Een laatkoloniaal experiment - Karel Davids - ebook

Welke rol moet de overheid spelen in het economische leven? In hoeverre mag de politiek ingrijpen in het bedrijfsleven en beperkingen opleggen aan het vrije ondernemerschap? In de loop van de twintigste eeuw zijn op dit soort vragen uiteenlopende antwoorden gegeven. Die varieerden van het volledig vrijlaten van de economie tot allerlei vormen van overheidscoördinatie door bijvoorbeeld nationalisatie van sleutelindustrieën, een actieve loonpolitiek, ofhet stimuleren van kartels om concurrentie te beperken.rn Nederland is in dit verband een interessant land. Aanvankelijk kende het een strikt liberaal beleid, waarbij de overheid zich zeer terughoudend opstelde tegenover het bedrijfsleven. Na 1900 werd grotere bestaanszekerheid voor kwetsbare groepen gezien als een maatschappelijk probleem dat vroeg om overheidsingrijpen in de sociale verhoudingen. De Eerste Wereldoorlog en de depressie van de jaren dertig dwongen de overheid tot een meer activistisch beleid op economisch gebied. De Duitse

De laatste Nederlandse kolonie in Azië, Nieuw-Guinea, werd door Nederland tussen 1944 en 1962 in recordtempo klaargestoomd voor zelfbeschikking. Hollandia, de hoofdstad, groeide en raakte snel bevolkt door groepen met verschillende achtergronden die elk hun eigen verwachtingen over de toekomst hadden: Papoea's, Indo-Europeanen, Molukkers, Chinezen, Toegoenezen, totoks en nieuwkomers uit Nederland. De geschiedenis van Hollandia en daarmee Nieuw-Guinea, wordt hier vanuit de bewoners zelf bekeken. Hoe gaven ze de stad vorm? Hoe gingen de verschillende groepen met elkaar om? Hoe reageerden ze op de grote veranderingen in de wereld om hen heen? Wat kwam er van hun verwachtingen terecht? Van buitenaf groeide de dreiging en aan de ontwikkelingen kwam voortijdig een einde met de overdracht van Nieuw-Guinea aan Indonesië.