Groeten aan Amsterdam - Brigitte Reimann - ebook

'Een vriendin als jij mis ik nu heel erg,' schreef Brigitte Reimann in 1969 aan Irmgard Weinhofen, die sinds haar huwelijk met een Nederlander in het verre Amsterdam woonde. De brieven die ze elkaar sturen getuigen van een bijzonder hechte vriendschap. Privézaken, roddels, cultuurpolitiek, literatuur, de verschillen tussen Nederland en de DDR: alles komt aan de orde. Als Brigitte door kanker wordt getroffen en nauwelijks meer kan schrijven, houden vrienden Irmgard op de hoogte van Brigittes ziekbed. Deze correspondentie, in de mooie vertaling van Elly Schippers, geeft een indringend en ontroerend beeld van een literaire ster uit de DDR, wier levenslust en schrijftalent ondanks haar vroege dood nog lang nagloeien. 'Wie iets over moed en bevlogenheid te weten wil komen, moet Reimann lezen. Ze was een icoon - een pionier van de bevrijding van de vrouw.' - Die Zeit

In navolging van het succes van Groeten uit Groningen en Groeten uit Leeuwarden reist fotograaf Robert Mulder verder het land door, ditmaal naar onze hoofdstad. Mulder zocht honderd foto's van het Amsterdam van honderd jaar geleden en maakte honderd recente foto's op exact dezelfde plekken, verdeeld over de hele stad. Het oude Amsterdam is zeker veranderd. Soms subtiel en harmonieus, soms rigoureus en bijna definitief. Waar nu de Overtoom eindigt, verbond in 1902 nog een brug de Nassaukade met de Stadhouders kade. Waar beurtschippers hun turf uit Drenthe en aardewerk uit Friesland aanvoerden liggen nu woonschepen aangemeerd, en de eerste rondvaartboot die in 1912 door de grachten voer verschilt niet eens zoveel van de hedendaagse alom aanwezige versie. De vooruitgang gaat soms gepaard met een dosis weemoed, niet in het minst door de aanwezigheid van onze veelal statig door het beeld schrijdende voorouders met hun gedateerde vervoersmiddelen. Haastige fietsers en toeristen met

» Over de ontroerende band tussen broer en zus » Met een opmerkelijke rol voor de Dood, die eigenlijk wil helpen maar niets anders kan dan de Dood zijn » Met pakkende beelden van Lot Vandekeybus, vol licht, lucht en beweging Op een verjaardagsfeestje duikt een wel heel speciale, ongenodigde gast op. Een broer en zus bouwen een feestje. Hun hond Bobby is één jaar dood - en iets dat één jaar wordt, moet je vieren. Tot er iemand bonkt op de deur. 'Het is de Dood,' zegt Broer. Hij komt voor mijn broertje, weet Zus. Ze duwt de Dood buiten en sluit de deur. Maar hij blijft gewoon terugkomen en wil niets liever dan meevieren. Kan Zus er wel voor zorgen dat hij weggaat?