Het onvoltooide kind - Brenda van Osch - ebook

Rood en licht doorschijnend, als een pasgeboren konijntje. Onaf en perfect tegelijk. Zo beschrijft Brenda van Osch de eerste aanblik van haar dochter Eva, die in 2002 veel te vroeg werd geboren. Eva woog 680 gram, minder dan een pak suiker. In Het onvoltooide kind vertelt de auteur over de gebeurtenissen die volgen: de heftige maanden op de intensive care en de jaren daarna waarin langzaam duidelijk wordt hoeveel handicaps en problemen Eva heeft. Negen jaar later stapt Brenda van Osch opnieuw een afdeling neonatologie binnen - maar nu als journalist. De behandelgrens voor te vroeg geboren baby's is dan net verlaagd naar 24 weken. In het Academisch Medisch Centrum volgt ze enkele extreem vroeg geboren baby's en hun ouders en zit ze aan tafel als het artsenteam beslist over leven en dood. In indringende gesprekken met de betrokkenen stelt ze de vragen die ze na haar dochters geboorte niet stelde. Hoe ver willen artsen gaan om prille levens te redden? Moet alles gebeuren wat medisch

Zinnen, woorden, letters, letters, woorden, zinnen: zonder ophouden halen we wat we net nog vol overtuiging uitspraken uit elkaar om direct daarop weer een nieuw talig bouwwerkje in elkaar te zetten. Even dachten we onszelf volledig te hebben uitgedrukt, maar nog voordat de klank van onze stem is verstomd, dringt al tot ons door dat de taal de tijd slechts kortstondig kan dichten. Precies daarom doet Henk van der Waal in De letterkast van het onvoltooide steeds opnieuw pogingen om heel te maken wat stuk is en te bezweren wat zich niet laat temmen. br> sst, ga liggen omwikkel je met de siddering van je zenuwpijn besmeur je beletsel met bloed zet de ruisonderdrukking aan hak met de knokkels van je hand een wak uit in je beproeving

Hoorcollege over de ontstaansgeschiedenis van het Verlichtingsdenken, over de filosofen Hume, Kant, Rousseau, Voltaire, Baron d' Holbach en Didero, en over hoe hun ideeën gemoderniseerd kunnen worden.

Alice Ann Bailey stemde enigszins schoorvoetend in met een poging haar eigen autobiografie te schrijven. Wat haar uiteindelijk deed besluiten over haar leven te schrijven, was een brief van een vriendin die, zo zegt ze, diep vanbinnen voelde dat 'ik echt een dienst zou bewijzen als ik kon laten zien hoe ik werd wie ik was. Het zou nuttig kunnen zijn om te weten hoe een fanatieke, orthodoxe, christelijke werker een bekende occulte leraar kon worden.' Vanuit haar conservatieve Britse achtergrond voltrok het leven van Alice Bailey zich in vele richtingen. Maar altijd stond één richting centraal: de absolute overtuiging dat één goddelijk leven de mensheid bezielt en erin doordringt, en dat het Plan voor de mens de samenwerking en dienstbaarheid vereist van getrainde en toegewijde mensen die intelligent geïnformeerd zijn over wereldzaken, en wel in samenwerking met degenen die de geestelijke Hiërarchie vormen. Haar levenswerk werd een integraal onderdeel van deze synthese en realisatie.

De rechtsstaat is er niet alleen voor juristen. Hij gaat iedereen aan. De rechtsstaat moet immers bescherming bieden tegen criminele ondermijning, hij faalde bij de Toeslagenaffaire en hij wordt bedreigd door populistische politiek. Wat wordt eigenlijk bedoeld met dit veelzijdige begrip? In De onvoltooide rechtsstaat laat Ybo Buruma zien hoe de Nederlandse rechtsstaat vanaf de negentiende eeuw geleidelijk aan is ontstaan en zich steeds aanpast aan veranderende omstandigheden en opvattingen. Aan de hand van zes beroemde kinderboeken schetst hij de ontwikkeling van de tijdgeest in zes periodes na 1813. Die vormt de rode draad in een verhaal over wetgeving en rechtspraak, maar ook over slavernij, vrije meningsuiting en allerlei veiligheidsmaatregelen. Tegen deze achtergrond bespreekt Buruma bij het aanbreken van een nieuw tijdperk waarin de Rule of Law onder druk staat de sterke en zwakke punten van de huidige rechtsstaat. Prof. mr. Ybo Buruma neemt in juni 2025 afscheid als raadsheer in