Historische Atlas Nieuwe historische atlas van Zutphen | Boom

Deze atlas beschrijft de ruimtelijke ontwikkeling van Amsterdam aan de hand van een reeks historische en nieuw getekende kaarten, vanaf het begin tot onze tijd, vanuit internationaal perspectief. Amsterdam wordt vergeleken met onder meer Venetië, Londen, Parijs en Wenen. Amsterdam ontstond rond 1200 als havenstadje op de plek waar de Amstel uitmondde in het IJ en groeide in de zestiende eeuw uit tot centrum van Holland. In de Gouden Eeuw ontwikkelde het zich tot een machtige handelsmetropool met wereldwijde connecties. In deze tijd verrees de beroemde grachtengordel, vonden ingrijpende veranderingen plaats in de bestaande stad en werd het landschap in de wijde omgeving naar de eisen van de stad ingericht met droogmakerijen en buitenplaatsen. Na een periode van stagnatie volgde op de opening van het Noordzeekanaal in 1876 hernieuwde groei, die resulteerde in grootschalige uitbreidingen en binnenstedelijke veranderingen. In de twintigste eeuw was Amsterdam een van de eerste grote steden

De plattegrond van Delft, ontstaan in een veenontginningslandschap, is bepaald door de afvoer van water. Een gedolven waterloop, Oude Delft genaamd (vroeger: de Delf), verbond het Vliet en de Schie met elkaar. Bijna loodrecht daarop lagen de kavelsloten. Het belang van Delft blijkt in de Gouden Eeuw uit de derde plaats in de rij van stemhebbende Hollandse steden. De stad was met haar militaire magazijnen en werkplaatsen een ware wapenplaats. Dankzij het 'eigen' Delfshaven was Delft ook vertegenwoordigd in de colleges van de Admiraliteit van de Maze en de Grote Visserij en nauw betrokken bij het werk van de voc. De opbloei was in de veertiende eeuw begonnen met de bier- en textielproductie. In de vijftiende eeuw was Delft aanvankelijk nog een echte 'bierstad', maar daar kwam verandering in toen het fameuze 'Delfts blauw' opkwam. De stad floreerde, al werd ze getroffen door twee rampen die het stadsbeeld ingrijpend veranderden: een buskruitramp en een enorme stadsbrand. In de negentiend…

Amersfoort, voortgekomen uit een handelsnederzetting nabij een doorwaadbare plaats in de Eem, kreeg in 1259 stadsrechten. Na 1300, toen de eerste stadsmuur verrees, ging het snel. De stad kende enkele eeuwen van enorme ontwikkeling, waarin ze verdriedubbelde en uitgroeide tot de belangrijkste bedevaartplaats in de noordelijke Nederlanden. Daarna volgde een lange periode van stagnatie. Rond 1900, toen de stad aangewezen werd als geografisch middelpunt van Nederland en een centrale plek in het spoorwegstelsel kreeg, bloeide ze opnieuw op: fabrieken, kazernes en een villawijk werden gebouwd, kloosters werden gesticht. In de naoorlogse periode verrezen grote, modernistische wijken en wist Amersfoort flink te profiteren van haar status als ‘groeistad’. De bouw van de wijk Kattenbroek, die internationaal opzien baarde, is daarvan een bijzonder voorbeeld. In het oog van al deze ontwikkelingen staat de middeleeuwse binnenstad, nog altijd het onbetwiste centrum van de regio. De Historische atl…

Deze atlas beschrijft de ruimtelijke ontwikkeling van Zwolle aan de hand van kaarten, cartografische reconstructies, schilderijen en foto’s. In 35 overzichtelijke hoofdstukken wordt een schat aan archeologische, historische en stedenbouwkundige informatie gepresenteerd. Begonnen rond 800 op een dekzandrug aan het riviertje de Aa, in de IJsseldelta, groeide Zwolle uit tot regionaal marktcentrum en handelsknooppunt tussen oost en west. Vanaf ongeveer 1350 beleefde de stad een bloeiperiode dankzij de goede verbindingen met Holland en het Duitse Hanzegebied. Onder invloed van de Moderne Devotie werden kloosters en onderwijsinstellingen gesticht. In de Republiek was Zwolle een voorname post in het Hollandse stedensysteem, waaraan de stervormige verdedigingswerken nog altijd herinneren. Langzaam werden de rivalen Kampen en Deventer voorbijgestreefd. Als hoofdstad van Overijssel verwierf Zwolle in de negentiende eeuw een nieuw aanzien: het werd een voorname bestuursstad. De industrialisatie …

Al ver voor onze jaartelling werd het karakteristieke Kennemer kustlandschap met zijn duinen en waterpartijen gevormd. Tijdens de Romeinse tijd was Kennemerland de noordelijkste grenspost van het rijk, en in de tiende en elfde eeuw gebruikten de graven van Holland het gebied als uitvalsbasis om hun gezag over Holland te vestigen. In de dertiende eeuw kregen Haarlem, Alkmaar en Beverwijk stadsrechten. De Kennemers zouden vele eeuwen lang dienstbaar blijven aan de inwoners van deze drie steden en aan de Amsterdammers die in de streek hun luxueuze buitenhuizen hadden. In 1876 deelt het Noordzeekanaal Kennemerland in tweeën, en vanaf dan verandert het door industrialisatie, de ontdekking van de kust en een verbeterde infrastructuur in een moderne regio. Maar nog altijd maken de magnieke duinen, de bollenvelden, de weilanden en het vele water Kennemerland tot een van de mooiste streken ons land. De Historische atlas van Kennemerland vertelt in grote lijnen en aansprekende details de geschi…

Alkmaar, gelegen op een oude strandwal, groeide al in de twaalfde en dertiende eeuw uit tot een stad. Het moest zijn positie als regionaal markt- en handels- centrum herhaaldelijk bevechten. Mede door de vestiging van vluchtelingen uit de Zuidelijke Nederlanden tijdens de Opstand maakte de stad een snelle groei door. In de Gouden Eeuw bereikte de binnenstad haar huidige omvang. De droogmaking van de vele meren in de omgeving van de stad leidde tot een aanzienlijke toename van agrarische activiteit en stimuleerde de regionale economie. De Alkmaarse kaasmarkt, bij het monumentale waaggebouw, werd de grootste van Holland, en ook de nijverheid kwam tot grote bloei. De stad werd verfraaid door de Alkmaarder Hout, een van de oudste stadsparken van Nederland. Na een periode van stagnatie bood de negentiende eeuw nieuwe kansen, onder meer door de aanleg van het Noordhollands Kanaal en spoor- en tramlijnen. Tevens verschenen de eerste fabrieken, vooral langs het nieuwe kanaal. De stadswallen en

Amersfoort, voortgekomen uit een handelsnederzetting nabij een doorwaadbare plaats in de Eem, kreeg in 1259 stadsrechten. Na 1300, toen de eerste stadsmuur verrees, ging het snel. De stad kende enkele eeuwen van enorme ontwikkeling, waarin ze verdriedubbelde en uitgroeide tot de belangrijkste bedevaartplaats in de noordelijke Nederlanden. Daarna volgde een lange periode van stagnatie. Rond 1900, toen de stad aangewezen werd als geografisch middelpunt van Nederland en een centrale plek in het spoorwegstelsel kreeg, bloeide ze opnieuw op: fabrieken, kazernes en een villawijk werden gebouwd, kloosters werden gesticht. In de naoorlogse periode verrezen grote, modernistische wijken en wist Amersfoort flink te profiteren van haar status als 'groeistad'. De bouw van de wijk Kattenbroek, die internationaal opzien baarde, is daarvan een bijzonder voorbeeld. In het oog van al deze ontwikkelingen staat de middeleeuwse binnenstad, nog altijd het onbetwiste centrum van de regio. De Historische

Leiden is een van de oudste, een van de mooiste en in ruimtelijk opzicht een van de interessantste steden van Nederland. Deze atlas beschrijft meer dan duizend jaar ruimtelijke ontwikkeling van Leiden aan de hand van historische en thematische kaarten, schilderijen, prenten en foto's. Al voor het jaar 1000 werd tussen twee Rijnarmen de burchtheuvel opgeworpen. Daar vlakbij verrezen een handelsnederzetting en een grafelijke hof. Tussen 1200 en 1500 groeide Leiden, vooral door de textielindustrie, uit tot grootste stad van Holland. In de zeventiende eeuw was Leiden een toonaangevend centrum van wetenschap en kunst. De in 1575 gestichte universiteit droeg daaraan bij. De stad groeide verder en de singelgrachten kregen hun huidige vorm. Zo succesvol als Leiden tot 1670 was, zo dramatisch was de neergang hierna. De kwijnende textielnijverheid leidde tot bevolkingskrimp en verpaupering. Pas eind negentiende eeuw nam de bouwactiviteit weer toe, nu ook buiten de singels, aanvankelijk