En dan nog iets - Paulien Cornelisse - ebook

Wat is het verschil tussen leuk en leuk-leuk? Wat zijn de fijnere nuances van nazi-Duits en porno-Duits? Wat is nouveau kak? En dan nog iets is de opvolger van Taal is zeg maar echt mijn ding. Ook dit boek staat weer vol met even onnuttige als amusante analyses van ons taalgebruik. Niet over hoe mensen met elkaar zouden moeten praten, maar over hoe ze dat per ongeluk doen. Op ongeëvenaarde wijze laat Paulien Cornelisse ons van het Nederlands houden

Door muziek kun je op een aangename manier iets van een taal leren. Een heleboel woorden, structuren, uitdrukkingen en intonatiepatronen worden met behulp van liedjes makkelijk, bijna onmerkbaar in het gehoor en het taalgebruik van een taalleerder ingeslepen. Dat was voldoende reden voor Janjaap de Vries om speciaal voor zijn anderstalige leerlingen liedjes te schrijven in eenvoudig Nederlands. Bovendien zorgde hij ervoor dat de melodie van de liedjes makkelijk mee te zingen is en dat nuttige zinnen, taalfuncties en woorden vaak herhaald worden. Naast typische NT2-onderwerpen als kennismaken, de familie, het weer, naar de winkel gaan en de weg vragen, zijn er ook liedjes gebaseerd op ervaringen en onderwerpen aangedragen door cursisten zelf, zoals bijvoorbeeld de liedjes Alles is hier anders en Hoe voel jij je vandaag? Helga Van Loo is ook NT2-docente en geeft daarnaast workshops aan docenten over het gebruik van muziek in de klas. Ze heeft deze herziene editie aangevuld met een

De gebeurtenissen waarover ik in dit boek vertel, gaan deels over mijn leven, maar misschien wel meer nog over anderen. Het zijn verhalen over mensen die in mijn leven een belangrijke rol spelen, of gespeeld hebben. Ik zie mezelf als het doorgeefluik voor de verhalen die zich door de jaren heen zoal in mijn hoofd verzameld hebben. De verbindende factor in al die verhalen is vaak muziek. De verhalen van mijzelf zijn als een soort solo voor de dirigent: dan hoor je dus niks... pas wanneer de musici gaan spelen - anders gezegd; de verhalen van anderen erbij komen - dán gebeurt er wat. Dán wordt het muziek.

Nico ter Linden was meer dan een halve eeuw predikant, zielzorger in ziekenhuizen en gevangenissen, voorganger op het platteland en in de Westerkerk te Amsterdam. Hij schreef meeslepend en ontroerend over zijn vele pastorale ontmoetingen. In zijn zesdelige bestseller Het verhaal gaat... hervertelde hij de bijbel. Voor kinderen deed hij dat nogmaals in het prachtige geïllustreerde Moet je horen. Maar hoe staat het eigenlijk met zijn eigen verhaal? Hoe ontwikkelt zich een geloof in al die jaren, door al die ontmoetingen? Waar heeft hij afscheid van genomen, wat ging onderweg verloren en wat werd verworven? Werd zijn geloof wel eens aangevochten, werd hij ooit overmand door de gedachte dat de beelden die wij op het wolkendek projecteren een illusie zijn, dat het daar achter die wolken een lege boel is? Twijfel en ongeloof, zeker, Ter Linden kende het. Maar hij schrijft ook: 'Theologen die gedesillusioneerd hun geloof aan de wilgen hangen en daar in woord en geschrift verslag van doen,

Huub Oosterhuis schreef in zijn leven talloze gebeden die door veel mensen gebruikt worden op belangrijke momenten in het leven zoals de geboorte van een kind, een huwelijk, bij begrafenissen, of gewoonweg op momenten van ultiem geluk of tegenslag. Deze handzame bundel bevat de mooiste en meest doorleefde gebeden van Oosterhuis. Het zijn teksten die nog jaren gelezen en uitgesproken zullen worden.

Iedereen wint weleens. Iedereen verliest weleens. Soms is winnen slechts de voorbode van een nieuw verlies, soms blijkt verlies achteraf een onverwachte overwinning. Maar winnen of verliezen is nooit het einde - vaak is het slechts het begin van iets nieuws. Knolhoff kent de aard van winnen en verliezen, niet als abstracties, maar als tastbare ervaringen. In zijn tweede bundel Naar iets nog zonder naam schrijft hij met troost en helderheid over verlies, en weet hij winnen met zachte ironie te relativeren. Na Ook in Athene is het herfst, waarin hij de dood van zijn vrouw en de zoektocht naar een nieuwe richting in zijn leven beschreef, zet Knolhoff zijn reis voort. Niet om af te sluiten, maar om open te breken. Want wat volgt na verlies? Iets wat nog geen naam heeft? Misschien zelfs iets wat de moeite waard is.

Schrijver en illustrator Mariëtte Wijne dronk jarenlang te veel. In oktober 2009 is ze met frisse tegenzin gestopt. In Nou, nog eentje dan beschrijft de auteur in dagboekvorm haar belevenissen als beginnend geheelonthouder en blikt ze terug op een leven met alcohol. Wanneer begon ze te drinken? Op welk moment veranderde een gezellig glaasje in een drinkgelag? Waarom moest ze stoppen? En: hoe is het haar gelukt? De zoektocht naar haar gecompliceerde relatie met alcohol brengt Mariëtte Wijne bij ex-drinkers en bij ex-drinkers en bij mensen die proberen te minderen of te stoppen, bij diverse deskundigen en instanties; van de AA en het Trimbos-instituut tot een privékliniek. Nou, nog eentje dan, opgewekt van toon en vrolijk geïllustreerd, is een persoonlijk verhaal over een probleem waar ruim een miljoen Nederlanders mee worstelen. Een bemoedigend boek voor iedereen die wil stoppen met (te veel) drinken.