Een studie over de slechtheid van de staat - Deel 1 - Maarten Berg - ebook

In deel I van 'Een studie over de slechtheid van de staat' (2016) stond de filosofische onderbouwing van het vrijheidsideaal centraal. In deel II ('kapitalisme en socialisme') wordt gesteld dat politiek individualisme ook werkbaar is en dat het vrijemarktkapitalisme tot de hoogst mogelijke levensstandaard leidt. Steeds wordt speciale aandacht besteed aan de positie van de zwakkeren, omdat armoedebestrijding en emancipatie de meest gebruikte argumenten zijn voor een sterke staat. Hoewel het kapitalisme een slechte reputatie heeft, is het een systeem van vrijwillige samenwerking en ruil. Het geeft ondernemers het recht om consumenten op de beste, goedkoopste en klantvriendelijkste wijze te bedienen, waardoor het welzijn van gewone mensen continu en spectaculair stijgt. De wetenschappelijke argumenten tegen het kapitalisme (marktfalen, collectieve goederen, vraaguitval, ongelijkheid, etc.), zoals aangehaald door beroemde economen als Marx, Keynes en Piketty, blijken bij nadere beschouwing

Het uit twee delen bestaande 'Een studie over de slechtheid van de staat' is een radicaal pleidooi voor (politiek) individualisme. De sociaal-democratische consensus, uitgedragen door ogenschijnlijk uiteenlopende politieke partijen als de PvdA, het CDA én de VVD, wordt fel bekritiseerd op morele en economische gronden. Betoogd wordt dat de verzorgingsstaat niet gemoderniseerd, maar afgeschaft moet worden; dat democratie geen neutrale procedure is, maar onlosmakelijk verbonden met sociaal-democratie; dat de overheid nooit iets kan bijdragen aan 'het algemeen belang'; dat onderwijs, gezondheidszorg en de woningmarkt volledig geprivatiseerd en gedereguleerd moeten worden; en dat 'samenbindende instituten' als het koningshuis, de Europese Unie en de publieke omroep gevaarlijke trekken vertonen. Hoewel 'Een studie over de slechtheid van de staat' de schijn heeft een rechtse verhandeling te zijn, wordt het vrijheidsideaal consequent, compromisloos en onpartijdig verdedigd, ook als dat

Kinderen van de Staat. Jeugdzorg in ademnood De wereld van de jeugdzorg staat in brand. Het is chaos. Kinderen en ook ouders zijn de slachtoffers. Er zijn wachtlijsten voor ongeveer alle soorten van jeugdzorg; hulp bij opvoedproblemen, bij leerproblemen, of bij autisme. Maar ook bij zeer ernstige psychiatrische aandoeningen als eetstoornissen of suïcidaliteit. Jaarlijks worden er zo'n 46.000 kinderen uit huis geplaatst en zitten er soms tot 3.000 kinderen in een gesloten instelling. Gemiddeld iedere week een zelfdoding. Kinderen die uit huis zijn geplaatst worden Kinderen van de Staat, maar voldoende toezicht van de staat ontbreekt. Kinderen worden toevertrouwd aan voogden en aan commerciële organisaties, waar gemotiveerde medewerkers op de vloer vaak overwerkt zijn. Marktwerking richt zich op omzet en concurrerende partijen drukken elkaar uit de markt ten koste van de kwaliteit van de jeugdzorg. Aanbestedende wethouders van gemeenten geven jeugdzorg in handen van private organisaties.

In dit tweede college uit het drieluik neemt Maarten van Rossem de tweede automobilisering en de welvaartsgroei onder de loep. Ook besteedt hij aandacht aan het fordisme.