Het verstrooide brein - Gabor Maté - ebook

In 'Het verstrooide brein' helpt Gabor Maté je om AD(H)D te begrijpen en er beter mee om te gaan. Een optimistisch boek dat voor veel mensen de puzzelstukjes op hun plek laat vallen.

'Het verstrooide brein' van Gabor Maté is een must-read voor wie AD(H)D (Attention Deficit Disorder) heeft, en voor wie iemand kent met ADD. Veel is geschreven over kinderen maar ook volwassenen kunnen met ADD worstelen, zeker als zij dit pas op latere leeftijd ontdekken. Maté (zelf ADD'er) vertelt hoe het is om met een verstrooid brein te leven, hoe je daar beter mee om kunt gaan en hoe je het positief in kunt zetten. Zie je ADD als aandachtstekortstoornis of als een creatief brein?'Het verstrooide brein' toont aan dat ADD geen erfelijke ziekte is, maar een omkeerbare beperking en in te lopen ontwikkelingsachterstand. Maté legt uit hoe het komt dat bij ADD de hersencircuits die zich bezighouden met emotionele zelfregulatie en impulscontrole zich niet ontwikkelen in de kindertijd. Snel afgeleid zijn en dissociatief reageren ontstaan al in de baarmoeder en blijven het hele leven doorwerken.Met 'Het verstrooide brein' stelt Maté ouders in staat te begrijpen wat hun kinderen met ADD bewee…

'Het verstrooide brein' van Gabor Maté is een must-read voor wie AD(H)D (Attention Deficit Disorder) heeft, en voor wie iemand kent met ADD. Veel is geschreven over kinderen maar ook volwassenen kunnen met ADD worstelen, zeker als zij dit pas op latere leeftijd ontdekken. Maté (zelf ADD'er) vertelt hoe het is om met een verstrooid brein te leven, hoe je daar beter mee om kunt gaan en hoe je het positief in kunt zetten. Zie je ADD als aandachtstekortstoornis of als een creatief brein?'Het verstrooide brein' toont aan dat ADD geen erfelijke ziekte is, maar een omkeerbare beperking en in te lopen ontwikkelingsachterstand. Maté legt uit hoe het komt dat bij ADD de hersencircuits die zich bezighouden met emotionele zelfregulatie en impulscontrole zich niet ontwikkelen in de kindertijd. Snel afgeleid zijn en dissociatief reageren ontstaan al in de baarmoeder en blijven het hele leven doorwerken. Met 'Het verstrooide brein' stelt Maté ouders in staat te begrijpen wat hun kinderen met ADD

ADD begrijpen en helen 'Het verstrooide brein' van Gabor Maté is een must-read voor wie AD(H)D (Attention Deficit Disorder) heeft, en voor wie iemand kent met ADD. Veel is geschreven over kinderen maar ook volwassenen kunnen met ADD worstelen, zeker als zij dit pas op latere leeftijd ontdekken. Maté (zelf ADD'er) vertelt hoe het is om met een verstrooid brein te leven, hoe je daar beter mee om kunt gaan en hoe je het positief in kunt zetten. Zie je ADD als aandachtstekortstoornis of als een creatief brein? 'Het verstrooide brein' toont aan dat ADD geen erfelijke ziekte is, maar een omkeerbare beperking en in te lopen ontwikkelingsachterstand. Maté legt uit hoe het komt dat bij ADD de hersencircuits die zich bezighouden met emotionele zelfregulatie en impulscontrole zich niet ontwikkelen in de kindertijd. Snel afgeleid zijn en dissociatief reageren ontstaan al in de baarmoeder en blijven het hele leven doorwerken. Met 'Het verstrooide brein' stelt Maté ouders in staat te begrijpen wat h…

In Op zoek naar de verstrooide tijd onderzoekt Koen Haegens met humor en aan de hand van grote denkers hoe we kunnen omgaan met de beperkte tijd die ons gegeven is

Met verwondering en humor onderzoekt Haegens hoe we tijd vermorsen, ongemerkt door onze vingers laten glippen, maar ook hoe we kunnen leren de tijd te nemen en te rekken. Mede aan de hand van grote denker als Kierkegaard, Heidegger en De Beauvoir duikt hij in de 'verstrooide tijd'. Dit spoor leidt langs gestreste Romeinen, smartphones en tijddieven. Om te eindigen bij het antwoord op de vraag of er een andere, intensere omgang mogelijk is met de beperkte tijd die ons gegeven is. In zijn debuut Neem de tijd signaleerde Koen Haegens de opkomst van een 'haastmaatschappij', waarin mensen harder lopen, korter slapen en zelfs sneller praten dan vroeger. Maar haast is niet het hele verhaal. Een ingrijpende gebeurtenis die hem bijna het leven kost, confronteert Haegens met dat andere mysterie. Hoe kan het dat we van elk moment willen genieten maar ondertussen al swipend, scrollend en bingewatchend smijten met de uren, alsof ze niet op kunnen?