Geloven in God!? Wat heb ik daar nou aan - Henk van de Weg - ebook

Wat heb ik aan God? Wat is het nut van het geloof voor mijn leven? Deze vragen zijn van groot belang. Henk van de Weg beschrijft in dit boek vijf gebieden waarin het nut voor ons naar voren komt.

Wat heb ik aan God? Wat is het nut van het geloof voor mijn leven? Deze vragen zijn van groot belang, maar ze worden zelden hardop gesteld en zelden beantwoord. Onterecht, vindt Henk van de Weg. Hij ziet het nut van het geloof op vijf gebieden naar voren komen, die hij in dit boek behandelt: - Er is iemand bij ons (relatie met God) - Identiteit (wie ben ik) - Hulp in het leven (we staan er niet alleen voor) - Doel en richtlijnen voor ons leven - Hoop voor de toekomst In de praktijk ervaren veel mensen hier niets van. Henk van de Weg erkent dat. Bij elk onderdeel gaat hij eerlijk in op vragen en moeilijkheden die er leven. Dit boek geeft geen goedkope antwoorden, maar het schetst wel de grote waarde die het geloof in ons leven kan hebben.

Zwerven, leven op straat, de ultieme vrijheid. Leven zonder bindingen. Leven zonder verantwoordelijkheid. Niet weten wat de dag zal brengen. Mooi bezongen in weemoedige liedjes. De blues van Harry Muskee, Ry Cooder en Tom Waits. Prachtig vormgegeven in ontroerende films als Paris Texas en Barfly. Mooie shots van helden die aan het eind de zonsondergang tegemoetrijden. Ver weg van alles en iedereen. Helaas kloppen deze romantische beelden niet. Bukowksi, de schrijver van de roman Barfly, vertelde dat de vrouw die model stond voor zijn hoofdpersoon, Wanda, jong is doodgegaan. Ze overleed vrij snel na het verschijnen van zijn bestseller. Op, gewoon op. Zo erg eindigt het niet vaak, maar de werkelijkheid van dakloosheid is rauw. Rauwer dan je denkt en kunt bevatten als je er niet in geleefd hebt. Voor Wim Eickholt was het helaas learnin' the hard way. Dit boek is zijn terugblik op een jaar als dakloze in Utrecht. Een onopgesmukt verslag van zijn leven in 2015. Hoe hij het heeft ervaren. En

Sociale professionals leggen van oudsher relaties tussen individuele, sociale, maatschappelijke en politiek-ethische vraagstukken. Daarmee levert hun werk een bijdrage aan het sociaal kapitaal van de samenleving en bevorderen ze sociale inclusie. Kan ik daar wat aan doen? onderzoekt op kritische wijze de belangrijkste aspecten van de hulp- en zorgrelatie in verhouding tot de veranderende maatschappelijke instituties. Hoe kunnen sociale professionals in tijden van transitie en transformatie van het sociale domein trouw blijven aan de eigen kernwaarden? Over welke kwaliteiten moeten ze beschikken? Wat kenmerkt elke hulp- en zorgrelatie? De opzet van het boek past goed bij de hernieuwde aandacht in het hoger onderwijs voor filosofische en politiek-ethische vraagstukken. De filosofen en andere wetenschappers die de auteur aanhaalt, stimuleren de lezer om na te denken over de verschillende aspecten van de beroepspraktijk. Het doel hiervan is het sociaal reflectieve vermogen van studenten en

Zag ik daar nou... een dinosaurus? is een kartonboek mét stevige schuifjes, van Google-doodler Lydia Nichols. De Kiekeboek-reeks is perfect voor nieuwsgierige dreumesen en peuters.Zag ik daar nou… een dinosaurus achter de bank? Dreumesen en peuters kunnen in dit stevige kartonboek op zoek naar de dino: achter de bank, onder de douche, in het bed, in de koelkast... Met het schuifje toveren ze de dino tevoorschijn of juist weer weg.Deze reeks is goed voor urenlang kijk- en kiekeboe-plezier!

Mok Actieve herinnering. Grappige mok met de tekst: Ik heb hier geen actieve herinnering aan. Voor iedereen die opeens een heel slecht geheugen heeft. De mok wordt bedrukt met hoge kwaliteit sublimatieprint, kan in vaatwasser en magnetron. De beker heeft een inhoud van 325 milliliter.

haas heeft een biet. maar zijn zus eet hem op. haas is boos. wat eet hij nou?

Wat deed ik daar is een bundel over ontgoocheling door een wereld die zorgt voor stramme weiden en gekneusde slootjes en een bundel vol betovering door de liefde, zonder wie het anders naakt zijn is. Maar het is ook een bundel met een neoarchaïsche ode aan Huizinga's Herfsttij der Middeleeuwen en poëzie waarin Tsead Bruinja zich afvraagt waarover potvissen zouden roddelen als ze plaatsnamen in het Parlement van de Noordzee. Hier is een tobberige homo ludens van middelbare leeftijd aan het woord die uiteindelijk droomt dat: de kinderen met de kinderen langskomen en er een paar klompjes bij de achterdeur op de mat worden uitgeschopt