Hier huizen draken - Marie Claus - ebook

Er is een manier om dit na te vertellen, een die wat we vanzelfsprekend vinden nieuw doet lijken en oneindig interessant. Ik heb haar nog niet in de vingers, ik val als vanouds van de kaart. Was will das Weib, vraagt Marie Claus zich af in haar nieuwe bundel Hier huizen draken. Een plek op het podium, in het landschap en in de schoolboeken. Een gesprek over de tijden waarin die plek er niet was, over de huidige tijd waarin die plek er nog steeds veel te vaak niet is, over haar woede en verdriet over die gang van zaken. Hier huizen draken is het verslag van haar reis naar de rand van de kaart, naar daar waar het licht van de Rede hapert en de intuïtie het moet overnemen. Ze vertelt over de verwoesting die ze onderweg aantreft: luie instituten, verscheurde landschappen, gedecimeerde en op drift geraakte volkeren. Met de geconcentreerde aandacht van een weefster zoekt ze naar een taal die haar rouw en irritatie kan verbeelden zonder dat ze zich voegt naar de logica die deze versnippering

In de tuin ligt een berg bladeren. 'Laten liggen,' zegt je moeder. 'Anders wordt het een troep in de tuin.' 'Eronder ligt niks,' zegt je vader. 'Gewoon zand en gras.' Maar jij weet wel beter: onder die bladeren ligt niet niks, er ligt álles... Ga mee op reis en zie hoe bloemblaadjes veranderen in vlinders, bladeren in bergen, takjes in monsters... Tot het eindigt in een oneindige sterrenhemel. Wedden dat jij morgen ook een wereld zult ontdekken onder een bladerhoop?

Een ridder heeft een kaart. Er staat op 'Hier benne draken'. Draken? Ja, daar bij de 'x'! De dappere ridder gaat direct op pad om ze te vinden. De vele waarschuwingen dat hij beter kan omkeren, slaat hij moedig in de wind. Maar vreemd genoeg is er geen draak te bekennen. Of... ?

Britt-Marie is een 63-jarige vrouw waarvan wordt gezegd dat ze een passief-agressieve zeurkous is. Ze kan zich nogal opwinden over rommel, slecht ingedeelde besteklades en tafels zonder onderzetters. Ze haat viezigheid maar houdt van routine. Britt-Marie is sinds kort op zoek naar werk en wordt door het uitzendbureau naar het dorpje Borg gestuurd. Het beste dat je van Borg kunt zeggen is dat het dicht aan de weg ligt. De plaats zucht onder de gevolgen van de financiële crisis. Het enige wat er nu nog opvalt zijn alle TE KOOP-borden en een slechte pizzeria. Wat nog wel is overgebleven: voetbal. En Britt-Marie haat voetbal. Maar het jeugdelftal heeft dringend een nieuwe coach nodig. Ze zijn bereid om wie dan ook het team onder zijn hoede te geven. En wie maakt zich er dan nog druk om dat Britt-Marie de baan absoluut niet wil?