Het einde van de hel - Reinier Sonneveld - ebook

Miljoenen mensen zijn opgegroeid met angstige beelden over de dood. Vooral het geloof in een eeuwige hel beschadigt veel. Reinier Sonneveld laat zien dat er waarschijnlijk een hiernamaals is: een weg van loutering voor iedereen. Daders en slachtoffers kunnen zich met elkaar verzoenen en uiteindelijk kunnen alle mensen daar herstellen. Deze visie heet alverzoening of universalisme. Daarbij gebruikt Reinier Sonneveld algemene argumenten, zoals het recente wetenschappelijke onderzoek naar bijna-doodervaringen. Daarnaast onderzoekt hij grondig de christelijke bronnen. Zeker voor wie is opgegroeid met het geloof in een eeuwige hel is 'Het einde van de hel' een troostrijk en bevrijdend boek, dat nieuwe en hoopvolle beelden biedt voor het hiernamaals.

Wanneer Jules Moreau na een ernstig motorongeluk in het ziekenhuis belandt, wordt hij geconfronteerd met herinneringen uit zijn jeugd.

De poëzie vervult een schimmige rol. Bij elke oorlog, elke virusuitbraak, elk ongeluk is ze aanwezig. Beschrijvend, duidend tussen de regels, achter en tussen de woorden, associatief of uitgesproken direct. De wereld is aan het ontsporen. Wie is dader? Slachtoffer? En de poëzie: verslaggever? Ramptoerist? Niemand die het weet, maar dat het goed afloopt komt niet eens meer in de sprookjes voor. Maar hoe kan je dat verwoorden? Er eindigt veel in deze bundel. De poëzie moet er zelfs herhaaldelijk aan geloven. Zijn het definitieve eindes? De dichter, die zelf niet ongeschonden blijft, twijfelt. Het einde van de poëzie is een onderzoek naar de rol die poëzie kan vervullen in zware tijden. De vele dwarsverbanden tussen de diverse gedichten en reeksen doen vermoeden dat dichter, poëzie en wereld niet los van elkaar te zien zijn.

Miljoenen jaren geleden leefden er dinosaurussen op aarde. Nu zijn ze er niet meer. Wat is er met ze gebeurd? Wetenschappers onderzoeken dat. Je leest het in dit boek. In de serie Dino-onderzoekers ontdekken kinderen wat wetenschappers allemaal doen, om meer te weten te komen over dinosaurussen. Fossielen uitgraven, kijken of er nog meer ligt, een kaart maken van de afgraving, de fossielen schoonmaken met heel fi jn gereedschap, in de fossielen kijken met röntgenstralen … en alle stukjes in elkaar passen.

Een crisis in ons leven kan onze geest telkens weer bevuilen met gedachten en gevoelens. Je mag van geluk spreken als je de mogelijkheden ziet die we als mensen hebben gekregen om die gedachten en gevoelens van afstand waar te nemen. Jan Kuipers Alma beschrijft in het boek Het einde van de strijd wat hij onder geestelijke ontwikkeling verstaat. Ieder mens is in staat om zich geestelijk te ontwikkelen. Los van afkomst, opleiding of maatschappelijke positie. Jan Kuipers Alma is van huis uit singer songwriter. Jan heeft in zijn leven meermalen te kampen gehad met depressies. Door het doen van aandachts-oefeningen, het toepassen van meditatie-technieken, het lezen van spirituele boeken en met tomeloze inzet heeft hij zijn depressies overwonnen en is hij op weg naar innerlijke vrede. Met geestelijke ontwikkeling bedoelt hij het proces van losmaking uit de identificatie met gedachten en gevoelens en het realiseren dat je in feite puur bewustzijn bent. Dit boek Het Einde Van De Strijd is een

Voor een gezin in crisis wordt hun emigratie naar Alaska, de laatste échte wildernis van Amerika, de ultieme test

'Ik woon hier graag, hoor. Het is hier rustig. Ik hou van het groen, van de tuin, van de rust en de vogels. Ik heb een atelier en ik ben nog niet in elkaar geslagen op straat.' Een pasgehuwde man trekt met zijn echtgenoot in het huis van zijn schoonouders, die elders hun geluk opzochten. Hoewel de woning aan het einde van de straat comfort biedt, worstelt de jonge schilder met die nieuwe werkelijkheid. Alsof hij zijn best heeft gedaan om zich aan te passen naar de normen, enkel en alleen om te ontdekken dat die structuren niet voor hem, voor hen, in leven werden geroepen. Het huis en zijn inwoners gaan steeds dieper gebukt onder een verzengende hitte. Terwijl zijn huwelijk dreigt te ontrafelen tracht de jongeman weer grip op het leven te krijgen door zijn wereld in verf te vatten. Tegen het verdwijnen, tegen de idee dat het makkelijker is om 'normaal' te zijn.