Iemand moest het doen - Sanne Huysmans - ebook

Terwijl de vooruitgang onverbiddelijk binnendringt, verkommert de kapel bij de ingang van het dorp, droomt een dochter van de verre stad, zet een oude notelaar zich schrap en probeert een gepensioneerde vuilnisman de wereld een beetje beter te maken. Met haar bewierookte stijl zet Sanne Huysmans een wereld neer die verontrustend bekend voorkomt. Iemand moest het doen is een urgente roman over de noodzaak van dienstbaarheid en de tragiek van verwachtingen, en vooral een portret van een gemeenschap die vasthoudt aan de waarden die ze dreigt te verliezen. Sanne Huysmans (1988) studeerde politieke wetenschappen en later filosofie. Haar debuutroman Rafelen (2017) werd bekroond met de publieksprijs van de Confituur Boekhandels. Ze is bestuurder bij een intiem filosofiehuis, medeoprichter van een avontuurlijk platenlabel en gediplomeerd bakker en boswachter. Ze leeft en werkt in de vallei van de Grote Nete.

Iemand moet het doen. Iemand moet op de bres springen voor de trouw roffelende rolkoffer die symbool dreigt te worden voor toeristenhaat. Gelukkig is er Sylvia Witteman.

Wat gebeurde er met Regi Veggie? Het nieuwe lief van Fanny en eigenaar van een vegetarisch restaurant wordt gemolesteerd en verdwijnt spoorloos. Als de politie de handen van de zaak haalt, gaan de Kiekeboes zelf op onder-zoek. Geen gemakkelijke klus, aangezien ze zwaar gehinderd worden door de irritante Dries Steene die hun strip op politieke correctheid moet keuren.

Iemand moet het doen. Een gesprek voeren met een verbijsteringsrobot. Op zondagmiddag naar een café chantant en rondhangen met hoofdstedelijke oude meisjes, uitgewoede corpsballen en gepensioneerde beau garçons. Aandachtig kijken naar een ongesubsidieerd ballet van lepelaars. Twee sappige bierpaarden bewonderen in de Breitnerende avondschemering. Iemand moet op de bres springen voor de trouw roffelende rolkoffer die symbool dreigt te worden voor toeristenhaat. En wat zou er van de halfharde potloodventer worden als niemand naar hem keek? Iemand moet het doen. Gelukkig is er Sylvia Witteman.