen die

Manon Wolfkamp (1983) is werkzaam als verzorgende IG in een verpleeghuis op een somatische afdeling. Naast haar werk schrijft ze korte verhalen en gedichten. Tijdens de GVS opleiding van IMOZ, waarin belevingsgerichte zorg centraal staat, werd ze geïnspireerd om gedichten over haar werk in het verpleeghuis te schrijven.