Ga niet naar het moeras

Al veel te lang gaat het niet goed. Ik weet mijn emoties niet onder controle te houden, word midden op de dag overvallen door paniekaanvallen en blijf mezelf terugvinden in roodverlichte peeskamers. Ik zit diep en erover praten lukt niet. Er moet iets veranderen. Anders zal ik steeds meer vast komen te zitten, tot ik kopje onder ben, niet meer te zien. In de zomer van 2014 bezoekt een jongen van twintig voor het eerst een sekswerker. De jaren hierna gaat hij vaker. Zijn omgeving weet van niets, al die tijd praat hij er niet over, zoals hij eigenlijk nergens echt over praat. Langzaamaan wordt zijn situatie onhoudbaar. Als het hem niet lukt om met zijn bezoeken te stoppen, lijkt niets zijn val nog te kunnen breken. Ga niet naar het moeras is een hoopvolle en openhartige debuutroman over zelfdestructie en verslaving die uitnodigt om ruimte in te nemen en jezelf te laten zien.

De voorbije decennia zijn er in Vlaanderen heel wat parenclubs bijgekomen. Meer clubs betekent ook meer bezoekers, maar toch is het niet gemakkelijk om mensen te vinden die openlijk willen praten over hun ervaringen op dat gebied. Al schrijvend ervaarde Ria Maes dat het stigma nog steeds groot is. Mensen die een parenclub bezoeken, die hebben een seksverslaving, toch? En leven die niet in de marginaliteit of zijn op zijn minst niet meer tevreden in hun eigen relatie? Dat is hoe de gemiddelde leek erover denkt. En ook: het zijn toch vooral mannen die nood hebben aan meer seks en hun vrouwen ervan overtuigen dat ze het leuk zullen vinden om op één avond met verschillende partners van bil te gaan? Natuurlijk zijn er bezoekers die aan dit profiel beantwoorden, maar verrassend genoeg zijn er een pak meer die - man of vrouw - gewoon genieten van de erotiek en de spanning. CEO's van grote bedrijven, agenten, leerkrachten… je treft ze er allemaal aan. En ja, ze genieten ook allemaal van kijken

Delicaat en doorleefd debuut over de moerassen van het verleden

In Ga niet naar zee beweegt Tommy Wieringa zich tussen het wereldse rumoer en de stilte van kloosters en het platteland. De lezer volgt het leven van de schrijver op de voet, en leert dat succes of tegenslag geen invloed heeft op zijn werk - al schrijft het beter op een volle dan op een lege maag. Tommy Wieringa maakte een persoonlijke selectie uit de korte stukken die hij in de loop der jaren schreef, zodat Ga niet naar zee leest als een kleine autobiografie.

'De Britse Greta Thunberg'. Zo noemden ze haar in het begin. Maar al snel kreeg Mikaela Loach een eigen naam en gezicht. Haar podcast Yikes groeide uit tot de kreet van een generatie. Met Extinction Rebellion bezette ze Westminster. Ze sleepte de Britse regering voor de rechtbank omwille van het fiscaal pamperen van oliemultinationals. En met haar debuut Zo radicaal is het niet heeft de Brits-Jamaicaanse activiste nu ook een bestseller te pakken. Misschien omdat het boek een vaccin tegen cynisme en vertwijfeling is. Maar zeker ook omdat haar verhaal veel breder dan klimaat gaat. Als Loach het over klimaatrechtvaardigheid heeft, dan spreekt ze over kapitalisme, antiracisme, wit privilege, feminisme, ethisch shoppen, Gaza, ongelijkheid en de rechten van vluchtelingen. Zo wordt klimaatactie een manier om de wereld te veranderen. 'Stel je eens voor wat er mogelijk wordt als we de moed hebben het oude achter ons te laten en het nieuwe op te bouwen?' Met een voorwoord van Dirk Holemans

Het ontbreken hoor je niet is de bundel waarin alle thema's samenkomen die Chawwa Wijnberg haar leven lang beschreef. Net als in haar debuut Aan mij is niets te zien komt de pijn van het (oorlogs)verleden en de echo ervan in het heden voor. Het niet kunnen horen of zien zorgt voor gedichten die verklanken wat normaal onderhuids blijft. Ze zijn intens, doorleefd en glashelder. Het is niet alleen het verleden dat in deze gedichten een rol speelt, ook het heden en de toekomst klinken door: in geluk en liefde, in humor zoals alleen Chawwa die gebruiken kan, maar ook in liefdeloosheid en haat. De natuur, met name het gras, is de metafoor van alles wat overleeft. Al haar gedichten lijken de wereld te willen bezweren. Bescheidenheid siert deze dichter die liefst de hoofdletters omzeilt en je laat glimlachen waar huilen op zijn plaats zou zijn. Ik zeg je Het is tijd voor een gedicht een bal met ronde woorden of een grasspriet door duimendik beton een zacht vers voor dove oren een streel over

Wil je meer weten over dit boek? Neem dan snel een kijkje op www.boekenwereld.com. Gratis verzending boven €19,95 en vandaag besteld, is volgende werkdag in huis.

Ik heb het de tuin nog niet verteld is een gelaagd boek dat de seizoenen van de tuin volgt. Over leven en dood, vol met fijnzinnige reflecties over filosofie en het dagelijkse leven, over religie en frustratie. Als het duidelijk wordt dat zij ongeneeslijk ziek is, trekt Pia Pera zich steeds meer terug in de natuur. Ze vecht zo lang als ze kan om actief te blijven, omringd door de schoonheid van haar Toscaanse tuin. Toch is ze nooit alleen. Wanneer Pia's armen en benen het niet meer redden, is het Giulio, haar Sri Lankaanse tuinier, die haar aanwijzingen opvolgt en zowel voor haar als voor haar tuin zorgt. En dan is er nog de trouwe foxterriër die haar overal volgt, een groot aantal vrienden die komen en gaan, meditatie, lezingen en een enorme hoeveelheid boeken die het ritme van haar dagen markeren. En boven alles is er de tuin, de ware metgezel van de auteur. Het is de tuin die als een spiegel elke stemming en elk teken van haar ziekte reflecteert. En net als een tuin biedt haar boek

Fietsroute die vanaf Nijmegen door midden Duitsland afzakt naar Praag. Goede gids met alle noodzakelijke praktische informatie als zwaarte, overnachtingen, hoogteprofiel, afstanden etc. In ringband. • Kaartjes met de route • Navigatietekst (in beide richtingen) met indicatie van voorzieningen • Informatie over zwaarte en wegkwaliteit • Informatie over historie en toeristische bezienswaardigheden • Overnachtingslijsten • Informatie over vervoer • VVV-adressen   Vaak loopt de route langs een rivier of, zoals in het Fichtelgebergte, over een geleidelijk stijgende voormalige spoorweg. Klimmen in de heuvelachtige etappes zijn nooit erg lang en zwaar. Dit maakt de route, vooral tot aan de Werra, ook geschikt voor kinderen. Onderbreken is eenvoudig dankzij het uitstekende treinnetwerk in Duitsland en Tsjechië. Het aantal hoogtemeters over de hele route is ongeveer 5200 hoogtemeters.   Onbekommerd via bewegwijzerde fietsroutes naar Tsjechië, 1.100km! De route volgt voor circa 90%,…