Een kleine wereld - Marga Kool - ebook

Een archeologe wordt gebeld terwijl zij in het buitenland aan een groep studenten lesgeeft: haar vader ligt in het ziekenhuis. Ze reist terug naar Nederland, waar ze haar intrek neemt in het huis van haar vader en haar overleden moeder. Daar wordt ze overspoeld door herinneringen aan haar jeugd in het dorp - ontroerende en vrolijke herinneringen aan haar ouders en grootouders en aan de geborgenheid van de buurt, maar ook door gedachten aan de minder prettige aspecten van het dorpsleven in de jaren vijftig. Marga Kool (1949) debuteerde in 1968 met het televisiespel Niemandsland. Daarna schreef ze vooral poëzie en publiceerde ze drie gedichtenbundels. Ze was lange tijd actief als gedeputeerde voor cultuur en milieu van de provincie Drenthe. Tegenwoordig is ze dijkgraaf van het waterschap Reest en Wieden. 'Nostalgie is troef in de roman: herinneringen aan de eerste auto's en televisie in het overwegend arme dorp, het eerste Chinese restaurant, de traditionele voorjaarsschoonmaak en het

In 1935 werd Ernst Gombrich, een toen 26-jarige doctor in de kunstgeschiedenis zonder uitzicht op een vaste aanstelling, door een kennis uit de uitgeverijwereld gevraagd of hij een wereldgeschiedenis voor een jeugdig publiek zou kunnen schrijven. Na niet meer dan zes weken had Gombrich de opdracht voltooid, en Eine kurze Weltgeschichte für junge Leser, uitgegeven in Wenen, werd direct een succes in de Duitstalige landen. Mede doordat het boek tijdens de oorlogsjaren door de nazis werd verboden omdat het 'te pacifistisch' zou zijn, duurde het tot de jaren zestig voor er een nieuwe druk verscheen. Tegen het einde van zijn lange leven bracht Gombrich herzieningen aan in de tekst en besloot hij tot een Engelse vertaling. Inmiddels is Een kleine geschiedenis van de wereld uitgegeven in meer dan 20 talen. Wat Gombrich voor ogen stond was op toegankelijke wijze het verhaal vertellen van de mensheid vanaf het stenen tijdperk tot de atoombom. Het resultaat is een persoonlijk en helder boek in

Guy Didelez vindt schrijven allesbehalve saai. Hij schrijft immers vooral als hij op reis is. En omdat hij veel boeken wil schrijven, moet hij vaak op reis. Heel vaak. Naar Borneo, Nieuw-Zeeland, Vietnam, Botswana, Kazachstan, Bolivia, Peru, Indonesië, Kenia, China, Nepal... Dan rolt hij van het ene avontuur in het andere. En tijdens de periodes onderweg voelt hij de inspiratie borrelen en schrijft hij. In het vliegtuig, in de trein, in de bus, in de taxi... Steeds zit hij met een schriftje onder zijn neus en een balpen in zijn hand. Maar ook boven op de rug van een kameel, in een door honden getrokken slee over de ijzige sneeuwvlakten, in een onderzeeër, in een luchtballon... Hij probeerde het zelfs op skilatten, maar dat was een beetje moeilijk in de bochten. Nu zijn zeven kleinkinderen wat ouder worden, geven ze hem bij elke reis een opdracht mee. Hoe moeilijker hoe liever. Die opdracht moet hij tijdens zijn reis proberen op te lossen. Maar in 2020 waren er geen internationale