Het gezin van Puynbroeckx - Monika van Paemel - ebook

Het kerngezin is ons culturele ideaal, het biedt man en vrouw een vaste rol en wordt gezien als het beste thuis voor kinderen. Maar de geschiedenis leert ons dat de hedendaagse invulling van het gezinsleven pas kort bestaat. Ook al leven steeds meer mensen alleenstaand, het gezin wordt nog altijd door de politiek als norm gesteund. Op basis van historisch onderzoek, feministische inzichten, culturele voorbeelden en haar eigen ervaringen als alleenstaande moeder fileert Houwink ten Cate de mythe van het gezin en biedt nieuwe perspectieven. 'In dit sterke en belangrijke essay laat Lotte Houwink ten Cate zien wat er te winnen valt wanneer we liefde, zorg en zekerheid bevrijden uit de houdgreep van het gezin.' - Lynn Berger 'Een heel noodzakelijk boek, dat droevig én opgewekt strijdbaar maakt. In een kraakheldere analyse bomvol originele bronnen toont Houwink ten Cate wie er baat heeft bij het kerngezin, met empathie biedt ze oplossingen.' - Daan Borrel

Dit boek gaat over de vraag hoe we de verantwoordelijkheid over de opvoeding in onze samenleving delen. En dus over interventies in de gezinsopvoeding. De gezinspedagogiek is vaak een wetenschap geweest die ouders wantrouwde en met opgeheven vingertje zei wat deugde en niet deugde. Ook initiatieven die zeggen te “empoweren” of “krachtgericht” te werken, zijn soms in hetzelfde betweterige bedje ziek. Gezinsondersteuning kan gezien worden als een gedeelde opvoedingsverantwoordelijkheid, maar soms is het ook een zaak van verdeelde opvoedingsverantwoordelijkheid. Dan is de opvoedingsondersteuning een manier om ouders te sturen. Over deze kwesties in theorie, in beleid en in praktijk gaat dit boek. En telkens houdt het ons voor ogen dat het gezin als dusdanig al lang dood is. In de plaats komt een veelheid aan samenlevingsvormen die we al dan niet gezinnen noemen. Daarbij moeten we ook de pleegzorg en adoptiegezinnen niet vergeten. De rode draad is dat de Gezinspedagogiek 2.0 een