Het restaurant aan het einde van het heelal - Douglas Adams - ebook

De elfjarige Ernst, zoon van SS-Obersturmführer Karl Zehlendorf, raakt vermist in de buurt van een concentratiekamp. Zijn broer Reinhart beweert hem te hebben achtergelaten aan de oever van het verraderlijk diepe meer, waar ze aan het vissen waren. Hij zal toch niet in het water zijn gevallen? Terwijl de geallieerde legers in de verte al te horen zijn en iedereen in het kamp beseft dat het einde van de oorlog nabij is, gaat Karl op zoek naar zijn zoon. 

De negenjarige Ernst, jongste zoon van ss-Obersturmführer Karl Zehlendorf, raakt vermist in de buurt van een concentratiekamp. Zijn broer Reinhart beweert Ernst te hebben achtergelaten aan de oever van het meer, waar ze aan het vissen waren. Terwijl de kanonnen van het naderende Russische Rode Leger in de verte al te horen zijn, wordt alles in het werk gesteld om de jongen te vinden: hij zal toch niet in het verraderlijke diepe meer verdwenen zijn? Of erger nog: in het concentratiekamp? Zonder te beseffen wat er gebeurde zijn bewakers en gevangenen getuige geweest van de verdwijning van Ernst, maar zullen zij vertellen wat ze hebben gezien?

'Ik heb nog nooit zo hard van een boek moeten huilen.' Cosmopolitan over Aan het einde van de wereld 1974. Sinds Ernt Allbright is teruggekeerd uit Vietnam, waar hij krijgsgevangene was, heeft hij nachtmerries, woedeaanvallen en kost het hem moeite het normale leven weer op te pakken. Op een dag neemt hij een impulsieve beslissing: hij verhuist met zijn gezin naar Alaska om daar een zelfvoorzienend bestaan te gaan leiden. Zijn dertienjarige dochter Leni hoopt dat die drastische stap hun eindelijk rust zal brengen. Haar moeder is bereid alles te doen voor de man van wie ze houdt met een stormachtige, irrationele passie - zelfs als ze hem moet volgen naar het einde van de wereld. Aanvankelijk lijkt Alaska alles te zijn waarop ze hoopten; ze worden er opgenomen in een kleine gemeenschap van sterke, onafhankelijke pioniers. Maar als de winter invalt en de staat wordt gehuld in maandenlange duisternis en bittere kou, verslechtert Ernts toch al kwetsbare psychische toestand. Het gezin moet

De elfjarige Ernst, zoon van SS-Obersturmführer Karl Zehlendorf, raakt vermist in de buurt van een concentratiekamp. Zijn broer Reinhart beweert hem te hebben achtergelaten aan de oever van het verraderlijk diepe meer, waar ze aan het vissen waren. Hij zal toch niet in het water zijn gevallen? Terwijl de geallieerde legers in de verte al te horen zijn en iedereen in het kamp beseft dat het einde van de oorlog nabij is, gaat Karl op zoek naar zijn zoon.

'En toen wist ik dat ze ook mij ooit in de steek zou laten. Zomaar, van de ene op de andere dag, zoals zij en haar ouders me al eens eerder hadden verlaten. En dan had ik geen vrienden meer, behalve mijn vader.' Johans leven komt op zijn kop te staan wanneer de familie Opitz in zijn straat komt wonen. Hij raakt in de ban van de dochter en zijn vader voelt zich aangetrokken tot de buurvrouw. Maar waar komt deze excentrieke familie vandaan? Met welke schimmige zaakjes verdienen ze hun geld? En welke plannen heeft Sonia Opitz met haar nieuwe buurjongen? Op onnavolgbare wijze toont Joost van Driel hoe een vader en een zoon verstrikt raken in verlangens naar vriendschap en liefde. Joost van Driel is docent Nederlands en schreef eerder over middeleeuwse literatuur. Zijn bejubelde debuutroman In het museum kreeg de Accolade Beste Zeeuwse Debuut en werd genomineerd voor de ANV-debutantenprijs. In 2018 verscheen de roman Jaren van de tijger, die zich afspeelt in de wereld van de vechtkunst.

Wanneer een kogel de kamer verlaat en richting het einde van de loop jaagt, komt er een einde aan een lange periode van wachten. Eenmaal in beweging vindt hij in een fractie van een seconde zijn doel, maar tot hij wordt afgevuurd is zijn bestemming een raadsel. Wat gaat er aan dat explosieve moment vooraf? In een buitengemeen origineel en spannend boek beschrijft Martin Michael Driessen het leven van wachten en vervulling van een kogel. Vanuit het perspectief van zijn curieuze hoofdpersonage passeren verschillende mensen de revue, die allemaal als potentiële schutters dan wel als doelwit in aanmerking komen - criminelen, brave Amerikaanse huisvaders, vrouwen en kinderen. Het licht aan het einde van de loop is niet zozeer een whodunit als een who'll do it. De beschouwingen van de verteller, die de vervulling van zijn noodlot met gemengde gevoelens tegemoetziet, zijn menselijker, melancholieker en geestiger dan je van zo'n bescheiden projectiel zou verwachten.

Irwan Droog deed waar de meeste mensen alleen maar van dromen: hij verliet de drukte van de Nederlandse stad om samen met zijn vriendin en hond op een minuscuul, afgelegen eilandje in Noorwegen te gaan wonen. Te midden van de talloze trekvogels en loslopende schapen ziet hij de seizoenen komen en gaan, van noorderlicht tot middernachtzon. In de tussentijd duikt hij in de geschiedenis van het eiland en zijn bewoners. Zo ontmoet hij visser Knut, die al zijn leven lang op het eiland woont, Eivind, die elk voorjaar voor de eidereenden zorgt, en Heidi, die er de liefde vond en nooit meer weg wil.

Alexander de Grote bevond zich rond 330 v.Chr. op het toppunt van zijn macht: hij had de Perzen verslagen en Persepolis ingenomen. Zijn uitgeputte en getraumatiseerde soldaten wilden naar huis, maar hun ambitieuze leider had andere plannen. Hij wilde naar Afghanistan en verder: op zoek naar het einde van de wereld. De levensgevaarlijke reis die volgde duurde zeven jaar en stelde hem en zijn strijders fysiek en mentaal zwaar op de proef: moessons, extreme temparturen, natuurlijke hindernissen en veel lastige en listige vijanden moesten getrotseerd worden. Ook muiterij dreigde voortdurend, want zijn soldaten stelden zelfs de overtuigingen ter discussie waarop Alexander zijn wereldrijk had gebouwd. Hij overleed na deze extreem spannende én inspannende periode op tweeëndertigjarige leeftijd - voor altijd een legende. Zeer meeslepend vertelt historica Rachel Kousser over het laatste deel van het leven van een van de grootste en meest tot de verbeelding sprekende veroveraars aller tijden.

In augustus 1897 begon de jonge Belgische commandant Adrien de Gerlache aan een driejarige expeditie aan boord van het robuuste schip de Belgica, in de hoop op roem en succes. Zijn bestemming was het nog niet in kaart gebrachte einde van de wereld: het ijzige continent Antarctica. Maar het voornemen van De Gerlache om de eerste te zijn die de geomagnetische zuidpool bereikt, was al snel tot mislukken gedoemd. Na een reeks kostbare tegenvallers zag de commandant zich gesteld tegenover twee ongunstige keuzemogelijkheden: terugkeren zonder zijn doel te hebben bereikt en zijn mannen de vernietigende antarctische winter besparen, of onbesuisd de roem najagen door de langzaam bevriezende wateren binnen te varen. De Gerlache besloot tot dat laatste en al snel zat de Belgica gevangen in de ijzige greep van de Bellingshausenzee. Toen de zon voor de laatste keer onderging in dat schitterende poollandschap, waren de opvarenden veroordeeld tot een eindeloze nacht die maandenlang zou duren.