Geef ze gerust een krentenbol - Aaf Brandt Corstius - ebook

Aaf Brandt Corstius, moeder van twee tieners en stiefmoeder van twee (inmiddels) volwassenen, schrijft al jaren over privacyloos naar de wc gaan, de opgegeven strijd over TikTok en/of het nuttigen van groenten en de debacles rond schoolkeuze.Hoe groot of klein je kind ook is, er zijn altijd zorgen, zorgjes, problemen, en er is altijd de diepe liefde en vaak ook euforie. Is het ouderschap 'allemaal vreugde en geen lol', zoals een Amerikaanse auteur ooit schreef, is het 'de dagen zijn lang, de jaren zijn kort', of ligt het genuanceerder?De eerste stapjes, de woede van een peuter die uit een dutje komt, het verliezen van je ouders als je zelf moeder bent, je kinderen leren begrijpen en jezelf in ze herkennen en de eerste fietstocht naar de middelbare school: dit boek bevat het allemaal. Met niet meer dan uiterst subtiel opvoedingsadvies, van een ervaringsdeskundige die ook nog in opleiding is.De pers over Gun iedere kabouter zijn eigen muts'Aaf Brandt Corstius verzamelde treffende uitspra…

Aaf Brandt Corstius, moeder van twee tieners en stiefmoeder van twee (inmiddels) volwassenen, schrijft al jaren over privacyloos naar de wc gaan, de opgegeven strijd over TikTok en/of het nuttigen van groenten en de debacles rond schoolkeuze. Hoe groot of klein je kind ook is, er zijn altijd zorgen, zorgjes, problemen, en er is altijd de diepe liefde en vaak ook euforie. Is het ouderschap 'allemaal vreugde en geen lol', zoals een Amerikaanse auteur ooit schreef, is het 'de dagen zijn lang, de jaren zijn kort', of ligt het genuanceerder? De eerste stapjes, de woede van een peuter die uit een dutje komt, het verliezen van je ouders als je zelf moeder bent, je kinderen leren begrijpen en jezelf in ze herkennen en de eerste fietstocht naar de middelbare school: dit boek bevat het allemaal. Met niet meer dan uiterst subtiel opvoedingsadvies, van een ervaringsdeskundige die ook nog in opleiding is. De pers over Gun iedere kabouter zijn eigen muts 'Aaf Brandt Corstius verzamelde treffende

Na de levenslessen waarvan je niet wist dat je ze nodig had in Gun iedere kabouter zijn eigen muts komt Aaf Brandt Corstius nu met een heerlijk nieuw boek vol opvoedadvies waarvan je niet wist dat je het nodig had Aaf Brandt Corstius, moeder van twee tieners en stiefmoeder van twee (inmiddels) volwassenen, schrijft al jaren over zwemlesperikelen, oneindige waarom-vragen van peuters, de opgegeven strijd tegen TikTok en/of het nuttigen van groente en de debacles rondom schoolkeuze. Hoe groot of klein je kind ook is, er zijn altijd zorgen, zorgjes, problemen, en er is altijd de diepe liefde en vaak ook euforie. Is het ouderschap 'allemaal vreugde en geen lol', zoals een Amerikaanse auteur ooit schreef, is het 'de dagen zijn lang, de jaren zijn kort', of ligt het genuanceerder? Het verliezen van een ouder als je zelf moeder bent, de eerste fietstocht naar school, je kinderen leren begrijpen, jezelf in ze herkennen en wennen aan de meewarige blikken van je pubers: dit boek bevat het

'Juweeltjes' stond er op nummer 695 van de 765 mappen waarin de nalatenschap van Hugo Brandt Corstius terecht is gekomen. Een verrassing: hij had bijna honderd teksten uit eigen werk gekozen. Ze beslaan een halve eeuw volop rebelleren en dwarsdenken. Hugo Brandt Corstius bekeek alles vanuit een andere hoek dan normaal. Speels en scherp noteerde hij wat hij zag, en was daarbij geregeld zijn tijd vooruit, zoals met een wittefietsenplan en het internet. De schepper van het bijzondere spel met het Nederlands, het Opperlands, was beroemd en berucht. Net als Battus, Piet Grijs, Maaike Helder en de vele andere afsplitsingen van deze koning van de pseudoniemen. Ook postuum spat hun talent eraf. Zijn biografe Liesbeth Koenen schreef een inleiding, uitleg, anekdotes en flarden uit het leven van Brandt Corstius bij deze staalkaart van zijn kunnen.

Waarom rijdt hier een trein? En waarom zit ik erin?   Jelle Brandt Corstius is als achtjarige gefascineerd door de Grote Bosatlas. En dan vooral door de kaart van Siberië: die is bijna leeg. Hoe zou het zijn om daar te wonen? Wat doen ze daar? En wanneer mag hij erheen? Op diezelfde kaart ziet hij dat er wordt gewerkt aan een spoorlijn door die leegte, met de magische naam ‘Bajkal-Amoer Magistrale’. De BAM.   Het duurt nog dertig jaar voor Jelle twee reisgenoten vindt die met hem op de BAM willen springen: kunstenaar/charmeur Aldo en grafisch ontwerper/stoïcijn Fabian – drie rare Nederlanders die hier voor hun lol zitten, geen Rus die ze begrijpt.   Samen leggen ze 4287 kilometer af door een sterk veranderd – en ijskoud – Rusland. Terwijl de trein de taiga en de tijdzones door dendert, het drietal in gesprek gaat met Poetin-haters en -liefhebbers en met een man die zijn kachel stookt met de verzamelde werken van Lenin, kan Jelle zich alleen maar afvragen: waarom rijdt hier een trein? …

Elk voorjaar maakte Jelle Brandt Corstius een fietstocht met zijn vader. Een bestemming was er nooit, maar wel de zekerheid dat het niet langer dan twee dagen zou duren. Anders kregen ze ruzie. Op 18 april 2014 begon Jelle Brandt Corstius weer aan een tocht, maar dan zonder zijn twee maanden eerder overleden fietsmaatje en vader, Hugo Brandt Corstius, een wonderlijke man die veel begreep van dingen waar de meeste mensen niets van begrepen (palindromen), maar weer heel weinig van de meest normale dingen (kinderen). Met in zijn fietstas een deel van de as van zijn vader legt Brandt Corstius in zestien dagen 1.620 kilometer af. Hij kampeert op een troosteloze camping in Luxemburg, wordt beroofd door zigeuners (de as laten ze achter), logeert bij een Maastrichtse dame die eist dat hij het douchewater opvangt om de toilet mee door te spoelen en trekt overmoedig met vijftig kilo aan bagage door de Ardennen - tot hij aan de Middellandse Zee uitkomt, waar hij de as uitstrooit.   As in tas is …

Dit product bestaat uit een boek inclusief website met hierop o.a. het online boek. Studenten aan hogescholen en universiteiten produceren flink wat teksten: papers, essays, verslagen, scripties en allerlei beroepsproducten. En al dat werk moet worden 'nagekeken'. Docenten en begeleiders besteden veel tijd aan het geven van feedback. Maar worden studenten er eigenlijk wel beter van? Dit boek presenteert alternatieven voor 'commentaar leveren' of 'correctie', namelijk activerende feedback die studenten aanzet om beter te (leren) plannen, schrijven, evalueren en herschrijven. De boodschap is: geef de schrijvers 'het nakijken'. Een belangrijke tussenstap hierbij is: stilstaan bij mogelijke oorzaken van schrijfproblemen, zoals kennisgebrek, onvoldoende vaardigheden, attitude en/of omstandigheden. Deze analyses maken feedback heel wat efficiënter. De inhoud van dit boek is gebaseerd op een unieke bundeling van wetenschappelijk onderzoek en meer dan 30 jaar ervaring met schrijfonderwijs en

'Voicing' gaat over 'leerlingen een stem geven' en hen actief leren leren. Dit kan bijdragen aan emanciperen en participeren: je volwaardig voelen en actief meedoen in de (leer)gemeenschap waar je deel van uitmaakt. Daarom wordt voicing wel 'democratie in actie' genoemd. Een belangrijk principe van voicing is het groeien naar een cultuur van actief en initiatiefrijk leren en onderwijzen, in plaats van consumptief leren en leerlingen enkel instrumenteel toerusten. Door leerlingen écht stem te geven en hen bij hun innerlijke stem te laten komen, bied je ze gelegenheid om hun authenticiteit te ontdekken en die te delen met medeleerlingen en de leerkracht. Voicing gaat over 'ware dialoog' voeren tussen leerkracht en leerlingen. Marianne den Otter reikt in deze TIBtool instrumenten aan om 'stem geven en participatie van leerlingen' te bevorderen. Hiervoor komen technieken en tools voor luisteren, interactie, dialoog, empoweren, eigenaarschap en burgerschap van leerlingen aan bod. Ook maakt