Fluister het maar in mijn oor - Alida Ennie - ebook

Uitdrukkingen en zegswijzen kunnen nogal wat verwarring opleveren, zeker voor autistische kinderen maar ook voor kinderen voor wie het Nederlands niet hun moedertaal is. Annelies Karelse verzamelde 100 veel gebruikte uitdrukkingen en zegswijzen en legt met verhalende voorbeelden uit wat de betekenis ervan is. Met de bijgesloten cd-rom zijn ondersteunende activiteiten te printen. Jolet Leenhouts geeft in een tekening de letterlijke betekenis weer, wat veel grappige beelden oplevert. Naast de CD-rom is het extra materiaal ook via de boekpagina https://bit.ly/2SLY1Bp te downloaden voor boekeigenaren.

In samenwerking met Julies moeder Kaat schreef Diane Broeckhoven het levensverhaal van de jonge studente neer, aangevuld met getuigenissen van familieleden en vrienden.

Voor hen die de weg gegaan zijn een feest der herkenning, voor hen die van plan zijn hem te gaan een kijkje op wat hen mogelijk te wachten staat. Dick van der Klaauw wandelt al meer dan 10 jaar op de Camino. Geïnspireerd door wat hij zag, meemaakte en de invloed die dit op zijn persoonlijk leven heeft, schreef hij Als mijn knieën het maar houden. Het beschrijft hoe hij door de veelheid aan bijzondere ontmoetingen, los van dagelijkse beslommeringen, maar niet zonder tegenslag, zichzelf dagelijks in de spiegel zag. Loslaten, loslaten, daar gaat het over. Hoe de gespannenheid van een control-freak overgaat in de ontspanning van de pelgrim. Dat je je moet durven openstellen naar derden, zoals zij zich ook naar jou blootgeven. Elke Camino is verschillend, dat geldt voor de zwaarte van de route, de aard van het landschap, de culturen waar je te gast bent, maar niet in de laatste plaats ook voor de mensen die je ontmoet. Op luchtige wijze wordt de lezer meegenomen op deze tochten. Daarnaast

Veel stadswijken veranderen de laatste jaren snel.Delen van buurten worden gesloopt, en huurwoningen worden ingrijpend vernieuwd. Veel bewoners voelen zich nauw betrokken bij hun woonomgeving en laten die verandering niet passief over zich heen komen. Zij vervullen een belangrijke rol, niet alleen voor de corporaties die in deze betrokken bewoners hun aanspreekpartners vinden, maar ook voor de samenhang in de buurt. En wat ze delen, is hun verzet tegen de stigmatisering van hun buurt als achterstandswijk, vogelaarwijk of wat voor negatieve term dan ook. In verschillende Amsterdamse wijken, in Zaanstad en in Rotterdam onderzochten de auteurs, allen studenten stadssociologie aan de Universiteit van Amsterdam, de ervaringen van bewoners en organisaties.

Op zaterdag 4 mei 2019 fietste Julie Van Espen (23) van haar woonplaats Schilde naar Antwerpen, op weg naar een gezellige avond met haar vriendinnen. Ze kwam nooit aan op haar bestemming, omdat een ontspoord individu haar pad kruiste. Na haar verdwijning zochten haar ouders, familie en vrienden wanhopig maar in grote verbondenheid de wijde omgeving af. Twee dagen later, op maandag 6 mei, moesten ze het noodlot onder ogen zien. Julies levenloze lichaam werd aangetroffen in het Albertkanaal. In samenwerking met Julies moeder Kaat schreef Diane Broeckhoven het levensverhaal van de jonge studente neer, aangevuld met getuigenissen van familieleden en vrienden. Iedereen die Julie ontmoette of haar kende, werd meegesleept door haar levenslust en haar positieve uitstraling. Hoe jong ze ook was toen ze stierf, ze heeft het leven voluit geleefd en beleefd. 'Julie wilde van de wereld een betere plek maken,' zeggen haar ouders. 'In haar naam blijven wij dat ook hoopvol proberen.' De opbrengst van