Een steen op mijn bureau - Jessica van Geel - ebook

Een actueel en urgent essay over de richting waarin de wereld zich beweegt, aangevoerd door een president die alle verworvenheden van de laatste halve eeuw met een enkele handtekening wegvaagt.

Op het bureau in mijn werkkamer ligt een steen. Het is een grijs kinderkopje, niks bijzonders. Zo'n tien centimeter hoog, diep en breed en ik gok anderhalve kilo zwaar. Ik kan hem in elke willekeurige straat hier in Nederland achterlaten en het zou niemand opvallen, zo gewoon is dat ding. Een kassei om gedachteloos overheen te lopen. Een steen om een ruit mee in te gooien.  Zo begint de tekst waaraan Jessica van Geel werkte in opdracht van de Vrijheidscolleges. Terwijl ze schreef over verzetsstrijder Truus van Lier en de vraag die ze na afloop van lezingen over haar leven vaak krijgt - zou ik ook een Truus van Lier zijn als het erop aankomt? - kwam er een grote woede in haar op. Woede om de richting waarin de wereld zich beweegt, aangevoerd door een president van het machtigste land op aarde die alle verworvenheden van de laatste halve eeuw met een enkele handtekening wegvaagt. Angst dat als hij de letter T van de LHBTIQ+-gemeenschap doorstreept, de andere letters spoedig zullen

Lilian Zielstra (1991) was staddichter van Groningen. Bij haar afscheid van die functie verscheen haar debuutbundel Ik zag een man met een bos bloemen naar de Nieuwstad gaan. Zij won de Frans Vogel Poëzieprijs. De jury schreef over haar werk: 'Zij dicht in heldere taal, wars van poëtische tierelantijnen. In haar gedichten voert Zielstra zowel degenen op die midden in het grotestadsleven staan als zij die zich aan de rafelranden ervan bevinden. Zij schrijft met compassie, onbevangenheid en humor. Haar gedichten zijn bij uitstek buitgemaakt op het stadsleven anno nu.' Inmiddels woont ze buiten de stad, heeft een dochter gekregen maar schrijft even onbevangen en helder over dat nieuwe leven. De focus is lichtelijk verlegd, de poëzie blijft stromen.