Ey, luister es! - Gulraiz Sharif - ebook

woorden) in zoekresultaat] In Ey, luister es! van de Noors-Pakistaanse auteur Gulraiz Sharif wordt je meegezogen in het geestige en tegelijk bloedserieuze verhaal van de 15-jarige Mahmoud. Een actueel en toegankelijk boek over identiteit, familiebanden, vooroordelen en opgroeien in twee culturen. Het is zomervakantie en de 15-jarige Mahmoud slijt zijn dagen op het bankje voor zijn flat in Oslo, samen met zijn eenogige mattie Arif. Geld voor vakantie is er niet. Toch is deze zomer anders: oom ji komt over uit Pakistan en Mahmoud mag hem rondleiden in de stad. Oom ji vindt Noorwegen geweldig, maar hij maakt zich wel zorgen over Mahmouds broertje, dat met poppen speelt en zich niet bepaald gedraagt zoals ji van Pakistaanse jongetjes gewend is. Terwijl Mahmoud zijn oom door de stad gidst, beseft hij algauw dat hij deze zomer flink op de proef wordt gesteld - als broer en als lid van een Pakistaanse familie. Gulraiz Sharif woont in Oslo en is leraar. HØr Her'a (Ey, luister es!) is bekroond

Genomineerd voor de NS Publieksprijs 2024; de veel bejubelde roman en door Het Parool, de Volkskrant, Trouw en NRC uitgeroepen als een van de beste boeken van 2023.

Uit het juryrapport Libris Literatuur Prijs 2024: '[...] IJzersterk geschreven boek, dat je tot de laatste bladzijde in zijn greep houdt. Er staan zinnen in van grote schoonheid, het kent diepgang en zet aan tot wrang-melancholische bespiegelingen [...] magistrale roman [...].'Onweerstaanbaar beschrijft Sacha Bronwasser het Parijse leven in een roman die tot nadenken stemt. Bronwasser wekt Parijs tot leven in deze sterke roman over een au pair. Soepel en trefzeker voert ze de spanning op.' - 5 sterren, de VolkskrantHet nieuws reisde snel, zoals dat soort nieuws doet. Ik wist dat het ook over jou ging zodra het eerste bericht uit Parijs kwam. Bijna zes jaar geleden nu, op een vrijdag de dertiende. Een datum als een slechte grap. Online meldden allerlei mensen zich 'veilig'. Vrienden, een nichtje, een ver familielid. Oud-studiegenoten, mijn eigen oud-leerlingen. Exposanten van de fotobeurs, je vakgenoten. Anderen, vage kenissen: het verbaasde me hoeveel bekenden aan de rand van het werel…