Hier woon je - Jeroen Theunissen - ebook

Wanneer een kind wordt geboren, ontstaat een taalprobleem. Hoe leg je de wereld uit? Wetenschappelijke traktaten, wiskundige bewijzen, logische gevolgtrekkingen en historische onderzoeken schieten tekort. Misschien is poëzie de enige geschikte taalvorm. In Hier woon je probeert een man zijn zoon in negenennegentig gedichten voor te bereiden op liefde, evolutie, ijle lucht, bewustzijn, masturbatie, zwaartekracht en nog veel meer. Of probeert hij af en toe ook gewoon moeizaam, contact te maken. Het kind lijkt soms te antwoorden, maar meestal niet. De moeder wacht hen op.

Ga je mee op speurtocht?Gluur binnen in de verschillende dierenwoonsten en zoek uit wie de bewoners zijn.Wist je dat dieren modder, gras en zelfs speeksel gebruiken om hun huis te bouwen? Soms zijn ze niet de enige bewoners...

Iedereen woont in een huis. Er zijn heel veel soorten huizen. Je kunt in een flat wonen of in een rijtjeshuis. Maar ook op een woonboot of in een villa. In huis heb je een keuken, woonkamer, badkamer en slaapkamers. Wat is jouw fijnste plekje in huis?

Hier woon ik is een boek over pleegzorg. Het richt zich op kinderen vanaf 7 jaar en is bedoeld om samen te lezen met een ouder of opvoeder. In het boek zijn vijf verhalen opgetekend over verschillende pleegkinderen, elk in een andere situatie. Er zijn pleegkinderen die al van jongs af aan in een pleeggezin wonen, er zijn er die slechts kortdurend pleegzorg nodig hebben. Sommige kinderen hebben al in veel gezinnen gewoond, anderen wonen in een gezinshuis. Naast het verhaal zijn er doorpraatvragen en biedt het boek extra informatie over professionals in pleegzorg. Doordat dit boek de breedte van de pleegzorg in beeld brengt is er veel herkenning in de verhalen voor bijna alle pleegkinderen. Het boek biedt hierdoor veel handvatten om met (pleeg)kinderen in gesprek te gaan over pleegzorg in het algemeen, maar zeker ook over hun eigen situatie. Een aanrader voor pleeggezinnen maar ook zeker geschikt voor scholen en bibliotheken als documentatie voor spreekbeurten en werkstukken over

Een zwijgen Er waren anderen, veel anderen, mevrouw, die net als u op laatste kamers woonden. Een gang vol woorden, en ze gingen in en uit. Dit was uw kamer. Zicht op het park. In plastic tassen bewaarde u muziek, daar was een groot, welluidend zwijgen over de liefde en het leven. U koesterde, mevrouw, u die geen moeder was, foto's van kinderen, twee kinderen, spoorloos, die uit een krant of tijdschrift tot u zwegen. En in uw stoel, mevrouw, daar zaten beertjes, en u zei welterusten, 's avonds laat, in uw kamer aan het stille park, in uw groot, welluidend zwijgen. De pers over eerder werk: 'Tedere, kleine herinneringen […]. Kalme, fluisterende taal.' Trouw 'Gedichten om bij je te hebben.' Limburgs Dagblad 'Subtiele en bij vlagen zeer ontroerende bundel.' **** Het Parool 'Herkenbaar, met een helder oog voor het juiste detail.' Vrij Nederland